در محضر بزرگان/ خود را مريض نمي‌دانيم وگرنه علاج آسان است


فارس/ عظمت واقعه عاشورا و نمايش بي‌نظير فضايل الهي اهل‌بيت عليهم‌السلام در مقابل دشمنان خدا و رسول او موجب شد که اين رويداد عظيم از جهات گوناگون از ديگر رويدادهاي بزرگ عالم متمايز شود؛ مصيبتي که پيش از وقوعش، ملائکه الهي و انبيا و اوصيا عليهم‌السلام در سوگ آن نشستند و پس از وقوع آن نيز ائمه هدي عليهم‌السلام به يادآوري اين مصيبت بزرگ پرداختند و مجالس عزا برپا کردند.
نوشتاري که در ادامه مي‌خوانيد برگرفته از کتاب «رحمت واسعه» شامل مجموعه گفتارهاي عاشورايي آيت‌الله محمدتقي بهجت است:

* از ماست که بر ماست
کاري بر سر خود مي‌آوريم که دشمن نمي‌‌آورد. آيا هيچ دشمني مي‌توانست آن بلا را بر سر عمر سعد بياورد که خودش در يک شب آورد؟! مؤمنين با اين همه پيشامدها، براي نجات اهل ايمان بر تضرع و ابتهال و التجاء محتاج هستند. چنان‌که در شبانه‌روز به نان احتياج دارند، به دعا و تضرع نيازدارند.

* خود را مريض نمي‌دانيم
خود را مريض نمي‌دانيم و گرنه علاج آسان است. در روايت آمده است: «امام حسين(ع) در گوش مردي چيزي فرمود، بعد از جدايي فوراً تمام موي سر آن مرد سفيد شد!»
با اين حال، ما خود را در عِداد [و شمار] عبادالرحمن مي‌شماريم، غافل از اينکه تمام اعضا و جوارح انسان فرداي قيامت بر کارهايي که انجام داده است، شهادت مي‌دهند؛ «الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا يَکْسِبُونَ»؛ امروز بر دهانشان مهر مي‌نهيم و دست‌هايشان با ما به سخن مي‌آيند و پاهايشان به آنچه انجام مي‌دادند، شهادت مي‌دهند.
امروز بشر در فکر ضبط کردن صداي حضرت داود عليه السلام است، غافل از اينکه ملائکه از عمل خود او عکس‌برداري مي‌کنند، بلکه گفتار و صداي او را نيز ضبط مي‌نمايند.

* کشتن امام و انتظار عيد؟!
در روايت آمده است که وقتي سيدالشهدا عليه السلام را شهيد نمودند، خداوند متعال به ملکي دستور داد که ندا در دهد: «أيتها الْأُمتةُ اظالمة القاتلة عترة نبيّها لا وفقکم الله تعالي لِفطرٍ و لا أضْحي»( اي امت ستمکاري که نواده پيامبرتان را کشتيد، هرگز خداوند متعال شما را به عيد فطر و اضحي موفق نگدارند!).
گويا اين دعا بايد مصداق داشته باشد؛ لذا اگرچه در رؤيت هلال ماه مبارک رمضان راه احتياط براي شيعه وجود دارد که تا هلال شوال ثابت نشده، روزه مي‌گيرند، ولي با احتياط، فطر واضحي درست نمي‌شود!
در واقع، اين روايت مي‌خواهد بگويد که امام را نخواستيد، فطر و اَضحي را مي‌خواهيد چه کار؟! ناقه‌اي براي شما فرستاديم، خودتان نخواستيد و پي کرديد!

* مصيبت هزار ساله
وقتي تأمل مي‌کنيم، مي‌بينيم همه قضاياي امام حسين عليه‌السلام در يک روز واقع شد و وقتي مردم کوفه و بصره از قضيه قتل آن حضرت مطلع شدند، ناراحت شدند و از ابتلاي آن حضرت و شهادت و اسارات اهل بيت عليهم‌السلام خدا مي‌داند که اهل ايمان چقدر نراحت بودند، به حدي که گويا باورشان نمي‌شد. در طول اين مدت دل اهل ايمان خون بود. اما ما بيش از هزار سال است که گرفتاريم و حضرت حجت(عج) گرفتار است و دشمن‌ها نمي‌گذارند بيايد و او را حبس کرده‌اند. آيا حبسي از اين بالاتر که نتواند خود را در هيچ آبادي نشان دهد و خود را معرفي کند؟!
در اين مافوق هزار سال که آن حضرت در زندان است، خدا مي‌داند که قلوب اهل ايمان چقدر خون است. آيا شايسته است که حضرت غايب عليه‌السلام در مصائب و گرفتاري شبيه قضيه حسين بن علي عليه‌السلام، به اين مدت طولاني‌ گرفتار باشد و ما برقصيم و شادي کنيم؟!


ویدیو مرتبط :
کلیپ در محضر بزرگان - اردو مشهد الرضا (ع) - فروردین۱۳۹۳