توصیه های استاد دانشگاه هاروارد: ده موضوعی که برای تحلیل سیاست خارجی باید با آن آشنا باشید

توصیه های استاد دانشگاه هاروارد: ده موضوعی که برای تحلیل سیاست خارجی باید با آن آشنا باشید

تابناک/ متن پیش رو در تابناک منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست

تحولات سیاست خارجی و تاثیر آن بر اقتصاد و سیاست داخلی در ایران بسیار فراتر از چیزی است که اغلب به آن پرداخته می شود. شاید اگر تاثیرات تحریم ها بر جامعه ایران نبود، سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری 92 کاملا متفاوت بود. استفن والت اندیشمند برجسته آمریکایی در مطلبی به ده حوزه پرداخته که آگاهی از آن برای موفقیت در سیاست خارجی ضروری است. همین فهرست را می توان برای پیشگیری از ناکامی در سیاست خارجی هم تجویز کرد.

 استفن والت اندیشمند حوزه روابط بین الملل اگر چه در ایران با ترجمه کتاب مشترک وی با جان مرشایمر درباره تاثیر لابی اسرائیل بر سیاست خارجی و منافع ملی آمریکا شناخته شده ولی در سطح جهانی هم به عنوان یک اندیشمند برجسته شناخته می شود.

والت که به طور منظم در فارین پالیسی مطالبی قابل استفاده برای عموم می نویسد، این بار در مطللبی به یازده حوزه پرداخته است که آگاهی از آنها برای افرادی که خواهان کار در حوزه امور بین المللی هستند، ضروری است که عبارتند از:

1- تاریخ : تلاش برای فهمیدن امور بین‌المللی بدون دانستن تاریخ مانند تلاش برای آشپزی بدون فهمیدن تفاوت آرد و کفشک ماهی است. تاریخ نه تنها آزمایشگاهی است که تئوری‌های پایه ما در آن مورد آزمون قرار می‌گیرند، بلکه تعیین کننده روایت افراد از واقعیت امروز خود و روابط آنها با دیگران است. آیا کسی بدون اطلاع از تاریخ امپراتوری عثمانی، تاثیر استعمار، نقش اسلام، تاثیر یهودستیزی در اروپا، صهیونیسم و تاثیرات جنگ سرد می‌تواند خاورمیانه امروز را بفهمد؟ به طور مشابه، چگونه می‌تواند پیچیدگی‌های شرق آسیا را بدون فهم اولیه روابط یه کشورها و روایت‌های مختلف مطرح از سوی چینی‌ها، ویتنامی‌ها، کره‌ای‌ها، ژاپنی‌ها، پشتون‌ها، هندوها، مسلمانان و دیگران درک کرد و حوادث مربوط به آن را توضیح داد؟

ولی فقط تعداد زیادی اسم و تاریخ را به خاطر نسپارید. به دنبال معلمینی باشید که به شما در فکر کردن به پیچیدگی‌های گذشته کمک کنند. از جمله چیزهای مهم این است که بدانید جوامع دیگر چه نگاهی به گذشته دارند حتی اگر شما با نگاه انها موافق نباشید بنابراین ضرورت دارد که تاریخ خودتان را از زبان دیگران هم بخوانید.

2- آمار: بیشتر دانش‌آموزان دبیرستانی قدری ریاضی می‌خوانند ولی اگر به سراغ حوزه‌های فنی نروند بیشتر این ریاضیاتی که خوانده‌اند با کار آنها ارتباطی نخواهد داشت ولی آمار بخشی از زبان گفتمان سیاسی است و اگر شما مقدمات آمار را ندانید استفاده‌کننده مناسبی از اطلاعات آماری نخواهید بود و ممکن است دیگران بتوانند با استفاده از آمار و ارقام شما را گول بزنند. کمی مطالعه این مشکل را حل می‌کند.

