قالب داستانک با زندگی امروز سازگار است

یک داستان‌نویس گفت: قالب داستانک به لحاظ حجمی یک قالب مناسب و سازگار با زندگی امروز است.

به گزارش ایسنا، احمد طبایی اظهار کرد: هر اثر هنری برای آن‌که مورد اقبال مخاطب واقع شود می‌بایست توان پاسخگویی به نیازهای او را داشته باشد. اگر هنرمند به صورت انتزاعی به آفرینش یک اثر هنری بپردازد، جامعه به آن بی‌اعتنا خواهد بود. پس درنظر گرفتن شرایط لازم برای پذیرش اثر از سوی جامعه، یک شرط لازم اما ناکافی برای هنرمند است.

او افزود: از سوی دیگر، اثری که تنها بر مبنای ذائقه مخاطب خلق شده و اصطلاحا دنباله‌رو مخاطب باشد، عوام‌زده و سطحی از آب درمی‌آید. چنین اثری ممکن است برای مدت کوتاهی با توده جامعه ارتباط برقرار کند اما بی‌تردید از سوی نخبگان و روشنفکران پس زده می‌شود، مانند بسیاری از رمان‌های عامه‌پسندی که این روزها بازار کتاب را تسخیر کرده‌اند.

وی همچنین خاطرنشان کرد: رسالت نویسنده این نیست که داستان پرمخاطب بنویسد بلکه رسالت او، نوشتن داستانی موفق و ماندگار است که بتواند حتی به اندازه سر سوزنی، در شکل‌گیری دنیایی بهتر موثر باشد. بر این اساس و به منظور دستیابی به این هدف، می‌بایست پارامترهای لازم برای گسترش دایره مخاطبان داستان مورد توجه قرار بگیرد که یکی از این پارامترها، پرهیز از پرگویی و نپرداختن به زواید است.

طبایی ادامه داد: متاسفانه از دیرباز یک باور نادرست و عوامانه در زمینه نشر کتاب مطرح بوده و البته مسائل اقتصادی هم به آن دامن زده است که کتاب هرچه قطورتر باشد، بیشتر دیده می‌شود و طبیعتا فروش بیشتری دارد. تا آن‌جاکه بسیاری از نویسندگان بویژه رمان‌نویسان سعی می‌کنند کتاب خود را از نظر حجم، به استانداردهای بازار و ناشر نزدیک کنند. اما نباید فراموش کرد که این کار به نوعی فریب مخاطب است و از دید خواننده پنهان نمی‌ماند.

این داستان‌نویس با تاکید بر این‌که قالب داستانک به لحاظ حجمی یک قالب مناسب و سازگار با زندگی امروز است، گفت: در روزگار ما که مخاطبان فرصت و حتی علاقه چندانی به مطالعه ندارند و زندگی تکنولوژی‌زده امروز، شبکه‌های اجتماعی و اینترنت و تلفن همراه را جایگزین کتاب کرده است، نگارش داستان‌های کوتاه و داستانک می‌تواند فاکتور مهمی در برقراری ارتباط بیشتر با جامعه به شمار آید. البته پرواضح است که صرف کوتاه بودن، برای یک اثر ادبی و هنری امتیاز بزرگی نیست و آن‌چه اهمیت دارد این است که محتوا چیست و چگونه بیان شده است؟ در حقیقت اینکه در ظرف داستانک چه بریزیم و چگونه بریزیم، به مراتب نقش بیشتری در جذب مخاطب دارد.

او با بیان این‌که مخالف فرمول‌نویسی برای هنر است، اظهار کرد: این‌که گفته می‌شود داستانک و داستان‌های مینی‌مال باید حداکثر این‌قدر کلمه باشد و یا در آن توصیف و شخصیت‌پردازی به کار نرود، اصلا درست نیست. ما نمی‌توانیم برای نویسندگان دستورالعمل صادر کنیم و هرکس می‌بایست اثرش را بر اساس نگرش و انتخاب خود بنویسد. البته این بدان معنی نیست که دچار یک آنارشیسم ادبی شویم که متاسفانه به نوعی شده‌ایم!

طبایی اظهار کرد: شعر و داستان هم مانند هر اثر هنری دیگر، چارچوب‌های مشخصی دارند که می‌بایست آن‌ها را رعایت کرد. به فرض شعری که آهنگ نداشته باشد – حال این آهنگ می‌تواند به واسطه برخورداری از اوزان عروضی حاصل شده باشد یا از آهنگ درونی کلمات – شعر کاملی نیست و با سلیقه و ذائقه مخاطبان فارسی‌زبان همخوانی ندارد. یا داستانی که ساختار داستانی نداشته باشد و در آن از روایت داستانی خبری نباشد، از سوی مخاطب به رسمیت شناخته نمی‌شود. اما نویسنده و شاعر این اختیار را دارد که در چارچوب‌ها و پیش‌فرض‌های منطقی و پذیرفته‌شده هر گونه‌ ادبی، به تجربیاتی تازه دست بزند و استعداد خویش را بارور سازد.

این نویسنده که به تازگی مجموعه داستان «آن که باد می‌کارد» را روانه بازار کتاب کرده است، درباره ویژگی‌های اثرش گفت: من در داستانک‌های این کتاب کوشیدم فارغ از نگاه کلیشه‌ای و به دور از تئوری‌پردازی‌های بی‌حاصل، آن‌چه را می‌پسندم و به آن اعتقاد دارم، بیان کنم. سعی کردم در داستان‌نویسی، خودم باشم نه آنچه جریان مسلط بر فضای ادبیات و ژورنالیسم ادبی ترویج می‌کند؛ چراکه معتقدم مهم‌ترین لازمه موفقیت در عرصه هنر، داشتن استقلال و صداقت است.

انتهای پیام

‌

ویدیو مرتبط :
داستانک شماره 4