دخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟ -آکا

آکاایران: دخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟

دخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟ -آکادخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟ -آکا

آکاایران: دخترها به خواستگاری کدام پسران بروند؟

به گزارش آکاایران: از قدیم مرسوم بوده که آقا پسرها به خواستگاری دختر خانم ها بروند و این رسم نسل به نسل ادامه داشته و به ما رسیده است، پسر ها عادت کرده اند که گل و شیرینی بخرند و با خانواده و اقوام نزدیک به منزل دختر مورد نظر خود بروند و در این راه ممکن است به هدف خود برسند و با شخص مورد علاقه خود ازدواج کنند یا حتی ممکن است درخواست شان مورد قبول نباشد و دختر خانم ها هم طبق این رسم در خانه می نشینند و منتظر می مانند تا انتخاب شوند و کسی از آنها خواستگاری کنند و از بین خواستگارانی که دارند فرد مورد نظر و ایده آل خود رابرای ازدواج انتخاب کنند که معمولا این ازدواج ها با انواع شروط و مهریه همراه خواهد بود، حالا اگر این روند برعکس شود چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ اگر دختر خانم ها به خواستگاری پسرها بروند آیا این شروط همچنان باقی خواهد ماند ؟ برای دختری که از پسری جواب نه بشنود چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ بد نیست بدانیم چند تن از کارشناسان در مورد خواستگاری دختر خانم ها موافقت خود را اعلام کرده اند و برای جا افتادن و فرهنگ شدن این رسم تلاش می کنند. یکی از این افراد دکتر ابهری (متخصص در روانشناسی و رفتارشناسی) است. ایشان یکی از سر سخت ترین موافقان این طرح است. او چندوقت پیش در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها گفته بود: «در حال حاضر فاصله سن بلوغ تا ازدواج ۱۵ الی ۱۷ سال شده است و با توجه به تغییرات جامعه و حرکت به سوی مدرنیته برای کم کردن این فاصله سنی، دختران نیز در صورت لزوم باید بتوانند از پسران خواستگاری کنند و این مسئله باید در جامعه فرهنگ سازی شود.»به بهانه همین موضوع با دکتر ابهری گفت وگوی مفصلی داشتیم که به جزئیات این طرح و نتایج کاربردی برای خواستگاری دختران از پسران برسیم.

چرا باید ازدواج کنیم؟
ازدواج پیوند دو انسان با یکدیگر است و با ازدواج است که از نظر روحی و عاطفی یک فرد کامل می شود و نیمه دیگر خودش را پیدا می کند. وقتی کسی ازدواج نمی کند در روند تکاملی زندگی اجتماعی قرار نمی گیردو همواره خلأیی در زندگی خود احساس می کند و همین خلأ شخص را به انواع آسیب های اجتماعی و رفتاری سوق می دهد. ازدواج در طول تاریخ مراحل و بحران های زیادی را پشت سر گذاشته است؛ در قدیم ممکن بود یک مرد در آن واحد با چند زن ازدواج کند یا مثلا در هندوستان ازدواج یک زن با چند مرد- که هنوز هم این رسم در آنجا وجود دارد- مرسوم بود اما با گذشت زمان انسان به این نتیجه رسید که بهترین و منطقی ترین نوع ازدواج، همان ازدواج یک مرد با یک زن است که تمام ادیان آسمانی آن را تایید می کند.

ماجرای دو عدد قوی وحشی
در این سال ها شاید بیشترین فعالیت من در زمینه امضای طلاق بوده که بیشتر آنها مهریه های سنگین و عجیبی داشتند؛ مهریه هایی که بیشتر به لطیفه شبیه هستند تا دلیلی برای شروع یک زندگی مثل : یک کیلو بال مگس، یک تن پوست پیاز، یک خرمن گل سرخ، به ارتفاع کوه دماوند سکه بهار آزادی، دو عدد قوی وحشی یا دو تا آهو. همین شروط کافی است تا آقایان در همان شروع راه وحشتی از ازدواج کردن داشته باشند. با تمام این داستان ها بعد از گذراندن مرحله مهریه و توافق دو طرف می رسیم به مراسم ازدواج که بزرگترین مانع ازدواج در بین جوان هاست که لازمه آن هزینه های بسیاری در این رقابت های ناسالم اجتماعی است؛ شروطی برای مراسم مثل کالسکه سفید با شش اسب سفید، مشعل دارهای پیاده تا سالن و هتل های مجلل . در حال حاضر کمترین و معمولی ترین مراسم ازدواج در تهران ۳۵ میلیون تومان هزینه دارد.

