عشق شجاعت میخواهد ...

عکاس خونه/ ارسالی از کرمعلی
... من ترجیح میدهم سال های سال در خانه بنشینم و یکی یکی برایم خواستگار بیاید و مثل عروسک های پشت ویترین مغازه های بازار نزدیک امام زاده صالح به من زل بزند و سرتا پایم را بررسی کند و اگر خوشش آمد برود و با آب و تاب برای پسرش از من تعریف کند و با هزار قربان و صدقه راضی اش کند که بیاید و یک نظر هم که شده من را ببیند ... ما هم بعد از یکی دو جلسه حرف زدن و خوب نشان دادن خودمان ، احتمالا به تفاهم میرسیم و بعد هم عروسی میکنیم ... من برای شوهرم شام میپزم و چای میریزم بدون اینکه بدانم و یا حتی بخواهم بدانم چه غذایی را بیشتر دوست دارد ... او هم برود سرکار و شب ها وقتی خسته و کوفته برمیگردد ولو میشود رو به روی تلویزیون که از شیب تورم و برجام و یک یک جنگ های آن طرف دنیا اطلاع پیدا کند ، اصلا هم دلش برای من ضعف نرود و با لبخند من قند در دلش آب نشود و برایش مهم نباشد که من تا چه حد عاشق گل های نرگسم ... شاید چند سال بعد هم بچه دار شدیم و بیشتر از پیش سرمان گرم شد ... من ترجیح میدهم پای یک دوست داشتن ساده در میان باشد تا عشق ... عشق شجاعت میخواهد و راستش را بخواهی شاید من هیچ وقت شجاع نبوده ام ... عزیز جانم ، میدانی ؟ من از اینکه یک روز صبح از خواب بیدار شوم و ببینم حتی یک مصرع از شعرهای عاشقانه ات برای من کم شده " میترسم " .... ( فرزانه طلایی )"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."

منبع: عکاس خونه