مجلس حسینی بدون اشک امکان‌پذیر نیست، اما شعور و حماسه آن را کامل می‌کند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از کتاب "تحریرهای رود" نوشته سید حمیدرضا برقعه‌ای با حضور احمد مسجد جامعی، موسوی گرمارودی، اسماعیل آذر، سعید بیابانکی، محمد علی مجاهدی، برزین ضرغامی، حجت‌الاسلام دعایی و علاقه‌مندان در کتابخانه ملی رونمایی شد.

در این مراسم موسوی گرمارودی صحبت کرد. وی به نامه‌ای که به برقعی پس از نوشتن کتاب طوفان واژه‌ها نوشته بود اشاره کرد و گفت: با شعر برقعی در سال 1387 و در مجموعه شعر طوفان واژه‌ها آشنا شدم. در آن مجموعه شعر ضجه بر کعبه بسیار زیبا بود. سید حمیدرضا برقعی هم مانند من و مجاهدی در قم به دنیا آمده است. با این تفاوت که من و استاد مجاهدی زمانی که هم‌سن برقعی بودیم تنها در یکی دو انجمن شعری که شعرهای آن از قرن ششم پا فراتر نمی‌گذاشت، می‌توانستیم حضور یابیم که البته در آن جلسات به شاعرانی مثل من و مجاهدی اهمیت داده نمی‌شد و البته در آن زمان نیز شب شعری نیز وجود نداشت اما اکنون هر جمعه شب شاعران جوان در منزل استاد مجاهدی گرد هم می‌آیند و از نکات ایشان استفاده می‌کنند در حالیکه در گذشته چنین امکانی وجود نداشت.

موسوی گرمارودی ادامه داد: قطعا راهنمای شاعر در ابتدا قریحه اوست و سپس راهگشایی استادان موثر است. این همان موضوعی است که برقعی از آن به عنوان جنون یاد می‌کند. به عبارت دیگر هر شاعر خوبی در توفیقات خود وامدار قریحه خداداد خویش است.

وی ادامه داد: اغلب اشعار این مجموعه غزل است. هر چند تعدادی قصیده و یک بحر طویل نیز در آن وجود دارد که البته نمی‌دانم بحر طویل را قالب بدانم یا خیر. برقعی اصولا شاعر غزل‌سرا و سراینده غزل نو می‌باشد. شاعر این مجموعه وقتی غزل می‌گوید هم به لحاظ زمانی شعر معاصر می‌گوید و هم به لحاظ روساخت به این موضوع نزدیک شده است.

موسوی گرمارودی توصیه‌ای به شاعران آئینی داشت و گفت: شاعر آئینی در شعر خود باید دو موضوع را مد نظر قرار دهد تا به اشتباه نیفتد. اول اینکه شاعر آئینی که در عرصه توحید گام بر می‌دارد و شعر می‌گوید هرگز نباید در مدح دنیاداران قلم بفرساید، دوم فرو افتادن در غلو است که در گفتن شعر آئینی ممکن است رخ دهد. اگر شاعر با خود می‌اندیشد که شهدای کربلا شهدای توحید بودند قطعا به غلو روی نمی‌آورد که این موضوع بهانه‌ای دست وهابیان می‌دهد. البته باید گفت که برقعی در کتاب طوفان واژه‌ها خیال همه را بابت مدح دنیاداران راحت کرد چرا که گفت قسم می‌خورم من به جز مدح ائمه مدح کس دیگری را نکنم. البته او در کتاب طوفان واژه‌ها یک مورد غلو داشت که چقدر بهتر بود این هم حذف می‌شد. باید توجه داشت که غلو نزدیک به یکی از صنایع شعری به نام مبالغه است که ممکن است شاعر فریب خورده و به این سمت برود. البته غلو در توصیف از بقیه چیزها ایراد ندارد همانطور که فردوسی در متن حماسه خود آورده است اما در منش و رفتار اهل بیت اگر راه یابد ما را در باتلاق فرو خواهد برد.

