انتفاضه‌ ملت فلسطین؛ شیب تند فروپاشی رژیم صهیونیستی

انتفاضه‌ ملت فلسطین؛ شیب تند فروپاشی رژیم صهیونیستی

تسنیم/ متن پیش رو در تسنیم منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست

بیست و هشتمین سالروز آغاز انتفاضه اول فلسطین مصادف با شعله ور شدن دامنه سومین انتفاضه بر ضد اشغالگری صهیونیستی است که بسیاری از تحلیلگران در تایید بیانات امام خامنه ای مبنی بر افول اسرائیل تا ۲۵ سال آینده، آن را شیب تند فروپاشی صهیونیست‌ها می دانند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، نهم دسامبر (18 آذرماه) سالروز آغاز انتفاضه اول فلسطین یا انتفاضه سنگ است. انتفاضه ای که نماد مبارزه نا برابر مردم فلسطین با رژیم صهیونیستی و علیه اشغالگری این رژیم بر احقاق حقوق مسلم و قطعی آنها است.

این انقلاب پس از این شروع شد که یک کامیون اسرائیلی خودروی چند فلسطینی از شهر جبالیه را زیر گرفت و چهار نفر از ایشان را به شهادت رساند. چون این حادثه که هر روز در سرزمین‌های اشغالی تکرار می‌شد ، توسط رسانه‌ها جدی گرفته نشد. در آن برهه مشهور شد این تصادف در حقیقت انتقامجویی پدر صهیونیستی بوده که دو روز پیش به فرزندش توهین شده بوده. فلسطینیان این تصادف را قتل عمد دانستند و روز بعد در هنگام تشییع پیکرها به مقر ارتش اسرائیل در جبالیه سنگ زدند. در مقابل سربازان صهیونیست اقدام به شلیک تیر هوایی کردند. فلسطینیان نیز با باران سنگ و کوکتل مولوتوف جواب آن‌ها را دادند. این باعث شد ارتشیان درخواست نیروی کمکی کنند. این جرقه اولیه انتفاضه اول فلسطین بود. ولی کار به همین جا ختم نشد و انتفاضه شهر به شهر گسترش یافت.

در شب ششم اکتبر 1987، در گذرگاه «الشجیعه» در جنوب شهر غزه، بین نیروهای اسرائیلی و گروهی از مجاهدان فلسطینی درگیری پیش می‌آید. صبح روز بعد با حضور خبرنگاران در محل حادثه، رژیم صهیونیستی اثری از درگیری برجای نگذاشته بود، امّا بعد از مدتی جریان فاش گردید که در این حادثه چهار مبارز فلسطینی به شهادت رسیده‌اند. روز هشتم اکتبر، تمام شهرهای نوار غزه شاهد راهپیمایی مردم خشمگین بود. تا غروب این روز تعداد مجروحین به 30 تن رسید و ده‌ها نفر نیز بازداشت شدند. پس از این درگیری، پلیس بیت‌المقدس اعلام کرد که به گروهی یهودی موسوم به «پاسداران جبل هیکل» اجازه داده است تا در حرم شریف قدس، مراسم دینی خود را برگزار کنند. این خبر، صبح جمعه نهم اکتبر 1987 تمام مردم شهر قدس را برانگیخت تا برای دفاع از حریم بیت‌المقدّس و جلوگیری از آلوده شدن آن بوسیله دشمنان بپاخیزند. در روز موعود، مقاومت فلسطینی‌ها برای جلوگیری از ورود این گروه به حرم شریف قدس، به زخمی‌شدن ده‌ها مسلمان ختم شد و گروه محافظان هیکل از محل درگیری گریختند. با این حال قدس آرام نگرفت. در آن روزها نوار غزه، نابلس، رام‌الله، و الخلیل یکپارچه آشوب بود.

