ترفند های دکوراسیون خانه با مبلمان چوبی

چیدانه/ خانه‌اش ساده است اما وسایلش نه. اینجا همه چیز غیر از تلویزیون و تجهیزات آشپزخانه یا درز پنجره‌ها بوی چوب می‌دهد. انگار وسط جنگلی بی‌شاخ و برگ نشسته باشی و تنه درخت‌ها، میز و صندلی‌هایت باشند. از در که داخل شوی، یک راهروی ال‌شکل که اطرافش را جاکلیدی چوبی، جالباسی با طرح چوب و یک صندوق چوبی، که کاربرد جاکفشی دارد، تو را می‌کشد به داخل ‌مهمان خانه‌ای پر از مبلمان و وسایل چوبی. وسط ‌مهمان خانه سفید، رنگ تند و ملایم قهوه‌ای به چشم می‌خورد و وقت نشستن پای صحبت‌های حمزه دفاعی، دکوراتور چوبکاری، ظرف‌های ساخته شده از چوب پرتقال و گردو، میز پذیرایی از جنس توسکا و میز تلفنی از تنه خشکیده درخت، حسی شبیه یک خانه جنگلی به آدم می‌دهد. خانه معمولی اما پر از وسایل چوبی حمزه دفاعی، موضوع این گزارش است. کسی که دست‌سازه‌های چوبی‌اش را در اینترنت به دوست و آشنا می‌فروشد و نسبت به چوب، غیرت و تعصب دارد. در بخش‌هایی از گزارش هم به زندگی کاری و تحصیلی او تا زمان حرفه‌ای‌شدنش رفته‌ایم.

من در رشته طراحی صنعتی در گرایش مبلمان درس خوانده‌ام. از نظر خیلی‌ها مبلمان یعنی وسایلی که روی‌شان می‌نشینیم اما از نظر حرفه‌ای و آکادمیک به هر چیزی که برای مبله‌شدن فضای داخلی از آن استفاده شود، مبلمان می‌گویند. این چیزها شامل مبل، کنسول، استند و حتی نورپردازی ‌شود. رشته طراحی صنعتی که من در آن تحصیل کرده‌ام، یک جور رشته مهندسی است که در هنر سررشته دارد. برای همین باید حواس‌مان به ابعاد بدن انسان، شرایط نشستن، شیوه قرار گرفتن دست روی میز و خیلی چیزهای دیگر جمع باشد. وقتی قرار است جایی را دکوراسیون کنید، روی هر سانتی‌متر از آن حساس باشید؛ مثلا ارتفاع مطلوب برای میز ناهارخوری ۷۵ تا ۸۰ سانتی‌متر است ولی معمولا کارها را ۷۸ سانتی می‌سازند تا زیادی کوتاه یا بیش از اندازه بلند نباشد.

اگر طراح هستید یا دل‌تان می‌خواهد سراغ چوبکاری بروید، بهانه نیاورید که امکانات نیست، نمی‌توانیم و از این حرف‌ها. من اولین چیزی که ساختم، یک تخته‌نرد چوبی بود. هنوز دانشگاه نمی‌رفتم و هیچ چیزی درباره چوب نمی‌دانستم فقط علاقه بود و بس. چوب‌ها را در کارگاه پسردایی‌ام و با دستگاه‌های فرز‌کاری و برش فلز ساختم. تخته‌نردی که ساخته‌ام، هنوز هم کار می‌کند. پس دنبال علاقه‌تان بروید و هرطور شده آن را به سرانجام برسانید.
یکی از اولین مبلمان‌هایی که ساختم، یک میز چوبی بزرگ بود. به دلیل اینکه فضای مشتری را از قبل ندیده بودم، به ابعاد ساختمان دقت نکرده بودم. وقتی به پای ساختمان رسیدم، متوجه شدم که میز از راهرو داخل نمی‌رود و زیادی بزرگ است. برای همین مجبور شدم، پایه‌ها و بست‌های مختلف میز را جدا کنم و دوباره در اتاق آنها را سر هم کنم. بعد از آن یاد گرفتم میز یا هر وسیله دیگری را چند تکه بسازم که قابل حمل باشد.
قناسی کنار دیوار خانه‌مان بدجوری توی ذوق می‌زند. اسم‌شان روی‌شان است دیگر؛ قناسی. این کمد قدی از جنس MDF و با روکش طبیعی چوب راش به درد همین بخش‌های به‌درد نخور خانه می‌خورد.

قاب اینه از چوب طبیعی درخت
یک تخته چوب پهن و یکپارچه را گرفتیم و از درونش، این قالب آینه را درآوردیم؛ ساده، زیبا و طبیعی.

آویز حبابی برای شمع ها و نورپردازی
آویز حباب شمعدان را از چوب توسکا و گردوی سیاه ساختیم. گردو به درد چنین تزییناتی می‌خورد که کوچک باشند و زیبایی‌شان چشم را ناز کند
دکوراتورها باید بتوانند از حداقل فضا بهترین استفاده را ببرند. برای همین می‌شود طبقه ادویه‌ها و جای دستمال‌ کاغذی آشپزخانه را در هم کرد. جنس این دکور از چوب راش است.

مخفی کردن شوفاژ ها با استفاده از قفسه های چوبی

ظاهر شوفاژها خیلی وقت‌ها توی ذوق می‌زند. باید جوری آنها را پوشاند که شکل آهنی‌شان حال آدم را نگیرد. این پوشش چوبی شوفاژ از جنس چوب نراد به درد همین وقت‌ها می‌خورد. سوراخ درزها گردش هوا را ممکن می‌کند.
میز و مبل مربع همراه با دو عسلی چرخدار را از چوب توسکا ساختیم. دو رنگ بودن را با استفاده از تکنیک رنگ‌کاری درآوردیم. طراحی خاص میز این امکان را به وجود می‌آورد که عسلی‌ها، بدون اشغال فضای جداگانه در دسترس باشند.

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar