دوری 12ساله‌ام خودخواسته بود

افروز فروزند در آستانه اجرای نمایش «بهمن» گفت: دوری دوازده ساله‌ام از تئاتر خودخواسته بود و امیدوارم پس از چند سال، تماشاگران کاری را نبینند تا بگویند خوب شد که 12 سال نبودی.

به گزارش خبرنگار تئاتر ایسنا‌، نویسنده و کارگردان نمایش «بهمن» صبح 22 آذرماه در نشستی خبری که در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد،گفت: «بهمن» درباره پشت صحنه تئاتر و مسائل، مشکلاتی است که تئاتری‌ها برای اجرای یک نمایش با آن روبرو می‌شوند البته لذت‌های تئاتر هم در این کار نشان داده خواهد شد.

او افزود: زمانی که این متن را برای اجرا آماده می‌کردم این دغدغه را داشتم که چقدر این نمایش می‌تواند برای تماشاگر عام و نیز تماشاگر خاص که خودش با پروسه اجرای یک نمایش آشناست‌، جذاب باشد.

وی اضافه کرد:بیشترین بخش نمایش«بهمن» به ممیزی‌هایی که به یک نمایش وارد می‌شود مربوط است که البته خوشبختانه در این راستا گروه بازبینی اداره کل هنرهای نمایشی با سعه صدر کار را تماشا کردند و پذیرفتند که نه تنها در این کار اشتباهات آنها گفته می‌شود بلکه ما اشتباهات خود را به عنوان گروه اجرایی بازگو کرده‌ایم.

فروزند درباره دوری 12 ساله خود از تئاتر گفت: 12 سال قبل که آخرین کارم را در تئاتر شهر روی صحنه بردم، تصمیم نداشتم که دیگر کار نکنم اما زمان که گذشت متوجه شدم، فضای موجود چیزی نیست که خیلی دوست داشته باشم در آن کار کنم بنابراین تصمیمم خودخواسته بود و چیزی نبود که از بیرون تحمیل شده باشد.

این نویسنده و کارگردان ادامه داد: در این سال‌ها متوجه شدم هرچه زمان می‌گذرد شروع یک کار سخت‌تر می‌شود و وقتی می‌خواهم بعد از سال‌ها نمایشی را اجرا کنم باید خیلی خوب باشد تا تماشاگر نگوید چه خوب شد که 12 سال کار نکردی. در واقع سه چهار سالی بود که دوست داشتم کار کنم اما به دلایلی هراس داشتم و در نهایت با خودم گفتم، اگر تماشاگر این کار را دوست نداشته باشد اتفاقی نمی‌افتد.

وی اظهار کرد: یکی از هراس‌هایم در این فاصله ایجاد شده این بود که احساس کردم نبض تماشاگر دستم نیست و اینکه نسل عوض شده و تماشاگران تئاتر تغییر کرده‌اند. چون در آن دورانی که کار می‌کردم به نوعی دوران طلایی تئاتر بود، می‌دانستم تماشاگر چه نوع کاری را دوست دارد به همین دلیل با دغدغه کمتر و راحت‌تر کار می‌کردم.

او درباره تبلیغ نمایش خود گفت: معتقدم اگر یک کار خوب روی صحنه برود دیر یا زود مخاطب خود را پیدا می‌کند و در این زمان خیلی نمی‌توان گفت که تئاتر خیلی مخاطب ندارد، چون شاید این گونه تئاترهایی که ما کار می‌کنیم دچار سردرگمی‌هایی باشد که سبب شود مخاطب سراغ آن نرود.

فروزند افزود:البته برخی از کارگردان‌ها برای جذب مخاطب سراغ چهره‌ها می‌روند اما یک کارگردان مگر چقدر می‌تواند به آن چهره تکیه کند؟! به همین دلیل فکر می‌کنم این ما هستیم که گاهی تماشاگر را تنها می‌گذاریم و او با تئاتر قهر نکرده است.

نگار عابدی یکی از بازیگران این نمایش هم در سخنانی درباره متفاوت بودن نمایش «بهمن» اظهار کرد: متفاوت بودن و توانایی انجام کار خلاقانه در هر کسی وجود ندارد اما متاسفم که این روزها در تئاتر به خاطر متفاوت بودن یک چیزهایی را از دست می‌دهیم. یعنی روی ریلی که حرکت می‌کنیم و باید آهسته و پیوسته هم حرکت کنیم جهشی داریم که سبب می‌شود در کار موفق نباشیم.

او با اشاره به اینکه گاهی تئاتری‌ها تحمل پشت سر گذاشتن یک مرحله گذار را ندارند افزود: نمی‌خواهم منکر خلاقیت‌ها یا نبوغی که در یک نفر وجود دارد بشوم، چون هنرمندانی داریم که کاملا طبق قاعده حرکت می‌کنند و هنر به معنای واقعی در وجودشان هست مانند افروز فروزند که از همکاری دوباره با او بسیار خوشحالم.

در این نشست خبری تایماز رضوانی (نمایشنامه نویس) که به عنوان بازیگر در «بهمن» حضور دارد، هم سخنان کوتاهی را درباره این نمایش مطرح و تاکید کرد که «بهمن» اولین تجربه جدی بازیگری اوست.

همچنین پژمان عبدی مدیر تولید و بازیگر این نمایش هم با اشاره به اینکه اجرای «بهمن» تحقق یک آرزوی 12 ساله اوست‌ درباره تعداد مخاطبان این روزهای تئاتر گفت: به این معتقد نیستم که مخاطب تئاتر کم شده است، چرا که تعداد سالن‌ها زیاد شده است و شاهدیم سالن‌های خصوصی در چهار گوشه شهر ثبت شدند بدون اینکه فکری برای پُر کردن آنها صورت گیرد.

رضوانی گفت:متاسفانه وقتی یک نمایشی اجرا می‌شود همه منتظرند تا مطمئن شوند آن نمایش خوب است چون می‌خواهند پول خرج کنند و وقتی تن اعضای گروه به لرزه افتاد و احساس کردند که دخل و خرجشان با هم نمی‌خورد تصمیم می‌گیرند به تماشای نمایش بروند. به این ترتیب شاهدیم که اگر بچه‌های تئاتر از بازیگر و دستیار گرفته تا دیگر اعضای گروه‌های نمایشی پشت هم نباشند، باید هر روز در دادگاه‌ها حضور داشته باشند و کلی کارگردان‌ هم در زندان باشد.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط موجود در حوزه تبلیغات تمام تلاش خود را می‌کنیم و اگرچه زورمان به داشتن بیلبورد شهری نمی‌رسد اما به دنبال جذب مخاطبان هستیم.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
تغییرات خودخواسته در محیط آموزشی