در 12 اکتبر با شهادت مادر 35 ساله‌ای که دبیر یکی از مدارس رام‌الله بود و نیز با زخمی شدن ده‌ها نفر دیگر، نبرد میان مردم بی‌دفاع و نیرو‌های اسرائیلی شدت یافت. از طرفی با ورود «جرج شولتز» وزیر امور خارجه وقت آمریکا به سرزمین‌های اشغالی، تظاهرات اعتراض آمیز فلسطینی‌ها در نوار غزه و کرانه باختری ادامه یافت. فرمانده نظامی منطقه جنوب ارتش اسرائیل نیز درپی این اتفاقات، در روز 16 نوامبر حکم اخراج «شیخ عبدالعزیز عوده» رهبر معنوی «جهاد اسلامی» را صادر کرد. در پی انتشار این خبر سراسر مناطق جبالیا، غزه، خان یونس، بلاطه، دهیشه و جنین مملو از تظاهرات و اعتراضات گردید. در ادامه این نا آرامی‌ها «گروه جهاد اسلامی» در شب 22 نوامبر عملیات شهادت‌طلبانه‌ای را در شمال «تل‌آویو» اجرا کرد که منجر به هلاکت عده‌ای از سربازان اسرائیلی شد. همچنین در شب 25 نوامبر نیز چریک‌های فلسطینی جبهه خلق، توسط هواپیمای بادبانی (کایت) به شهرک یهودی‌نشین «الخاصّه» حمله بردند که باعث کشته‌شدن 6 تن از سربازان اسرائیلی شد. همه این رویدادها زمینه ساز قیامی شد که پس از هشتم دسامبر 1987 با تصادف عمدی یک خودروی ارتش اسرائیل با 4 تن از کارگران فلسطینی، شعله‌ور گردیده و بزرگترین و گسترده‌ترین خیزش فلسطینیان پس از سال 1967 را رقم زد.

علل آغاز انتفاضه اول
چند عامل مهم در بروز انتفاضه اول فلسطین نقش داشت که می توان آن ها را به این ترتیب تشریح کرد:

الف: تأثیر انقلاب اسلامی ایران بر مردم فلسطین: یکی از دلایل اصلی شروع انتفاضه نگاه ملت فلسطین به تحولات بیرونی در منطقه و انقلاب اسلامی ایران بود. شهید دکتر فتحی شقاقی رهبر جنبش جهاد اسلامی فلسطین در این رابطه می گوید: هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی(ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دلهایشان زنده کند. با پیروزی انقلاب اسلامی ، ما به خود آمدیم و دریافتیم که آمریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند. ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام می‌توانیم معجزه کنیم".

ب: ناامیدی مردم از رهبران خود: از دیگر عوامل مهم شروع انتفاضه ناامیدی و یاس ملت فلسطین از رهبران خود بود. سازمان آزادیبخش فلسطین(ساف)که در مسیر مبارزات مردمی تا دوران کسب هویت، به عنوان رهبر و نقطه اتکاء مردم فلسطین بخصوص ساکنان مناطق اشغالی تلقی می‌شد، در درون خود دچار تحولات بسیار زیادی شد و از یک سازمان مبارز و مدافع حقوق فلسطینی‌ها به سازمانی تبدیل گشت که برای کسب اولین و ساده‌ترین و پیش پاافتاده‌ترین حقوق مردم فلسطین هیچ‌گونه توانایی از خود نمی‌تواند بروز دهد.

ج: سیاستهای سرکوبگرانه اسرائیل: اقدامات وحشیانه حاکمان اسرائیلی و همچنین عناصر و گروههای نژادپرست و افراطی صهیونیست نسبت به اهالی و مردم فلسطینی، از جمله قتل، شکنجه، غارت، تخریب منازل، بازداشت‌های گسترده دسته‌جمعی، حبس‌های طولانی و توهین به مقدسات، کاسه صبر فلسطینی‌ها را لبریز نمود تا اینکه باعث شد آنها در مقابل تجاوزات و زورگویی‌های رژیم صهیونیستی ایستادگی نمایند و منطقی ترین پاسخ به چنین سیاستهائی آغاز قیامی مردمی به دور از دخالت سستم دولتی بود.

د: ناامیدی توده‌های فلسطینی از دولتهای حامی: یکی از دلایل مهم آغاز انتفاضه تقویت این حس در مردم فلسطین بود که انتظار هرگونه کمکی از بیرون بویژه در قالب دولتهای عربی که تا آن زمان آنها انتظار آن را داشتند عبث و بیهوده است. کشورهای عربی پس از شکستهای سهمگین از ارتش اسرائیل، روحیه خود را از دست دادند و در مقابل فلسطینی‌ها بیشتر به شعار تکیه کردند تا عمل.

