نگاهی به گروههای جهادی تحت پوشش جماعت اسلامی اندونزی

نگاهی به گروههای جهادی تحت پوشش جماعت اسلامی اندونزی

خبرآنلاین/ متن پیش رو در خبرآنلاین منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

اعضای جماعت اسلامی در اندونزی در تشکلهای مختلف نظامی از نظر تعداد اندک، ولی تبلیغات رسانه ای و نمود سیاسی و عملیاتی آنها بسیار گسترده می باشند.

اگر تمامی اعضای فعال در شبکه های نظامی افراط گرایان را با تعداد 58 میلیون عضو دو تشکل اسلامی به نامهای نهضت العلماء و محمدیه مقایسه کنیم، می بینیم که در هر حال این گروههای افراطی از نظر تعداد طرفدار جایگاه بسیار ضعیفی را در جامعه اسلامی اندونزی دارا می باشند. تعداد 31 درصد از جمعیت 188 میلیونی مسلمان اندونزی به این دو تشکل بزرگ اسلامی تعلق دارند که با اعمال خشونتهای تروریستی موافق نمی باشند.

اکثریت مطلق مسلمانان اندونزی نیز به هیچ یک از این دو سازمان اسلامی معتدل و دیگر گروههای افراطی دینی وابسته نمی باشند. اما باید توجه داشت که اگر وضعیت اشتغال و رشد اقتصادی اندونزی در سطح مطلوبی نباشد، زمینه برای پیوستن جوانان مسلمان به گروههای افراطی فراهم می گردد و تاریخ رکود اقتصادی جنوب شرق آسیا نیز به ما نشان داد که بیشتر تشکلهای افراطی اندونزی از همین ضعف اقتصادی برای سازماندهی اعضای خود بهره گرفته اند.

با سقوط سوهارتو در سال 1998 افراط گرایان دینی بروز و ظهور بیشتری نسبت به قبل پیدا نمودند و بسیاری از تحلیل گران سیاسی مسلمانان اندونزی را که بزرگترین جمعیت اسلامی را تشکیل می دادند در معرض خطر جدی افراط گرائی ارزیابی نمودند. اندونزی علی رغم همکاریهای دولت مگاواتی در اندونزی برای مبارزه با تروریسم بین المللی بویژه افراط گرایان تحت نفوذ وهابیت علاقه چندانی برای قرار دادن جماعت اسلامی در فهرست گروههای تروریستی نشان نمی داد، زیرا استدلال دولت این بود که جماعت اسلامی از نظر لغوی به معنای گروه مسلمانان است و محکوم نمودن چنین تشکلی با چنان نامی قابل قبول نیست. اما پس از وقوع حملات بالی بود که دولت اندونزی اقدامات جدی تری را علیه جریانهای افراط گرای اسلامی اعمال نمود و تعدادی از رهبران جماعت اسلامی را به دست داشتن در حملات تروریستی بالی و هتل ماریوت متهم و آنان را دستگیر و روانه زندان نمود.