رسوم دست و پا گیر
برای تحقق یک ازدواج مقدماتی لازم است و متاسفانه در دو دهه اخیر در کشور ما این مقدمات متن اصلی ازدواج را تحت تاثیر قرار داده اند. به عنوان مثال مراسم خواستگاری تبدیل شده به مجلس زورآزمایی و قدرت و ثروت نمایی و اصل قضیه که همان دیدن دختر و پسر و به تفاهم رسیدن است، در این بین گم شده است. بعد از مراسم خواستگاری صحبت هایی پیش می آید که همین مسائل باعث کم شدن آمار ازدواج و بالا رفتن سن ازدواج شده است، مسائلی مانند شیربها، جهیزیه های آنچنانی و مهریه های غیر منطقی. اگر ما در شهر زندگی می کنیم باید بدانیم این رسوم فقط در اقوام دورافتاده از زندگی مدرن هنوز پابرجاست و اگر می خواهیم با این رسوم زندگی کنیم باید شهر را رها کنیم و در روستاها ساکن شویم زیرا این رسوم در هیچ کجای دنیا در زندگی های شهری اتفاق نمی افتد. من فکر می کنم خواستگاری دختران از پسران، بتواند تا حدود زیادی این رسم و رسوم مشکل ساز را از بین ببرد و در آسان سازی ازدواج موثر باشد.

چرا می گویم دختران به خواستگاری پسران بروند؟
شاید از این حرف هم شگفت زده شوید اما خواستگاری دختر از پسر اتفاق جدیدی در ایران نیست و به نوعی از گذشته ها مرسوم بوده! در قدیم پدر و مادرها با هم می نشستند و برای پسر و دختر های خود مورد ازدواج انتخاب می کردند. آشنایان دختر و پسرهایی را که می شناختند به هم معرفی می کردند و معمولا ازدواج های با دوام تری نسبت به حالا داشتند که دوام ازدواج ها خیلی کمتر از قبل است، به همین دلیل من طرح خواستگاری دختران از پسران را مطرح کردم زیرا این موضوع قبلا هم در فرهنگ ما ایرانی ها بوده است و من حرف تازه ای نزده ام. اغلب علمای بزرگ خودشان دخترشان را به عقد بهترین شاگردشان در آورده اند و پیشنهاد دهنده خودشان بوده اند. مثل میرداماد، شیخ بهایی. همین طور تجار بزرگ که وقتی می دیدند شاگردشان دست پاک و چشم پاک است به پیشنهاد خودشان شاگرد را به دامادی می گرفتند.

چه کنیم که از پسر موردنظر پاسخ منفی نشنویم؟
اگر دختر ها از این مسئله ناراحتند که ممکن است از طرف آن پسر جواب منفی بشنوند، باید کمی صبور باشند تا این فرهنگ جا بیفتد. همان طور که این مسئله الان برای پسرها جا افتاده است و شنیدن جواب منفی شاید خیلی هم برای شان سخت نباشد، این فرهنگ هم می تواند برای دختر خانم ها جا بیفتد. باید از خودمان شروع کنیم نباید منتظر باشیم تا دیگری این کار را انجام دهد و اگر خوب بود ما انجام دهیم، باید هر کدام برای ساخته شدن این فرهنگ تلاش کنیم. این مسئله کاملا جدی است؛ منظور ما این نیست که برای دوستی های کوتاه مدت و مسائل غیر جدی دختر پیشنهاد دهنده باشد، منظور ما بر سر اصل زندگی است. شاید در دید اول این ماجرا خیلی قشنگ نباشد و این توهم به وجود بیاید که حتما این دختر روی دست پدر و مادرش مانده است اما اگر این فرهنگ به طور درست و دقیق جا بیفتد، به مرور پسرها هم متوجه می شوند آن دختر خانم واقعا قصد زندگی دارد و طبق معیارها و ایده آل هایش آن شخص را انتخاب کرده است.

چگونه مرد مناسب را تشخیص بدهیم؟
دختر خانم ها نباید این مسئله و بحث را به شوخی بگیرند و اگر از ظاهر هر پسری خوش شان آمد به او پیشنهاد ازدواج بدهند، زیرا آمار نشان داده است ۷۹ درصد ازدواج هایی که بر اساس معیار های ظاهری بوده در کمتر از ۳ سال به طلاق انجامیده است . اما اگر بر اساس معیار های درست و منطقی انتخاب صورت گیرد بهتر است مدتی او را زیر نظر گرفت تا بیشتر با او آشنا شد. خانم ها استاد تشخیص مرد خوب و بد هستند. اینطور هم نیست که هر کسی را در خیابان دیدند بدون شناخت از او خواستگاری کنند، باید یک شناخت اولیه وجود داشته باشد مثل شخصی که در محل کار می شناسیم یا در مهمانی های خانوادگی یا در دانشگاه. به هر حال باید ۲ نفر یک جایی همدیگر را ببینند. پس در ابتدا دیدن، بعد ارزیابی و مشورت با بزرگ ترها و بعد اقدام کردن.

اگر پسری مناسب است، از او خواستگاری کنید
این روزها سبک زندگی به کلی تغییر کرده است اما می توان به راحتی این رسم را جا انداخت. وقتی خانواده دختری پسری را می بیند که متدین و سلامت است و معتاد نیس

ویدیو مرتبط :
خانمها به خواستگاری آقایان بروند.....!