ویژگی‌های انتفاضه اول

الف: اسلامی بودن:

یکی از مهمترین ویژگیهای انتفاضه فلسطین نسیبت به حرکتهای مشابه پیشین خمیر مایه اسلامی آن بود. منیر شفیق تئوریسین انقلاب فلسطین در این مورد می‌گوید: مسئله فلسطین همان مسئله اسلام است و این امر منافاتی با وطن‌پرستی و عربیت ندارد و چون مسئله فلسطین در اساس و جوهرش مسئله‌ای اسلامی است، باید بر همین اساس معالجه و بر این اساس حل و فصل شود.

ب: حضور مردم در متن انتفاضه:

نقش مردمی در بسیاری از قیامها تاریخی یکی از مهمترین عامل موفقیت این حرکتها بوده است و انتفاضه ملت فلسطین نیز از این قاعده مستثنی نبود. در این حرکت مردم در متن انتفاضه قرار داشتند.

ج: نوع مبارزه:

یکی دیگر از ویژگیهای این قیام نوع منحصر به فرد بودن این قیام بود که به لحاظ ابزار و شیوه با قیامهای پیشین در داخل وخارج بسیار متفاوت بود. مبارزات فلسطینی همواره متکی به عملیاتهای چریکی و سلاح و سازمان بوده است، اما این بار زنان و کودکان فلسطینی به همراه جوانان این مرز و بوم با سلاحی نامتعارف در علوم نظامی یعنی سنگ در برابر گلوله به مبارزه با اشغالگران خانه ها و سرزمین خود پرداختند.

د: شهادت‌طلبی:

شهادت‌طلبی و از جان گذشتگی، یکی دیگر از خصوصیاتی بود که در قیام نخستین انتفاضه جایگاهی ویژه بخود گرفت. این خصوصیت که اوج آن در عملیات استشهادی بویژه در سوی زنان و دختران فلسطینی متجلی گردید، سبب آن شد تا دولت عبری بر این باور برسد که ملت فلسطین خطوط قرمزی را بین خود و مقامات مذاکره کننده ترسیم می کنند و درصورت عبور این مقامات از این خطوط آن را نخواهند پذیرفت.

ه: استقلال:

از دیگر ویژگیهای این دوران نسبت به حرکتهای قبلی فلسطینی‌ها، خودجوش و مستقل بودن آن است. جنبش فلسطین در برخورد به بن‌بست در همه خطوط و راهها، سرانجام به این نتیجه رسید که اسلام راه‌حل این مسئله است. راهی که فلسفه‌های سیاسی نتوانستند بپویند و غالباً به شکست، تسلیم و سازش کشیده شدند. امروز در اسلام جستجو می‌شود و این راه همان ایده بازگشت به خویشتن است.

افول انتفاضه اول:
در حالی که با آغاز انتفاضه فلسطین در سال 1987، فلسطینیان بعد از چهل سال در موضع تهاجم و اسرائیل در موضع تدافع قرار گرفتند، مدتی بعد این تفکر در برخی طیف ها ایجاد شد که موضع تدافعی اتخاذ شده از سوی دولت اسرائیل را می توان در روند گفتگوها به امتیاز تبدیل کرد. به این ترتیب سازمان آزادیبخش فلسطین با توجه به برگ برنده‌ای که به دست آورد، سوار بر موج حوادث شد و از انتفاضه به عنوان برگی در مذاکرات صلح با اسرائیل استفاده کرد. یک سال بعد از انتفاضه، ساف در نوزدهمین اجلاس ملی فلسطین در الجزایر، تأسیس کشور فلسطینی در کنار اسرائیل را تصویب کرد و قطعنامه‌های 242و338 که موجودیت اسرائیل را به رسمیت می‌شناخت و از فلسطینیان به عنوان آوارگان عرب سخن می‌گفت، پذیرفت.

برگزاری اجلاس الجزایر و تصمیمات آن اولین ضربه را بر وحدت فلسطینیان در مبارزه مردمی وارد آورد. مدتی بعد طرح گفتگوهای سیاسی صلح و موافقت ساف و کشورهای عربی با شرکت در آن، عامل دیگری در جدایی و اختلاف گروههای فلسطینی شرکت‌کننده در انتفاضه شد.

