چایم را مینوشم و روزهای رفته ی سال را ورق میزنم

عکاس خونه/ ارسالی از شانس
چایم را مینوشم و  روزهای رفته ی سال را ورق میزنم ,,,, چه خاطراتی که زنده نمیشوند,,, چه روزهایی که دلم میخواست  تا ابد تمام نشوند ,,, و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد... چه فکر ها که ارامم کرد و چه فکر ها که روحم را ذره ذره فرسود... چه لبخندها که بی اختیار بر لبانم نقش بست ,,, و چه اشک ها که بی اراده از چشمانم سرازیرشد,,,, چه ادم ها که دلم را گرم کردند و چه ادم ها که دلم را شکستند,,, چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم و شد ,,, وچه چیزها که فکرم را پر کرد و نشد,,, چه آدم ها که شناختم و چه آدم ها که فهمیدم هیچ گاه نشناختمشان... و چه .... و سهم یکسال دیگر هم یادش بخیر میشود ,, کاش ارمغان روزهایی که گذشت آرامشی باشد از جنس خدا... آرامشی که هیچ گاه تمام نشود به قول خسرو شکیبایی: عید واقعی از ان کسی هست که پایان سالش را جشن بگیرد نه آغاز سالی که از آن بی خبر است... کمند * * سادات* بهجت* ساقی.* روسانا* مژگان* کوثر* بهار69* فریما*روشنا *دخترارام*شباهنگ * مهسا90*ترانه92*حلما*tt*مهدیسا* شانس* و همه بچه های خوب عکاسخونه "مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."

منبع: عکاس خونه