3- زبان خارجه: اگر شما خارج از آمریکا به دنیا آمده باشید و در حال رفتن به دانشگاه باشید به احتمال زیاد همین حالا می‌توانید با بیش از یک زبان صحبت کنید و اگر در آمریکا به دنیا آمده باشید ممکن است که این گونه نباشد. می‌دانم که این روزها همه در حال آموختن زبان انگلیسی هستند ولی یاد گرفتن حداقل یک زبان بیگانه باز کردن پنجره‌ای رو به فرهنگی دیگر است که شما هیچ راهی جز آموختن زبان برای رسیدن به این هدف ندارید. این کار همچنین بینش متفاوتی به شما عرضه خواهد کرد که راهی دیگر برای رسیدن به آن وجود ندارد. من در زبان آموزی چندان خوب نبوده ام و با خوشحالی آماده معامله زبان آلمانی و فرانسه متوسط خودم با تسلط کامل بر یکی از این زبان‌ها هستم. اشتباه من را تکرار نکنید و به آموزشگاه زبان بروید و واقعا چیزی یاد بگیرید.

4- اقتصاد: اقتصاددان‌ها آن جادوگرهایی که خودشان ادعا می‌کنند نیستند، حداقل ماجرای بحران‌های 1929 و 2007- 2008 این را نشان می‌دهد. ولی این روزها بدون داشتن فهمی اولیه از تجارت و مالیه بین‌المللی و چگونگی کارکرد اقتصاد جهانی، نمی‌توانید از مسائل بین‌المللی سر در بیاورید. باید این را هم اضافه کنم که برخی مسائل مطرح در اقتصاد مانند نظریه بازی‌ها در تفکر استراتژیک هم کاربرد دارند. بنابراین به اندازه فهمیدن سرمقاله‌های وال استریت ژورنال اقتصاد یاد بگیرید.

5- حقوق بین‌الملل: ممکن است که فکر کنید واقع‌گرایی مانند من، حقوق بین‌الملل را کاملا کنار می‌گذارد (رئالیست‌ها یا واقع‌گرایان دسته‌ای از نظریه‌پردازان روابط بین‌الملل هستند که مفهوم محوری مورد توجه آنها قدرت است و برای حقوق بین‌الملل اهمیت کمی قائلند). ولی من در دوره کارشناسی یک درس حقوق بین‌الملل گذراندم و همیشه به خاطر این کار خوشحالم. این درس از جمله به من آموخت که حقوق بین‌الملل در تعامل با قدرت‌های بزرگ ابزاری ضعیف است. با این وجود دولت‌ها و دیگر بازیگران همواره از این ابزار استفاده می‌کنند تا منافع خودشان را به پیش ببرند. بنابراین خوب است که در این باره اطلاعاتی داشته باشید که حقوق بین‌الملل چیست؟ چگونه عمل می‌کند و با آن چه کارهایی می‌شود کرد و چه کارهایی نمی‌شود کرد.

6- جغرافیا: اغلب می‌شنویم که ما در «یک جهان» زندگی می‌کنیم ولی این جهان از مناطق، کشورها و موقعیت‌های فیزیکی مختلفی تشکیل می‌شود و این مساله مهمی است. نمی‌دانم آموزش جغرافیا چرا و کی متوقف شده است ولی جغرافیا هم ابزار مهمی است. نمی‌خواهم بگویم جغرافیا همه چیز است ولی مسائلی را مورد توجه قرار دهید که بدون دانستن جغرافیا اصلا از آنها سر در نمی‌آورید: «دریای چین جنوبی»، «کرانه باختری»، «مسیرهای دریایی جدید در قطب جنوب». این فهرست بی‌انتها است ولی من از کم دانشی محصلین امروزی از این موضوع شگفت زده می‌شوم. به عنوان یک امتحان، اگه به شما یک نقشه دنیا بدهند و اسم هیچ یک از کشورها روی آن نوشته نشده باشد، چقدر آن را می‌توانید کامل کنید؟ اگر کمتر از 75 درصد بود وقت آن است که دوباره کتاب جغرافیا و اطلس جهان را به دست بگیرید. این امتحان همچنین به شما خواهد گفت که کدام مناطق را بهتر می‌شناسید.