در آستانه امضای پیمان غزه ـ اریحا، که منجر به خاموش شدن انتفاضه گردید، اسحاق رابین بار دیگر به گسترش موج اسلام‌گرایی در سرزمینهای اشغالی فلسطین اعتراف کرد و در پاسخ به پرسشهای چند تن از اعضای کمیسیون دفاع اسرائیل، تأکید کرد که نفوذ گروههای اسلامی در سرزمینهای اشغالی، هر روز گسترش بیشتری می‌یابد و این برای اسرائیل خطرناک خواهد بود.

انتفاضه دوم فلسطین
در روز 28 سپتامبر سال 2000 و در پی ورود «آریل شارون» نخست وزیر وقت رژیم اشغالگر قدس به مسجد مبارک الاقصی به همراه تعداد زیادی از نظامیان ارتش صهیونیستی، انتفاضه دوم فلسطین موسوم به انتفاضه الاقصی شعله ور شد.

این اقدام شارون باعث تحریک احساسات فلسطینیان و بروز درگیری میان نمازگزاران مسلمان و نظامیان صهیونیستی شد و در پی این درگیری ها 7 فلسطینی شهید و بیش از 250 نفر دیگر زخمی شدند و در عین حال 13 نظامی صهیونیست هم مجروح شدند. در آن زمان درگیری های شدیدی در شهر اشغالی قدس درگرفت که منجر به زخمی شدن ده ها فلسطینی شد و این درگیری ها خیلی زود به تمامی شهرهای کرانه باختری و باریکه غزه نیز سرایت پیدا کرد و نام "انتفاضه الاقصی" به خود گرفت.

"محمد الدره" کودک شهید فلسطینی که در دومین روز انتفاضه الاقصی به شهادت رسید، نماد انتفاضه دوم فلسطین به شمار می رود و فایل ویدیوئی ضبط شده توسط شبکه تلویزیونی فرانسه در تاریخ 30 سپتامبر 2000 به خوبی صحنه های ترور این کودک 11 ساله را که در کنار پدرش در پشت یک مانع بتنی در خیابان صلاح الدین در جنوب شهر غزه پناه گرفته بود، به تصویر کشیده است.

ترور این کودک فلسطینی توسط ارتش صهیونیستی خشم ملت فلسطین را در نقاط مختلف برانگیخت و باعث راه اندازی تظاهرات های خشم و وقوع درگیری میان نظامیان ارتش صهیونیستی و شهروندان فلسطینی شد که در پی آن ده ها نفر از آنها شهید و یا زخمی شدند.

انتفاضه دوم فلسطین در مقایسه با انتفاضه نخست شاهد درگیری های بیشتر و افزایش عملیات های نظامی و درگیری ها میان مقاومت فلسطین و ارتش صهیونیستی بود و بر اساس آمارهای رسمی دو طرف منجر به کشته شدن 4412 فلسطینی و زخمی شدن 48 هزار 322 نفر شد و در طرف مقابل نیز 1069 صهیونیست به هلاکت رسیده و 4500 نفر دیگر زخمی شدند.

در جریان این انتفاضه مناطق مختلف کرانه باختری و باریکه غزه در معرض تجاوزات نظامی ارتش صهیونیستی قرار گرفت و هزاران باب منزل ویران و هزاران دونم از اراضی کشاورزی تخریب گشت.

از جمله مهمترین حوادثی که در زمان انتفاضه الاقصی روی داد ترور "رحبعام زئیفی" وزیر گردشگری وقت رژیم صهیونیستی به دست مبارزان جبهه خلق برای آزادی فلسطین بود.

شارون در آن زمان سعی در ترور شمار زیادی از رهبران درجه یک احزاب سیاسی و گروه های نظامی مقاومت فلسطین را داشت تا شعله های انتفاضه اقصی را خاموش کرده و گروه های مقاومت و در راس آنها مجموعه شهید ابو علی مصطفی دبیر کل جبهه خلق را تضعیف کند و از سوی دیگر، شیخ احمد یاسین بنیانگذار جنبش مقاومت اسلامی "حماس" را ترور کند.

انتفاضه دوم فلسطین همچنین در مقایسه با انتفاضه نخست شاهد پیشرفت در ابزارهای مورد استفاده مقاومت بود که مهمترین وسایل مورد استفاده در آن سنگ و بطری های آتش زا بود.

گروه های مقاومت فلسطین در جریان انتفاضه دوم درصدد توسعه شاخه های نظامی خود برآمدند و گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش حماس سلاح های مورد استفاده خود را توسعه داد و توانست موشک هایی تولید کند که با استفاده از آنها شهرها و شهرک های صهیونیست نشین را هدف قرار می داد.

