تاثیر استرس بر زیبایی پوست، مو و ناخن

برخی بیماری‌ها هم استرس‌زا هستندگاهی اوقات ممکن است برخی بیماری‌های پوستی به‌خصوص قسمت‌هایی که با لباس قابل پوشاندن نیستند و در دید مردم قرار دارند (مثل صورت، ساق دست، گردن، زانوها و...) برای بیمار مسائل روحی و روانی ایجاد کند، حتی این بیماری‌ها ممکن است روی شکل‌گیری شخصیت بیمار تاثیر بگذارد.

به‌عنوان مثال برخی از کسانی که بیماری پوستی مادرزادی روی صورت‌شان دارند وقتی به سنی می‌رسند که باید در جامعه حضور پیدا کنند، ممکن است دچار افسردگی، گوشه‌گیری و عدم اعتماد‌به‌نفس شوند، پس می‌توان گفت این یک سیکل معیوبی است، چراکه بیماری پوستی استرس و اضطراب را برای فرد به‌وجود می‌آورد و به‌دنبال آن، این استرس بیماری پوستی را شدت می‌بخشد. این چرخه به شکل دورانی است که هم استرس بیماری را تشدید می‌کند و هم بیماری استرس و اضطراب را ممکن است افزایش دهد.

ارتباط استرس با بیماری‌های پوستی

چرا تبخال می‌زنیم؟

برخی بیماری‌های عفونی با استرس ارتباط خاصی ندارند. اما در تبخال، طوری است که سیستم دفاعی بدن ویروس را تحت کنترل دارد باوجود استرس، سیستم دفاعی بدن ضعیف می‌شود و این ویروس از کنترل سیستم دفاعی بدن خارج و به‌طور موقت باعث بروز تبخال می‌شود، اما زمانی که سیستم ایمنی بدن دوباره شرایط را تحت کنترل بگیرد، ضایعات فروکش می‌کنند. همچنین بدن قادر نیست ویروس تبخال را کاملا ازبین ببرد، برای همین در بروز استرس و اضطراب‌ها تبخال عود می‌کند.

تیک عصبی دارید؟!گاهی اوقات ممکن است شخص اضطراب، استرس و حتی افسردگی‌اش را به شکل یک عادت عصبی بروز بدهد. در بیماری‌های پوستی این مورد در شرایط استرس به شکل خارش پوستی مزمن و طولانی‌مدت نمایان می‌شوند.

در برخی مواقع فرد مشکل پوستی خاصی ندارد اما وقتی دچار استرس می‌شود، عادت‌های عصبی بعد از مدتی زمینه‌ساز برخی ضایعات پوستی مثل اگزما می‌شوند. حتی اگر شدت خارش پوستی زیاد باشد ممکن است پوست زخمی شده و اسکار برجای بگذارد. در چنین مواقعی برای درمان و کنترل بیماری، متخصصان پوست نیاز به همکاری روانشناسان و روانپزشکان دارند.

با کمک این تیم پزشکی ابتدا استرس رفع می‌شود و با رفع استرس، عادت‌های عصبی هم از بین می‌روند. بعد از این مرحله می‌توان درمان‌های پوستی را آغاز کرد و انتظار داشت مشکلات پوستی از بین بروند.

استرس شما از چه نوعی است؟همه استرس‌ها ناشی از استرس روحی و عصبی نیستند بلکه از جنس استرس‌های جسمی هستند که به دو دسته تقسیم می‌شوند:

خیلی درگیر کار نشویداسترس‌های جسمی را می‌توان به این شکل توصیف کرد که فرد از نظر روحی و روانی مشکلی ندارد اما مشغله کاری‌اش به‌گونه‌ای است که نظم و انضباط خاصی در زندگی این فرد حکمفرما نیست، به‌طوری که اگر زندگی فرد را مرور کنیم می‌بینیم که فعالیت‌های روزانه او توأم با دویدن و فعالیت‌های فیزیکی زیاد است.

همچنین فرد به‌دلیل مشغله کاری زیاد وعده غذایی ناهار را نمی‌خورد یا ممکن است این وعده غذایی اصلی را در ساعت‌های مختلف از روز مثل 12، 14 یا 16بعدازظهر بخورد. این بی‌نظمی گرچه ممکن است مشکلات روحی و روانی به‌دنبال نداشته باشد، اما باعث استرس جسمی می‌شود. این نوع استرس قادر است مشکلات پوستی را ایجاد کند یا باعث تشدید آنها شود.