7- پی­ گیر فرهنگ هم باشید: با توجه به شش مورد فوق به نظر می رسد که کار در حوزه امور بین الملل از شما یک تکنوکرات می سازد.. ولی یک توجه به فرهنگ هم ضرورت دارد. روح جمعی جوامع در موسیقی، ادبیات و هنرهای بصری نهفته است و بسیاری از مردم بیش از این که از معادلات آماری و ریاضی الهام بگیرند از شعر، هنر و موسیقی الهام می گیرند. اگر شما اهمیت پیکاسو، کوروساوا، شیکسپیر، سولژنیتسین، اوستین، الینگتون و دیگران را درک نکنید، بخش عظیمی از تجربه انسانی و البته توان خود برای فهم ساخت کشورهای دیگر را از دست خواهید داد.

8- ارتباط برقرار کردن با دیگران را یاد بگیرید. با توجه به دانشجویانی که کارشناسی خود را گرفته اند، ظاهرا بیشتر دانشگاه ها چنین امری را به دانشجویان آموزش نمی دهند. ولی صرف نظر از مسیر آینده زندگی آنها، توانایی نگارش شفاف، سریع و بدون مشقت امر مهمی است. نمی گویم به حد جرج کنان، جوان دیدیون و یا پل کروگمن برسید ولی اهمیت غلبه بر ترس از نوشتن و توانایی خوب نوشتن امری روشن است.

در عین حال باید توانایی سخن گفتن موثر و قانع کننده را داشته باشید. صرف نظر از شغل آینده، داشتن توانایی ارائه شفاهی ایده هایتان، سرمایه ای ارزشمند است.

9- اهمیت علوم تجربی: بسیاری از ما در دوره دبیرستان درس های زیادی درباره علوم تجربی گذرانده ایم و برخی نیز در دانشگاه این مسیر را ادامه داده ایم. اگر چه داشتن دانش عمیق درباره فیزیک، شیمی، زیست شناسی و علوم کامپیوتر با امور بین المللی رابطه مستتقیم ندارد ولی به شکلی جدی با طیف وسیعی از پدیده های مهم سیاسی در ارتباط است. چگونه می توان مسائلی مانند امنیت سایبری، تغییرات اقلیمی، واگیری های بین المللی بیماری ها، توسعه اقتصادی و بسیاری از مسائل را درک کرد بدون این که مسائل پایه علمی مربوط به آن را دانست؟ به علاوه دانستن مفهوم روش علمی کمک می کند مانند بسیاری از سیاستمداران امروزی به این بیماری مبتلا نشوید که به سر در نیاوردن از مسائل علمی افتخار کنید. بنابراین به علوم تجربی هم توجه کنید. راستی؛ اگر به برخی موضوعات که در آن مسائل علمی نقش محوری دارد (مانند خلع سلاح و محیط زیست)، احتمالا بهتر است که در رشته های علوم تجربی مرتبط درس خوانده باشید تا در موضوعاتی مانند تاریخ و سیاست.

10- برای خودتان یک چارچوب و مبنای اخلاقی داشته باشید. دانشگاه ها درس هایی درباره اخلاق ارائه می کنند ولی این درس ها از تحسین آزادی بیان و مخالفت با تقلب علمی فراتر نمی رود و هیچ موضع اخلاقی مشخصی را تبلیغ نمی کنند. بنابراین انتظار نداشته باشید که دانشگاه به شما یاد بدهد که چه چیزی اخلاقی و درست است. اگر تاکنون در این باره به نتیجه نرسیده اید، دانشگاه جای خوبی برای تصمیم گیری درباره ان است. در دانشگاه افراد زیادی را با دیدگاه های متفاوت ملاقات می کنید و تعامل با آنها به تعیین جایگاه شما کمک خواهد کرد. دیدگاه شما درباره زندگی خوب و فاضلانه چیست؟ خطوط قرمزی که از آن نباید گذشت کدام است؟ با چالش های اخلاقی که در زندگی برای شما پیش خواهد آمد چگونه برخورد خواهید کرد؟ در دوران تحصیل خود با چشمانی باز به دنبال الگویی برای خودتان باشید. چه کسی برای شما قابل تحسین و تقلید از وی برای شما ارزشمند به نظر می رسد و رفتار جه کسی از نظر شما مورددار است؟ بر چه اساسی این گونه نظر می دهید؟

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar

ویدیو مرتبط :
تحلیل سیاست خارجی کشور، در سطح بین الملل