این شاعر به ویژگی بارز برقعی اشاره کرد و گفت: اگر بخواهیم ویژگی بارز برقعی را ذکر کنیم باید بگوییم که او اهل ایهام تبادر است. جوهر شعر برقعی از قریحه توانایی او برخوردار است و به همین نظر از خوردک ایرادها در امان خواهد بود تا آسمان ذهن او همیشه شامل ابرهای قریحه‌باران است.

وی در پایان سخنان خود گفت: با خواندن کتاب تحریر رودها از پیشرفت برقعی و قریحه جوشان او شگفت‌زده شدم.

موسوی گرمارودی درپایان ترکیب‌بند خود با موضوع حضرت علی‌اصغر(ع) را خواند.

محمدعلی مجاهدی، یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود.

وی در این مراسم گفت: آن چیزی که واضح است این است که شاعر نسبت به شعر ارزشی اهمیت بالایی قائل است و سیره ائمه درباره شعرهای زمانش مصداقی بر این ادعاست. پیامبر اکرم (ص) به اصحاب خود می‌فرمودند که چه چیز مانع شده است از اینکه کسانی که با شمشیر مرا یاری می‌کنند، با زبان یاری نمی‌کنند؟ منظور ایشان این بود که چرا ای صحابه از شعر استفاده نمی‌کنند؟ در زمان ایشان دشمن کافر با شعرهای خود نگرش مردم را نسبت به پیامبر اکرم (ص) عوض می‌کرد. ایشان به صحابه خود می‌فرمودند که شما هم با شعر گفتن مقابله به مثل کنید. زخمی که شما با شعر به دشمن می‌زنید از زخم شمشیر دردناک‌تر است. این موضوع جایگاه شعر متعهد را در زمان ما نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: در زمانه ما علی‌رغم پیشرفت‌های چشم‌گیر بعد از انقلاب در حوزه شعر آئینی، شاهد ریزش‌هایی هم بودیم. کافیست مجموعه شعرهایی که در سال‌های اخیر چاپ شده است را ببینید تا متوجه شوید چه بلایی بر سر شعر آئینی آمده است و خوراکی آماده را در اختیار وهابیت قرار داده است و این موضوعی است که مسئولان فرهنگی ما از آن غفلت کردند. باید گفت که برقعی از رویش‌های شعر آئینی ماست. ایشان برخلاف بقیه به قرائت صرف ماتم از عاشورا نمی‌پردازد و قرائت حماسه، عرفانی و ارزشی با خود دارد که بسیار ارزشمند است. تاکنون در قرائت غالب اکثر شعرهای آئینی، قرائت صرف ماتمی بوده است که البته بعد از انقلاب شاهد نگاه‌های نافذی بودیم که ابعاد تو در توی عاشورا را روایت کرد و عظمت‌ها و زیبایی‌ها را در نهایت هنرمندی به تصویر کشید.

به گفته این پیشکسوت شعر آیینی، سروده‌های برقعی آمیزه‌ای از قرائت ماتمی، حماسی، عرفانی و ارزشی‌ست و این چیزی‌ست که باید مورد توجه قرار بگیرد. مجلس حسینی بدون گریه و اشک امکان‌پذیر نیست و شور و شعور و حماسه این را کامل می‌کند. کافیست تا ما عظمت این واقعه را نشان دهیم تا مخاطب همانند درختی بعد از باران با یک ضربه تبدیل به اشک بشود.

مجاهدی بیان داشت: تا شاعر ما زبان هنری پیدا نکند مجبور به تقلید می‌شود که این موضوع اثر او را خراب می‌کند. وظیفه امروز یک شاعر موفق عاشورایی در نگاه دقیق او است که کلی‌گویی‌ها را کنار گذاشته و جزئی‌نگر شود. این جزئی‌نگری‌ها کم کم کنار هم قرار گرفته و یک دید کلی را به ما می‌دهد. از برقعی که نگاه او به شعر عاشورایی و عاشورا، نگاه عزتمندانه است تقدیر می‌کنم.

پس از مجاهدی، سعید بیابانکی و حجةالاسلام والمسلمین جواد محمدطبایی هر یک به خواندن شعرهای خود با مضمون عاشورا پرداختند.

انتهای پیام/