شهرک اسدوروت در جنوب فلسطین اشغالی آماج نخستین موشک بومی گردان های قسام قرار گرفت و یک سال پس از آغاز انتفاضه اقصی و در تاریخ 26 اکتبر سال 2001 نخستین موشک بومی این گردان ها به سمت این شهرک شلیک شد و پس از آن قدرت موشکی این گردان ها خیلی زود توسعه پیدا کرد و مبارزان قسام توانستند بزرگترین شهرهای صهیونیست نشین را هدف قرار دهند.

انتفاضه دوم فلسطین بالاخره در تاریخ 8 فوریه سال 2005 و با توافق آتش بسی که میان طرفین فلسطینی و صهیونیستی در اجلاس "شرم الشیخ" امضا شد، خاموش شد.

علل شروع انتفاضۀ دوم
الف: شکست مذاکرات کمپ دیوید دوم: پس از آنکه مذاکرات کمپ دیوید دوم، از تیر ماه تا شهریور 1379 بعد از دو هفته مذاکرات طولانى بدون دستیابى به نتیجه‏پایان یافت، این امر ثابت شد که رژیم صهیونیستى حاضر به عقب‏نشینى از مواضع سخت و اولیۀ خود نیست ، قدس شرقى را به عنوان پایتخت کشور مستقل فلسطین نمی پذیرد و با بازگشت آوارگان فلسطینى به وطنشان مخالف است.

ب: پیروزى مبارزان حزب‏الله در اخراج صهیونیست ها از جنوب لبنان: یکى از علل شروع دور جدید انتفاضه، عقب‏نشینى رژیم صهیونیستى از جنوب لبنان است. این عقب‏نشینى طلسم شکست‏ناپذیرى اسرائیل را شکست و پیروزى حزب‏الله ثابت کرد که در سایۀ مبارزه و اتحاد مى‏توان دشمن را شکست داد ؛حتى اگر دشمنى مقتدر و دارای ارتشی قوی و مدرن همچون اسرائیل باشد.

ج: سیاستهاى آپارتایدی و سرکوبگرانۀ اسرائیل: فشار رژیم صهیونیستى مبتنى بر تحقیر فلسطینى‏ها به عنوان شهروندان درجه دو، تبعید و اخراج آن‏ها، ضرب و شتم و تخریب خانه‏ها و... جملگى فشارهاى متراکمى بودند که فلسطینى‏ها را به واکنش فرا مى‏خواند. سیاست‏هاى اسرائیل در از بین بردن هویت اسلامى - عربى فلسطین و تثبیت، ماهیت صهیونیستى در این سرزمین نیز یکى از عوامل مؤثر در شکل‏گیرى انتفاضه دوم است.

د: به تعویق انداختن اعلام کشور مستقل فلسطین: بر اساس توافق‏نامۀ واى ریور (سپتامبر 1999) قرار بود در تاریخ سیزدهم سپتامبر 2000 کشور مستقل فلسطین اعلام شود، اما این امر بر اثر فشارهاى سیاسى و اقتصادى رژیم صهیونیستى و ایالات متحده آمریکا به تعویق افتاد. این امر باعث شد مردم فلسطین از روند مذاکرات قطع امید کنند، چرا که مردم فلسطین شاهدند که بعد از گذشت سالها از امضاى پیمان اسلو (1993) ، فلسطینیان بدون دستیابى به حقوق حقه خود، همچنان در حالت نه جنگ، نه صلح - به سر مى‏برند.

ه:‌ تجاوز آریل شارون به مسجدالاقصى: تمامى عوامل فوق پیش زمینه‏هاى دور جدید انتفاضه به شمار مى‏رود؛ اما علت نهایى آغاز انتفاضه که منجر به زدن جرقه آتش انتفاضه‏الاقصى شد. هتک حرمت مسجد الاقصی توسط آریل شارون، رهبر حزب لیکود در روز هفتم مهر 1379 روی داد. وی به همراه 2000 سرباز ارتش رژیم صهیونیستى وارد مسجدالاقصى شد تا موجبات جریحه‏دار شدن احساسات مسلمانان را فراهم کند.

