نیکی کریمی و پدرش/لوله شدن مانیتور ال جی/ بهنوش بختیاری در کنار بچه ها

همیشه یک لیوان همراه داشته باشید تا در اماکن عمومی از لیوان یکبار مصرف استفاده نکنید...

در شبکه گردی عصرایران مطالب متنوعی در حوزه های سیاسی و اجتماعی گردآوری شده است که در ادامه می توانید بخوانید و ببینید:

1- نامت، اعتبار زندگی ست

سمیرا قیاسی نویسنده و روزنامه نگار به مناسبت روز پدر در وبلاگش نوشت:

بعضی از نعمتهای خدا را حس می کنیم.

بعضی را می بینیم. بعضی را درک می کنیم و بعضی را زندگی می کنیم.

چشم را ... گوش را ... لامسه و چشایی را ... دست و پا و عقل و درک و هوش را... همه را لمس و درک و حس می کنیم. اما بعضی نعمتها خود خود خود زندگیند. آنها را از محوترین خاطرات تا شفاف ترین لحظه های همین نزدیکی هایت هر ثانیه زندگی میکنی و حتی اگر بخواهی هم فراموشت نمیشود که داریشان. اصلا چرا باید فراموشت شوند؟ مگر می شود فراموش کرد خود خود زندگی را؟

از محوترین خاطرات ایام خردسالی که قدم کوتاه بود و روی شانه های بزرگت جا میشدم و تا زمین فوتبال خاکی شهر همراهت میشدم و غرق در غرور که تو کاپیتان محبوب تیم معروف شهری تا شفاف ترین خاطره همین روزهایم که حتی شنیدن صدایت پشت سیم تلفن آرامم میکند که تا تو با منی زمانه با من است شاید به ظاهر چندین و چند بهار گذشته باشد اما برای من انگار چشم بر هم زدنی است به قد پلک زدن های هنگام دیدنت که سعی میکنم کمتر باشد تا چشمانم محروم نشود از دیدن برق چشمانت موقع دیدار...

این روزها برای تو و از تو و در وصف تو بسیار می نویسند اما برای من همه روزهایی که با خیال تو آغاز شود همه روزهایی که صدای گرمت توی خطوط سیم تلفن چونان چهچهه قناری های عاشق بهاری گوش دل را مست عشق کند همه روزهایی که لبخندت همه جانم را سرشار از شور زندگی میکند روز از تو گفتن است.

تو برای من همانقدر حیاتی هستی که نفس کشیدن برای حیات.

تو برای من همانقدر مهمی که چشم برای دیدن.

تو برای من همانقدر بزرگی که اقیانوس برای دیدن و کوه برای صعود و دشت برای دویدن.

تو برای من همانقدر عزیزی که کودک برای مادر، که معشوق برای عاشق که آب برای تداوم زندگی

تو تنها یک نفر نیستی که بودنش مایه بودنم باشد و مهرش بسته به جانم ..تو معنای بودن منی..دلیل هستی ام..انگیزه تنفسم..امید بالیدنم..قدرت انگشتانم..نای راه رفتنم..مایه نشاطم و تسلای همه خستگیهایم...

تو که هستی انگار پشتم را زاگرس تکیه گاه است و سرم را آسمان پرستاره سایه بان..

تو که هستی ملالی نیست از رعد و برق تند بهاری و باران بی امان پاییزی...تو که هستی انگار چتر خدا رو سرم ایمنم میکند از هر تگرگ و بورانی...

تو که لبخند میزنی انگار خدا در امنیت چشمانت نظاره گر است و کبوتر در آرامش نگاهت آشیان بنا میکند..

تو که هستی حتی به فاصله کیلومتر دور از من ، چنان اعتمادی از حضورت در قلب لحظه هایم جاری می شود که می توانم تا صعب ترین قله ها را یک تنه و یک نفس صعود کنم و حتی دم برنیاورم از سختی سنگهای راه..

تو که هستی انگار تیر محکمی به تنه نهال نو رسته ای تکیه داده باشی، محکمم و آسوده خاطر و فارغ البال و دنیا در دستانم انگار غنچه نو رسته زیبایی است خوش عطر و خوش سیما

نامت، غرور می آفریند و اعتماد به نفس می بخشد وقتی در پاسخ سوال معروف نام پدر: به زبان می رانمت و انگار خون گرمی به رگهایم می دود از نام آرامش بخشت..

بودنت ، صدایت، لبخندت،حضورگرمت، اعتماد به نفسی که بزرگترین هدیه تو بوده به من و قلمی که هرگاه در لابه لای انگشتانم می چرخانمش میراث نیکویت را شکر میکنم همه موهبتهای کم نظیری است که حضرت معبود به من کمترین ارزانی کرده تا باورم شود که دنیا هنوز خالی نشده از مهر و عشق و انسانیت و انسانهای آسمانی...

"بابایی" روزهای خوش کودکی، " رفیق" شیطنت های نوجوانی،" مشوق" قلمفرسایی ها و نوشتن هایم در روزنامه ها و مجله های سالهای خوش دهه هفتاد،" همراه" سالهای خوش دانشجویی،" محرم" تلخ و شیرین سالهای کار و تحصیل و زندگیم...

