بازدید یکی از قدیمی‌ترین جهانگردان زنده جهان از تسنیم+ تصاویر

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، «عیسی امیدوار» به عنوان نخستین جهانگرد پژوهشگر ایرانی و همچنین از قدیمی‌ترین جهانگردان زنده جهان در خبرگزاری تسنیم حضور یافت و با بازدید از بخش های مختلف خبری این خبرگزاری گفتگوی مفصلی را نیز درباره مباحث مختلف جهانگردی و ایرانگردی به همراه تشریح سفر خود و بردادرش را تشریح کرد.

وی به همراه برادر عبدالله امیدوار که از سال 1333 به مدت 10 سال سفر پژوهشی خودشان را به سرتاسر دنیا از جمله قطب شمال، جنگل‌های آمازون، قطب جنوب، آفریقا و دیگر قاره‌های دنیا با دو موتورسیکلت پیمودن و گنجینه‌های بسیاری را جمع آوری کردند.

در این راستا «عیسی امیدوار» در متنی درباره خود و سفرهایش آورده است: یک جا ماندن بی‌تابم می‌کند. در شهر ماندن، دور از آغوش خطر زندگی کردن بیمارم می‌کند. شهر زندانی دود آلود است. من مهابت اسرار آمیز جنگل را دوست دارم. در خانه ماندن، در بستر بی غمی‌ها مردن است.

من این لحظه را مثل لحظه پیش نمی‌خواهم. نگاهم را می‌دوزم به آنچه که اینجا نیست. به راههای نرفته، به سرزمینهای ناشناخته، به آنچه هست و اینجا نیست، به آنچه نیست و من گمان می‌‌کنم هست. با تمام پیش اندیشی‌ها خطر را خریدارم. ریسک کردن ریشه‌های پایداری حیات انسان را تقویت می‌کند وهسته همه ارزشهای زندگی است. با خطر زندگی کردن انسان تعالی می‌‌باید و از حادثه تغذیه می‌کند. نگاهم دوخته به سرزمینهای دور و ناشناخته. پیمودن در جنگل، گم شدن در مه را ، در طوفان و بوران و برف، بجلو کوبیدن‌ها را. دوری راهها، رفتن و رفتن را در دل کویر و صحرا و به هیج حا نرسیدن‌ها. فردا و فرداها را که نوید می‌دهد تا رفتن‌ها را به پایان نرسانم. دنیا خانه من و خانواده‌ام مردم زمین. تبارم از سرزمین پارسیان. زادگاهم خانه گلی بازارچه سید ابراهیم، کوچه‌های باریک و خاکی محله که دربهای جهان پهناور را بر من گشور.

سن خودم را هرگز روز شمار نکرده و گذشت زمان را محاسبه نمی‌کنم. جشن تولد یادآور گذشت زمان و به پایان اندیشیدن است. به پایان راه‌ها نمی‌اندیشم و پایان‌ها را برای شروعی دیگر در سر دارم.

زیبایی فضا را در آن می‌دانم که بی‌پایان است. شرم آورترین کلام را دروغ و عقب مانده‌ترین فرد از کاروان فرهنگ و ادب جامعه انسانی دروغگو. نفرت‌انگیزترین دفاع, جنگ و کوته بینانه‌ترین کسان تعیین کنندگان حدود و مرزهای جغرافیائی، انسان خانه بر سر خود ویران نمی‌کند.

مردم جهان اعضای یک خانواده و دنیای ما متعلق به همین خانواده ( همه متفاوت – همه خویشاوند ) زیباترین رفتار بشر احترام گزاردن به عقاید مذهبی تمام مردم جهان و زشت ‌ترین حرکت ستیر و مقابله با آن. به دور از ادب آنکه اعتقاد یا مذهب فرد یا افرادی پرسش شود.

انسان بدون هویت قومی و فرهنگی تهی و بی‌رنگ و روح خواهد شد. پاس بداریم، زنده و شادابی تمامی منابع طبیعی زمین را که به‌ما جان آفرید.

انتهای پیام/