انتفاضه سوم:
با آغاز پاییز امسال سومین انتفاضه مردم فلسطین به نام انتفاضه چاقو آغاز شده است. علت آغاز این روند، ورود صهیونیست ها در شب عید سال نوی عبری به محوطه مسجد الاقصی بود که به حملات مسلحانه به صهیونیست ها در جاده های کرانه باختری و حمله با چاقو به رهگذران در قدس منتهی شد.

از روز 14 مهر ماه سال جاری اعتراض ها و اقدامات فلسطینی ها به عرب های شهروند اسرائیل در منطقه «جافا» در کنار تل آویو نیز سرایت کرد و در روز بعد از آن، شماری از عرب های شهر «لود» نیز به صوف تظاهرات و عملیات اعتراضی پیوستند. همزمان چند مورد عملیات نیز در شهرهایی مانند «پتح تیکوا» و «کریات گاگ» رخ داد.

روز 15 مهر در حالی که هزاران نفر از شهرک نشینان صهیونیست قصد داشتند برای برگزاری آیین¬های مذهبی تلمودی وارد صحن براق مسجد الاقصی شوند ، پلیس و گارد مرزی رژیم صهیونیستی صدها نفر از عناصر خود را در نقاط مختلف قدس مستقر کرد تا امنیت صهیونیست ها به هنگام ورود به این مسجد را تامین کنند به این ترتیب درگیری های گسترده ای بین فلسطینی ها و نیروهای نظامی صهیونیستی درگرفت.

مدتی بعد وخامت اوضاع باعث شد دفتر بنیامین نتانیاهو با صدور بیانیه¬ای اعلام کند که وی علاوه بر استقرار 4هزار نیروی پلیس صهیونیستی در قدس، دستور استقرار 13 گروهان ذخیره گارد مرزی از عناصر پلیس صهیونیستی در قدس را صادر کرده و 3 گروهان ذخیره دیگر گارد مرزی را به حالت آماده باش درآورده است و در صورت نیاز گروهان های بیشتری را هم به حالت آماده باش در خواهد آورد. در ادامه این بیانیه آمده است که هدف از استقرار شمار بیشتر عناصر پلیس صهیونیستی در قدس و دیگر مناطق فلسطینی مقابله با عملیات های مقاومتی و تحرکات فعالان فلسطینی است.

از آغاز انتفاضه سوم فلسطین از ابتدای اکتبر تاکنون حدود 120 فلسطینی در کرانه باختری، قدس اشغالی و نوار غزه توسط نظامیان صهیونیست به شهادت رسیده اند که 25 نفر از آنها کودک و 5 نفر دیگر زن هستند. شمار زخمی ها به بیش از 13500 نفر رسیده است که بیش از 4800 نفر از آنها با گلوله های جنگی، پلاستیکی و آتش زا زخمی شده و بقیه افراد نیز در نیتجه شلیک گاز اشک آور دچار خفگی شده اند.

علل آغاز انتفاضه سوم
عوامل آغاز انتفاضه سوم را می توان به دو دسته مستقیم و غیر مستقیم تقسیم کرد. مهمترین عامل اثرگذار مستقیم در بروز درگیری ها، هتک حرمت وزیر کشاورزی اسرائیل به همراه شهرک نشینان صهیونیست به مسجد الأقصی و ورود به آن به منظور برگزاری مراسم عید غفران یهودی بود که با عید قربان مصادف شده بود و با مقاومت نمازگزاران مسجد الأقصی مواجه شد که از سوی نظامیان صهیونیست مورد حمله وهدف گلوله های پلاستیکی و گازهای اشک آور قرار گرفتند به گونه ای که منجر به زخمی و مجروح شدن تعداد زیادی از نمازگزاران فلسطینی شد.

اما عوامل غیر مستقیم عبارتند از سیاست های قلع و قمعی که رژیم صهیونیستی و نتانیاهو نسبت به غزه و کرانه باختری در دستور کار خود قرار داده است که در شهرک سازی، مصادره زمین های فلسطینی ها و ویران ساختن خانه ها، ایست وبازرسی های مکرر ونیز قتل و ترور وبازداشت های مستمر و محاصره همه جانبه غزه در طول سالهای گذشته ظهور وبروز یافته است.

