برخی نمایندگان دوره های قبل مجلس،مولتی میلیاردرند

بخشی از این مصاحبه را می خوانید.
درحال‌حاضر مقامات ارشد دولتی چقدر حقوق دریافت می‌کنند؟ 
حقوق نمایندگان مجلس حدود پنج ‌میلیون است که با کسورات قانونی، حدود چهار‌ میلیون تومان دریافت می‌کنند و اصلا چیزی در قالب پاداش و مزایا و... وجود ندارد. دستمزد یک وزیر هم چیزی حدود ١٠ تا ١٢‌ میلیون تومان است. در نظام درآمدی پس از رئیس‌جمهور، این وزرا هستند که بالاترین دستمزدها را باید داشته باشند. بعید می‌دانم چیزی بالاتر از این رقم وجود داشته باشد و استثنایی در نظر گرفته شود. 
‌ نمایندگی مجلس با چهار‌ میلیون درآمد، چه جذابیتی دارد که افراد برای به‌دست‌آوردن صندلی آن تا این اندازه بی‌تابی می‌کنند و برای آن حتی خرج‌های کلان می‌کنند؟ 
شاید بتوان اسم آن را بیماری سیاسی گذاشت. افرادی که وارد می‌شوند، حس می‌کنند این صندلی به آنها عزتی می‌دهد. رقم حقوق هم برای آنها از پیش مشخص است. فقط در کنار آن، هزینه دفاتر نیز در نظر گرفته می‌شود. 
‌ هزینه دفاتر نمایندگان مجلس چقدر است؟ 
در سال جاری چیزی حدود شش تا هفت‌ میلیون تومان برای دفاتر استانی نمایندگان در نظر گرفته می‌شود که البته صرفا هزینه‌های این دفاتر را پوشش می‌دهد. 
‌ این رقم فقط برای دفاتر هزینه می‌شود و رقمی نمی‌ماند که علاوه بر دستمزد نمایندگان محسوب شود؟ 
کسی که وارد حوزه سیاست می‌شود، آلوده می‌شود. درواقع کار سیاسی نوعی بیماری است تا اینکه عشق و علاقه قلمداد شود. اگر چنین نبود، برخی نمایندگان این‌همه هزینه‌های گزاف در انتخابات نمی‌کردند که بعد بدهکار شوند و بخواهند به‌مرور این بدهی‌ها را بپردازند. در اینجا برای نمایندگانی که براساس وظایف قانونی و ذاتی خود کار کنند، قطعا این پست، ارزش چندانی با این‌همه دردسر نخواهد داشت. اما برخی هم هستند که متأسفانه به دنبال برخی امتیازها هستند که با اخذ آنها، هزینه‌های خرج‌شده برای انتخابات را جبران ‌کنند. بنابراین در نمایندگی مجلس از نظر مادیات چیزی وجود ندارد. 
‌ در بین مردم این تفكر وجود دارد كه برخی نمایندگان مجلس برای دستیابی به رانت اطلاعاتی، این اندازه هزینه می‌كنند تا به صندلی بهارستان دست پیدا كنند تا بتوانند از قِبَل آن از مزایایی برخوردار شوند.
در برخی دوره‌ها نظارت‌ها بر نمایندگان كافی نیست و برخی از آنها كارهایی می‌كنند كه اصلا قانونی نیست. متأسفانه برخی نمایندگان در ادوار گذشته اكنون مولتی‌میلیاردر هستند، اما در دوره نهم جمع كثیری از نمایندگان از سلامت كافی برخوردار بودند و از ورود یكدیگر در مسائل حاشیه‌ای جلوگیری می‌كردند.
‌ هرچند معدود، اما هستند افرادی كه با هدف بهره‌گیری از این فرصت‌ها در مجلس حضور یابند؟
حتما وجود دارند و با امتیازاتی كه می‌گیرند به این ذهنیت‌ها علیه نمایندگان مجلس دامن می‌زنند.
‌ اكنون برخی از شغل‌ها، دریافتی حداقل حدود ١٥ تا ٢٠ میلیون دارند. مثل پزشكان عمومی كه البته این تنها یك مثال است. چگونه می‌توان دستمزدهای ١٠ میلیونی وزرا را در كنار حقوق ٢٠ میلیونی یك پزشك قرار داد؟
باید یك بررسی جامع در زمینه قدرت خرید و دستمزدها انجام شود. مردم اگر با یك میلیون بتوانند زندگی آبرومندانه‌ای داشته باشند، از هم شكایت نمی‌كنند. وزیری كه ١٠ میلیون درآمد دارد، نماینده‌ای كه چهار میلیون دستمزد می‌گیرد هم در مقابل دستمزد ٨٠میلیونی اعتراض می‌كند. باید فكری به حال این شكاف‌ها كرد.
‌ آیا نمایندگان مجلس دریافتی دیگری هم علاوه بر دستمزد و هزینه دفاتر دارند؟
در كنار اینها، برخی كمك‌ها به اشخاص حقیقی و حقوقی می‌شود و نماینده شرعا و قانونا مكلف است آن را در همان زمینه خرج كند. هر سه، چهار ماه یك بار به نمایندگان مبلغی حدود چهار تا پنج میلیون تومان كمك و هزینه‌كرد آن نیز مشخص می‌شود. مثلا نماینده مجلس باید نیمی از این رقم را به اشخاص حقیقی و نیمی دیگر را به اشخاص حقوقی كمك كند. هزینه دفاتر هم مشخص است. مثلا هر نماینده در حوزه انتخابیه خود چند دفتر دارد و باید هزینه مقرر را برای همان خرج كند. مثلا من در حوزه انتخابیه خود شش دفتر داشتم كه نیرو می‌خواهد و هزینه‌های آب، برق و... . در نتیجه باتوجه به وضعیت اقتصادی، چیزی نمی‌ماند كه نماینده بخواهد برای امور شخصی از آن استفاده كند. وزرا هم چنین دریافتی‌هایی دارند و آنها هم سرفصل‌هایی دارند كه نمی‌توانند خارج از آن قاعده، هزینه كنند.
‌ با این اوصاف اكنون هیات عامل بیمه مركزی، حتی چندین برابر دستمزد وزرا دریافت كرده اند؟
بله. همین‌طور است.
‌ پس چرا در گزارش‌های سازمان بازرسی و وزارت اقتصاد، این دریافتی‌ها تخلف محسوب نشده است؟
نمی‌دانم. شاید بعضی از مشاغل ایجاب می‌كند حق‌الزحمه‌های مختلف برای مسئولیت و تخصص خود بگیرند. شاید بتوان برای پست‌های منحصربه‌فرد چنین دستمزدهایی را در نظر گرفت و آن را توجیه كرد، اما توجیه غیرمنطقی برای كشور آسیب خواهد بود.
‌ آیا در سایر كشورها سقف و كفی برای دستمزد مدیران دولتی در نظر گرفته می‌شود؟
در كشورهای دیگر هم دستمزدهای مدیران از قانون مشخصی تبعیت می‌كند و چنین اتفاقاتی به‌ندرت دیده می‌شود. مگر در كشورهای جهان سوم كه البته در این كشورها هم معمولا چنین پدیده‌هایی نداریم.

شرق