پيش نيازهايي براي ازدواج

بانو/ دل دادن و دل سپردن و عاشق شدن و در نهايت تصميم به ازدواج تنها براي تشکيل خانواده کافي نيست. اين امر مانند تحصيل است يعني تا دوره ابتدايي و دبيرستان را طي نکنيد نمي‌توانيد وارد دانشگاه شويد. در حقيقت طي کردن دوران مدرسه پيش‌نيازي است براي ورود به دانشگاه.

ازدواج و زندگي مشترک هم همين است. تا پيش‌نيازهاي آن شناسايي و اجابت نشود نمي‌توان انتظار يک زندگي خوب، موفق و پايدار را داشت.
بنابراين در وهله اول بايد بدانيم قرار است در ازدواج چه اتفاقي بيفتد و قبل از آن بايد به چه مرحله‌اي رسيده باشيم تا بتوانيم خود را در موقعيت ازدواج بدانيم.
پله نخست در بيان توصيف ازدواج ما را به عبارات زير سوق مي‌دهد:

ازدواج پيوندي است بين دو نفر که قرار است با علايق، سليقه‌ها و خصوصيات شخصي و خُلقي که دارند زندگي خود را به اشتراک گذاشته و در نهايت، سازگاري، آرامش و بالندگي را به يکديگر هديه دهند.

پس مي‌بينيد که با اين تعريف ساده چه مسئوليتي براي دو طرف ايجاد مي‌شود. اين مسئوليت هم ايجاب مي‌کند براي عمل به آن تا حد ممکن با آگاهي و مهارت در اين راه قدم برداشته و آمادگي لازم براي تحقق آن کسب شود.

• دختر و پسر؛ مکمل يکديگر
متأسفانه در تعريف زندگي مشترک گاهي برخي مفاهيم درست تببين نشده و درد‌سرهايي را به بار آورده است. برخي بر اين باروند ديگر فرديِّت در زندگي مشترک وجود ندارد و زن بايد تماما در مرد ذوب شده و مرد هم تماما محو همسر خود شود. بايد خود را فراموش کرد و در ديگري خلاصه شد. پا گذاشتن روي شخصيت خود و بها دادن به طرف مقابل، در حقيقت نوعي کتمان وجود و هستي خود با تمام ابعاد يک انسان است. مگر مي‌شود فرديت و فرد حذف شود آن‌گاه به خوشبختي رسيد؟

غير‌ممکن است يک زن با پا گذاشتن روي خود و نثار مطلق هر آنچه دارد به آرامش و خوشبختي برسد و مرد با فراموش کردن خود و توجه دائم به همسرش روي سعادت را ببيند. زن و مرد مکمل هم هستند و اين کمال در ابتدا در احترام به خود سپس به طرف مقابل معنا مي‌شود. زن در کنار مرد و مرد در کنار زن به خوشبختي خواهند رسيد.

البته حالت ديگري هم وجود دارد: فقط ديدن خود بدون در نظر گرفتن همسر. برخي از زوجين اصلا توان ديدن تفاوت‌ها، مخالفت‌ها و ... را ندارند. آنچه برايشان مهم است رسيدن به آرامش خود آن هم با ارضاء حس خودخواهي بدون توجه به نيازهاي ديگري است.

در هر دو حالت افراط و تفريطي وجود دارد که زن و شوهر را از مرکز دايره خوشبختي دور مي‌کند. بودن در کنار يکديگر، پذيرفتن تفاوت‌هاي ديگري و نقش مکملي و احترام به اين تفاوت‌ها مواردي است که بايد با اعتقاد کامل به چشم يک پيش‌نياز واقعي براي ازدواج مورد توجه قرار گيرد.

• استقلال
بيرون آمدن از حس و حال وابستگي به خانواده و اعلام استقلال در رفتار و حتي گفتار، يکي ديگر از پيش‌نيازهاي ضروري براي ازدواج است. تا دختر يا پسري جرأت استقلال و زندگي جديد را پيدا نکرده باشند نبايد به ازدواج فکر کنند. استقلال مالي (براي آقايان)، عاطفي و پيشتيباني از موارد مهم در اين پيش‌نياز است. بالاخره يک جايي بايد دختر دل از وابستگي عاطفه پدري يا مادري بِکند تا به همسر خود معطوف شود و يک پسر هم همين‌طور. سازگاري با شرايط جديد زندگي، نياز به استقلال دارد و اين استقلال رواني بايد قبل از ازدواج صورت گيرد.

• خودشناسي
گزينه بالا نياز به يک خودشناسي عميق دارد. خيلي خوب است قبل از ورود به زندگي مشترک بدانيد چه نقايصي يا نقاط قوتي داريد و با کار کردن روي آنها در‌صدد اصلاح يا تقويت آنها برآييد. به قول معروف پيش‌گيري بهتر از درمان است. در حقيقت وقتي بدانيد انساني وابسته هستيد مي‌توانيد قبل از ازدواج براي رفع آن اقدامي کنيد سپس با استقلال فکري و رواني و عاطفي پاي جلسات خواستگاري بنشينيد.

• واقعيت‌هاي زندگي
زندگي واقعي شادي دارد، غصه دارد، لذت دارد، درد دارد و هزاران بالا و پايين که مي‌شود با همسر خود به سلامت و سعادت از همه آنها استفاده بهينه کرد و خوشبخت شد، حتي از غصه‌ها و رنج‌هايش. پس بايد بپذيريم زندگي فقط آن فضاي رمانتيک شعر‌ها و فيلم‌هاي سينمايي نيست که مشکل و غصه در آن جايي ندارد. بنابراين با اين انتظار به استقبال يک زندگي مشترک نرويد.

بدانيد شادي امري است دروني که اگر همه زندگيتان هم سر جاي خودش باشد اما درونتان معني شادي را نداند خوشي از زندگيتان رخ بر‌مي‌بندد و اگر زندگيتان پر از مشکل باشد و شما بلد باشيد شادي کنيد قطعا زندگي شادي را با خوشبختي واقعي تجربه خواهيد کرد.

• پذيرش گذشته و گذشته‌ها
اگر فکر مي‌کنيد گذشته‌اي داريد که فعلا نمي‌توانيد با آن کنار بياييد براي ازدواج دست نگه داريد. ممکن است در گذشتهِ شما فردي بوده که به هر دليلي ديگر نيست و اين نبودن براي شما سخت و آزاردهنده است و نمي‌توانيد فراموشش کنيد. شما در اين شرايط نمي‌توانيد روي کسي ديگر متمرکز شويد. بنابراين ابتدا تکليفتان را با گذشته خود روشن کنيد، سپس به ازدواج بينديشيد.

• تقسيم زندگي
برخي از افراد مبتلا به فرديت بوده و هيچ‎گونه قادر به تقسيم شادي، غصه و يا زندگي خود نيستند. با احترام به حريم خصوصي انسان‌ها بايد اين نکته را متذکر شويم که زن و شوهر محرم اسرار، شريک زندگي هم و مکمل خوشي و ناخوشي يکديگر هستند. بنابراين ديوار کشيدن بين خود و همسر يعني محقق نشدن هدف_اصلي_ازدواج.

و خلاصه کلام اينکه قبل از ازدواج بايد بدانيد پيش‌نيازهاي تشکيل يک زندگي خوب و مناسب علاوه بر آنچه ما گفتيم باز هم شامل مواردي ديگر مي‌شود که تشخيص آن با خود شماست. شما هستيد که مي‌خواهيد ازدواج کنيد و مهم‌ترين اتفاق زندگيتان را رقم بزنيد. پس درست رقم بزنيد.