وجوه تشابه و تفاوت انتفاضه سوم با انتفاضه های اول و دوم:
منیز شفیق نویسنده فلسطینی در مقاله ای در این رابطه می نویسد: انتفاضه سوم فلسطین در شرایط و با روندی آغاز شده است که آن را از دو انتفاضه قبلی متمایز می‌کند. وی می افزاید: از جمله ویژگی‌هایی که انتفاضه فعلی را از دو انتفاضه قبلی متمایز می‌کند، اولاً تغییر در وضعیت رژیم صهیونیستی است که به علت ضعف و انزوا و سوء مدیریت و وضعیت عمومی‌خود با تنگنای سیاسی ونظامی‌بی‌سابقه‌ای مواجه شده است.

دوم ، وجود محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و سرویس‌های امنیتی وی و تمایل او برای هماهنگی امنیتی با رژیم اشغالگر اسرائیل برای حفظ اشغالگری و ادامه شهرک سازی و یهودی سازی قدس در راستای ادامه سیاست رهبران مقاومت و مقابله با هرنوع تلاش برای اعتراض و قیام مردمی‌است.

سوم ، تشدید درگیری ها در سطح منطقه و در سطح کشورهای عربی و جهان است که اوضاع را ناآرام کرده است و آمریکا توان ایفای نقش اول برای کنترل حوادث را ندارد.

تصمیم جدی مردم در قدس و کرانه باختری و باریکه غزه و اراضی اشغالی 48 برای منتقل شدن به وضعیت انتفاضه فراگیر و مقاومت با وسایل ابتدائی و به شکل خودجوش ، مهمترین وجوه تشابه انتفاضه سوم با انتفاضه‌های قبلی است.اما وجه تشابه میان این سه انتفاضه فلسطینی‌ها ، تصمیم جدی مردم در قدس و کرانه باختری و باریکه غزه و اراضی اشغالی 48 برای منتقل شدن به وضع انتفاضه فراگیر و مقاومت با وسایل ابتدائی و به شکل خودجوش است.

افزون بر همبستگی افکار عمومی کشورهای عربی و اسلامی‌ با وجود مواضع خفت بار سران عرب، باید افزایش همبستگی افکار عمومی‌ اروپایی با ملت فلسطین و مخالفت با سیاست‌های رژیم صهیونیستی نیز مورد توجه قرار گیرد. این مساله عامل بسیار مهمی ‌در تنگ کردن عرصه بر نتانیاهو و کابینه و ارتش وی است که زمینه را برای موفقیت انتفاضه در صورت ثبات آن طی چند ماه فراهم می‌کند.

شفیق معتقد است: انتفاضه سوم باید به انتفاضه آزادسازی قدس و کرانه باختری و آزادی بدون قید و شرط اسرا منجر شود تا بدین ترتیب تغییر اساسی در معادله فلسطینی ها به سمت آزادی کامل فلسطین حاصل شود.اطمینان از موازنه قوا و شرایط حاکم ، زمینه را برای شکست دادن رژیم اشغالگر اسرائیل و شهرک سازی در قدس و کرانه باختری فراهم می‌کند. این انتفاضه ، ازهم اکنون ممکن است درحمایت از مسجدالاقصی پیروز باشد، اما درصورت ادامه می‌تواند بر اشغالگری و شهرک سازی و یهودی سازی پیروز شود و به آزادی همه اسرای فلسطینی از زندان‌های رژیم اشغالگر اسرائیل منجر شود.

شاید راز بیانات رهبر معظم انقالب اسلامی ایران در مورد عدم موجودیت اسرائیل در 25 سال آینده را بتوان با نیم نگاهی به روند انتفاضه سوم فلسطین درک کرد. این انتفاضه ، فقط انتفاضه اعتراض و خشم نیست، بلکه انتفاضه پیروزی است، زیرا دشمن صهیونیست در تنگنا قرار دارد و اقدامات این رژیم بر انزوای خود و خشم جهانی ضد خود می‌افزاید. همچنان که همپیمانان آن نمی‌توانند پیروز شوند ، چنانچه در گذشته پیروز شدند ، اما وضعیت ناآرام در کشورهای عربی که اوضاع را بحرانی کرد باید زمینه را برای بحرانی شدن اوضاع ضد دشمن صهیونیست درقدس و کرانه باختری و باریکه غزه و درسراسر اراضی فلسطینی فراهم کند.

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar

ویدیو مرتبط :
حکومت ال سعود فروپاشی رژیم صهیونیستی