در 1 ژانویه 1993 جماعت اسلامی به عنوان یکی از مهمترین جریانهای افراطی دینی در اندونزی ظهور کرد. سازمانهای که به آنها اشاره خواهد شد همگی زیر چتر جماعت اسلامی شکل گرفتند و رهبران و فرماندهان آنها عمدتا از نیروهای جهادی جنگ افغانستان می باشند. به تعدادی از این گروهها و تشکلهای جهادی اشاره می کنیم:
- مجلس مجاهدین اندونزی majelis Mujaiheen Indonesia به اختصار MMI در ماه اوت 2000 شکل گرفت. این مجلس در حکم بخش سیاسی جماعت اسلامی توسط ابوبکر بشیر و عرفان عوّاس سوریاهاردی Irfan Awwas Suryahardy تشکیل شد تا قوانین اسلامی را تدوین و به عنوان بازوی سیاسی جماعت انجام وظیفه نماید. تعداد زیادی از رهبران جماعت اسلامی عضو این مجلس می باشند.
- جماعت اخوان المسلمین اندونزی به اختصار JAMI توسط حبیب حسین الحبشی در سال 1998 شکل گرفت. از نام این حزب چنین فهمیده می شود که با اخوان المسلمین مصر ارتباط تشکیلاتی دارد.
- کمیته اکسی پنانگولانگان عاقبت کریسی Komite Aksi Penanggulangan Akibat Krisis به اختصار KOMPAK به عنوان یک تشکیلات انساندوستانه و خیریه اسلامی در سال 1998 تشکیل شد تا به مسلمانان در بحرانهای طبیعی و جنگها و فقر کمک نماید. یکی از اعضای جماعت اسلامی به نام اریسموناندار Arismunandar در سال 1989 که خود از فارغ التحصیلان مدرسه المؤمن پوندوک نگروکی وابسته به ابوبکر بشیر بود این تشکیلات خیریه را ایجاد نمود. اریسموناندار محور عملیات منطقه سولو و اگوس دویکارنا Agus Dwikarna که رئیس "لشگر جندالله" بود مسئولیت شاخه جنوب سولاوسی را برعهده داشتند.
- لشگر جهاد یکی از مهمترین سازمانهای نظامی جهادی در اندونزی می باشد. یکی از فرماندهان جهادی افغان به نام جعفر عمر طالب این سازمان را بنیانگذاری نمود. در اوائل ماه مارس 2000 جعفر عمر طالب شاخه های این تشکیلات جهادی افراطی را در مناطق مختلف اندونزی چون جاکارتا، سیربون Cirebon، سمارانگ Semarang، سولو Solo ، یوگیاکارتا Yogyakarta، لامپونگ Lampung و کنداری Kendari راه اندازی کرد. سپس از این تشکیلات در همه 26 استان اندونزی شعباتی را تأسیس نمود. پس از بمبگذاری بالی بود که این تشکیلات انحلال خود را اعلام نمود.
- جبهه ارتباطات اهل سنت و جماعت Front Komunikasi Ahlu-Sunnah Wal-Jama'ah به اختصار FKASWJ که به عنوان بخش ارتباطی و سیاسی جماعت اسلامی در سال 1998 تشکیل شد و از نظر اعتقادی رابطه نزدیکی با تفکرات محمد بن عبدالوهاب بنیانگذار وهابیت داشت.
- لشگر مجاهدین که یک سازمان نظامی وابسته به جماعت اسلامی ابوبکر بشیر و مدرسه او در منطقه پوندوک نگروکی بود توسط فردی به نام اگوس دویکارنا، فرمانده لشگر جندالله راه اندازی شد و هدف از این گروه مبارزه با فرقه های دینی در منطقه امبون Ambon و مالوکو Maluku بود. رهبر این تشکیلات فردی به نام حارث فیض الله Haris Fadillah با نام مستعار ابوذا Abu Dza و شریک رهبر القاعده عمر الفاروقی بود. پس از کشته شدن او فردی به نام اریانتو اریس Aryanto Aris رهبری آن تشکیلات را برعهده گرفت. در سال 2005 تعداد افراد این گروه نظامی 500 نفر بودند.
- لشگر جندالله توسط اگوس دویکارنا تأسیس شد و هدف از آن ایجاد اردوگاه پوسو Poso برای آموزش نیروهای جماعت اسلامی بود. اگونگ حمید Agong Hamid فرمانده و حزب الله معاون وی در اردوگاه بود. این گروه نظامی نخست در ماه سپتامبر 2000 به عنوان محافظت امنیتی از کمیته ای تشکیل شد که وظیفه تدوین و اجرای قوانین اسلامی برای جماعت اسلامی را برعهده گرفته بود.

منطقه جنوب سولاوسی-ماکاسار
اگرچه نخستین بار لشگر جندالله در منطقه ماکاسار Makassar شکل گرفت، اما بزودی شعبه های مختلفی از آن در دیگر شهرهای اندونزی شامل جنوب و مرکز سولاوسی راه اندازی شد و افرادی که در این مراکز آموزش نظامی می دیدند توانستند عملیات را در منطقه پوسو Poso هدایت کنند و در جذب تعدادی زیادی از جوانان اندونزیائی نیز موفق عمل نمودند.

منطقه پوسو واقع در شمال سولاوسی اندونزی
- جبهه مدافعان اسلامی Islamic Defenders' Front به اختصار FPI در 17 اوت 1998 تأسیس شد و رهبری آن را حبیب محمد ریزیق (رازق) بن حسین شهاب برعهده داشت. این گروه به علت حملاتش به کلوبهای شبانه و بار مشروب فروشی در جاکارتا و دیگر مناطق اندونزی شهرت داشت و اعضای آن از چندان خوشنامی نیز برخوردار نبودند.
- لشگر خاص Laskar Khos بخشی دیگر از جماعت اسلامی است که توسط ذو القرنین از مجاهدین افغانستان با نام مستعار عارف سونارسو Arif Sunarso تأسیس شد. اعضای این تشکل نظامی از 10 تا 15 نفر بیشتر نیست و همگی دارای تخصص ویژه برای اجرای عملیات بمب گذاری و حملات انتهاری به عنوان یگان ویژه جماعت اسلامی می باشند.

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar

ویدیو مرتبط :
پایه گذاری گروههای تندرو های اسلامی توسط امریکا