شاعرانه/ اين قطره دريا کي شود؟

آخرين خبر/ از درخت شاخه در آفاق ابر،
برگ هاي ترد باران ريخته !
بوي لطف بيشه زاران بهشت،
با هواي صبحدم آميخته !
نرم و چابک، روح آب،
مي کند پرواز همراه نسيم .
نغمه پردازان باران مي زنند،
گرم و شيرين هر زمان چنگي به سيم !
سيم هر ساز از ثريا تا زمين .
خيزد از هر پرده آوازي حزين .
هر که با آواز اين ساز آشنا،
مي کند در جويبار جان شنا !
دلرباي آب، شاد و شرمناک،
عشقبازي مي کند با جان خاک !
خاک ِ خشک ِ تشنه ي دريا پرست،
زير بازي هاي باران مست ِ مست !
اين رَوَد از هوش و آن آيد به هوش،
شاخه دست افشان و ريشه باده نوش !
مي شکافد دانه، مي بالد درخت،
مي درخشد غنچه همچون روي بخت!
باغ ها سرشار از لبخندشان،
دشت ها سرسبز از پيوندشان ،
چشمه و باغ و چمن فرزندشان !
با تب تنهائي جانکاه خويش،
زير باران مي سپارم راه خويش .
شرمسار ازمهرباني هاي او،
مي روم همراه باران کو به کو .
چيست اين باران که دلخواه من است ؟
زير چتر او روانم روشن است .
چشم دل وا مي کنم
قصه ي يک قطره باران را تماشا مي کنم :
در فضا،
همچو من در چاه تنهايي رها،
مي زند در موج حيرت دست و پا،
خود نمي داند که مي افتد کجا !
در زمين،
همزباناني ظريف و نازنين،
مي دهند از مهرباني جا به هم،
تا بپيوندند چون دريا به هم !
قطره ها چشم انتظاران هم اند،
چون به هم پيوست جان ها، بي غم اند .
هر حبابي، ديدهاي در جستجوست،
چون رسد هر قطره، گويد: - « دوست! دوست ...!»
مي کنند از عشق هم قالب تهي
اي خوشا با مهرورزان همرهي !
با تب تنهايي جانکاه خويش،
زير باران مي سپارم راه خويش.
سيل غم در سينه غوغا مي کند،
قطره ي دل ميل دريا مي کند،
قطره ي تنها کجا، دريا کجا،
دور ماندم از رفيقان تا کجا !
همدلي کو ؟ تا شوم همراه او،
سر نهم هر جاکه خاطرخواه او !
شايد از اين تيرگي ها بگذريم .
ره به سوي روشنائي ها بريم .
مي روم، شايد کسي پيدا شود،
بي تو، کي اين قطره دل، دريا شود؟

فريدون مشيري