" پدر" جان همه عمرم ، میدانم که واژه هایم چه کوچک و ناچیزند برای کلمه ای از مهرگستری هایت گفتن ، میدانم که در برابر اقیانوس بیکران عظمت دلت و برای همه دلواپسی ها و حمایتهای پدرانه ات حتی اگر همه بودنم را نثار کنم هییییییییییییییچ نکرده ام که اگر بودنی هم هست زیر چتر بلند دل دریایی ات میسر است و اگر منی هست از تو بودن توست که قدر همه دنیا وسیعی و بی انتها...اما دلم میخواهد با همان اندک کلماتی که هنوز به یاد دستانم مانده بنویسم که تو بی همتاترین موجود آفرینشی...از همانها که خدا وقت خلقتش مشتاقانه "فتبارک الله احسن الخالقینی" نثار خود کرده و هنوز هم که هنوز است کیفور است از چنین خلقت بی مثالی...دلم میخواهد با همان واژه های بی قدر ، بنویسم تا باورم کنی که دنیای من و ما و همه بی حضور تو سیاهی سرد و کسالت باری است که بوی روزمره گی میدهد و خسته مان میکند از تکرار ...

میخواهم بنویسم تا در انعکاس کلماتم روی کاغذ بی جان دلم آرام گیرد به جام جهانگیر جانت...

میخواهم بنویسم تا باور کنم که چون تو هستی زندگی با همه سختی هایش هنوز ارزش زیستن دارد و صعب ترین کوهها با همه سختی هایش  به پشتوانه حضور دستان پینه دار اما پر عظمتت پیمودنی می شود و دلچسب...

به نام پدر مسرورم و به اعتماد حضورش دلگرم و به جرات اعتمادش سرمست...هستم از هستی بی دریغ توست و امیدم به فروغ چشمانت...

خوشحالم که تو برایم تفسیر دیگری از زندگی بودی و انسانیت را در چشمانت تمام نشدنی یافتم و هنوز و تا همیشه شادم از داشتنت و مفتخرم به نامت که در پس نامم اعتبار میبخشد به بودنم.

امروز و هر روز و همیشه مبارک است از بودن تو...ایام با یمن حضور تو مبارک می شود...حضورت بر روزهایمان مهر زیبایی می زند ...

2- پیام های مجازی

کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی پیام های جالبی منتشر می کنند که در ادامه می توانید بخوانید:

اونایی که تو گذشته شون موندن بیشتر از همه به خود شون بدهکار هستن/ حامد

ﭘﺴﺮﻩ هشت سالشه ﮐﺎﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ: ﺁﯾﻔﻮﻥ ششﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻫﻨﮓ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺳﻦ اون ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﯾﻪ ﭘﺎﮎ ﮐﻦ ﻭﺍﺳﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﻮﯼ ﺗﻮﺕ ﻓﺮﻧﮕﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺧﻮﺭﺩﻣﺶ!/حسین

قدر بدونیم.
شاید روزای خوب همیناییه که الان داریم میگذرونیم./مهدی

‏طلاق انقدر زیاد شده که من و داداشام هر روز یکیمون گل میخریم و میذاریم رو میز روش مینویسیم"تقدیم به همسرعزیزم"که یه موقع مامان بابامون طلاق نگیرن!/ آرش

قبلا گوشی ۱۱۰۰ میگرفتی جعبش اندازه کارتون تلویزیون بود با وانت می آوردیش،الان تبلت ۹.۷ اینچ جعبش اندازه قوطی کبریته تا بازش نکنی باورت نمیشه!/ علی

تنها چیزی که بره, دیگه برنمیگرده اعتماده/ نادر

درگیر آدمایی هستیم که حتی پیگیرمون هم نیستن./ شیما

فقط یه پسر مجرد میتونه بطرى خالى آب رو برگردونه یخچال!
اون فكرمیكنه همونجا براش بهتره!/ مهدی احمدیان

3- ویدئو کلیپ های شبکه های اجتماعی

در شبکه های اجتماعی فیلم های کوتاه و جالبی منتشر می شود که به آسانی در موبایل پخش می شود:

پله هایی با طراحی جالب

بالاخره آتشنشانا هم نیاز به تفریح دارن

نقاشی سه بعدی روی کف دست

به این میگن مهندسی

خارج کردن مروارید از صدف

4-  بهنوش بختیاری در کنار بچه ها

بهنوش بختیاری بازیگر سینما و تلویزیون با انتشار این عکس در اینستاگرامش نوشت:

بچه ها یاران همیشگیم..هیچوقت از دوستی باهاشون پشیمون نشدم..برعکس بعضی از آدم بزرگا که حقه و کلکشون ..حسادت و بغضشون..ریاکاری و دروغاشون تمومی نداره....حتی خیریه گذاشتنشون جهت رفع تکلیفه و اسم درکردن وسری تو سرا دراوردن..نیستم دیگه اینجور آدما رو که باعث سردردت میشن..نیستم اینهمه تحمل وصبوری در مقابل کسانی که نه خودتو میفهمن نه روراستیو محبتتو..وسر وتهشون حسادته...خدایا شکرت که یه حس ششم قوی به من دادی و انرژی که کسی نمیتونه طولانی مدت خودشو دوست من جابزنه درحالی که دشمنه...مرسی که دوستانم رو از میون بچه هاوحیوانات برام انتخاب کردی.

5- کودک پینگ پنگ باز

مهدی ویدئو کلیپی از رقابت کودک پینگ پنگ باز در فیس بوکش منتشر کرده است:

6- عکس های قدیمی

این عکس های قدیمی در کانال تلگرامی زیر خاکی منتشر شده است:

در سال ۱۹۳۳ سازندگان اتوبوس‌های دوطبقه مجبور بودند، به این شکل به مردم در مورد امن بودن این اتوبوس‌ها و نبود خطر واژگونی‌ آنها، اطمینان بدهند.

استفاده از فیل به عنوان ماشین جنگی در جنگ جهانی اول

ویدیو مرتبط :
lg 23mp65hq monitor مانیتور ال جی