بهترین های 2015؛ سكانس، كاراكتر، شوخی و ...

وب سایت 7 فاز: 2015 تنها سال دقایق درخشان و به یادماندنی نبود، چیزهای دیگری هم بودند كه برای عجیب یا بامزه بودنشان وارد خاطرات ما از این سال شدند. در زیر دقایق و صحنه‌هایی را با یكدیگر مرور خواهیم كرد كه در میان فیلم‌های 2015،  غالبا كوتاه اما ماندگار ظاهر شدند. لازم به ذكر نیست كه خطر لو رفتن داستان در برخی نكات زیر وجود دارد.

 بهترین سكانس آغازین

سكانس آغازین "پل جاسوس‌ها" چیزی ماندگار را از درخشندگی اسپیلبرگ در ذهن‌مان به جا گذاشت. از آن اولین نمای خارق‌العاده از مارك رایلنس در حال نقاشی تا سكانس تعلیق‌آوری كه او را زیر سایه دیگر مامورها می‌بینیم. فضایی به سبك كارهای كلاسیك اسپیلبرگ، پر از جزئیات خیره كننده، شوخ طبعی و بدعت‌گذاری در حركات دوربین. این شاید هیچكاكی ترین كار او تا امروز باشد. بهترین تیتراژ آغازین

"بهشت چه می‌داند/Heaven Knows What" پس از نمایش صحنه ترس‌آور اقدام به خودكشی آغاز می‌شود، با برداشتی بلند و استادانه و نمایی اسلوموشن كه نام عوامل و بازیگران فیلم بر روی آن سر می‌خورد. از آن جا تماشای فیلم به اندازه تجربه زندگی در سیاره‌ای دیگر دشوار می‌شود.

 زیباترین نمای تك نفره

در اینجا با سه انتخاب رو به رو هستیم: "آدم‌كش/Assassin" در تمام نماها حیرت انگیز است، اما بیشتر از همه جایی در نزدیكی‌های آخرین نما خودنمایی می‌كند، همان لحظه‌ای كه مه از دل كوه‌ها برمی‌خیزد؛ باید ببینید تا باورتان شود. در همین حال، آخرین نمای "كارول" چیزی از خارق‌العادگی كم ندارد. علاوه بر آن بهره‌گیری از پروژكتور شات‌ها در "45 سال" شاهكاری در داستان‌‌گویی مینیمالیستی است (به همراه اجرای شارلوت رمپلینگ).

 تماشایی ترین نما

تنها نمایی كه در سال 2015 ما را مات و مبهوت خودش كرد با فیلم سرگرم‌كننده روی اندرسون "كبوتری كه در باب تامل در هستی بر روی شاخه نشست" از راه رسید. جایی در یكی از متمایزترین فیلم‌های این فیلمساز سوئدی با ساكنین یك كافه/بار آشنا می‌شویم، تا اینكه شاه چارلز هفتم كه‌آخرین بار در قرن هجدهم دیده شده بود با ارتش تمام‌نشدنی خود از راه می‌رسد. می‌توانید روبات‌های CGI و دایناسورهای غول‌پیكرتان را پیش خودتان نگه دارید، این سینما در تماشایی‌ترین حالت خود است.

 عجیب‌ترین رقص و آواز

اولین فیلم رایان گاسلینگ، "رودخانه گمشده/Lost River" كه با تاثیر از دیوید لینچ ساخته شده، تركیبی داغ از تم‌های مختلف بود و در نهایت به خودتان بستگی دارد كه دوستش داشته باشید یا نه. المان‌های سبك‌مدارانه زیادی برای دوست داشتن در آن وجود داشت، مثل موسیقی فوق‌العاده جانی جوئل و فیلمبرداری بنوا دبی. بن مندلسون، كه پیش از این در فهرست بهترین اجراهای سال به تحسین او پرداختیم نیز در این فیلم بسادگی نقش مردی مشكل‌ساز را بازی می‌كند: مردی بی‌ثبات و بی‌سروصدا كه یك كلوب هنری عجیب و غریب را در فیلم مدیریت می‌كند.

 به این ترتیب مندسلون دو لحظه دیدنی را پیش چشم تماشاگران می‌گذارد: صحنه رقص عجیب او و جایی كه ترانه اوریجینال جانی جوئل، Cool Water را اجرا می‌كند. حالا باید این را از خودتان بپرسید: آیا كاری هست كه مندلسون قادر به انجام دادنش نباشد؟

بدترین صحنه

مدعیان زیادی در این بخش وجود داشتند،  مثلا آن لحظه‌ای كه كریس پرت و برایس دالاس هاوارد درباره اولین قرارشان در "دنیای ژوراسیك" صحبت می‌كنند. اما تماشای هیچ چیز به اندازه سكانس موزیك ویدئوی "جوانی" مشقت‌بار نبود. جایی كه اد استوپارد (در نقش شوهر سابق ریچل وایز) و پالوما فیت خواننده (در اجرایی نامتقاعدكننده در نقش خودش) در كنار انفجارهای مسخره CGI و موتورسیكلت‌ها جست و خیز می‌كنند. گودالی خجالت‌آور برای تمام كسانی كه درگیر ساخت این فیلم بودند.

 بدترین دیالوگ

ما از طرفداران "ماموریت غیرممكن- قوم سركش" بودیم اما علی رغم نویسندگی كریستوفر مك‌گوواری و بازی الك بالدوین، جایی كه متوجه می‌شویم ایتان هانت (تام كروز) همان "تصور عینی و زنده سرنوشت است" صدای سقوط میخ در سطلی آهنین را می‌دهد. با این حال شاید راحت‌تر بتوان این صحنه را به جمله "من پنجاه طیف بدبختی هستم" جیمی دورنان در "پنجاه طیف گری" ترجیح داد، اگرچه این عبارت هم از رمان منبع اقتباس فیلم برداشت شده. درنهایت هیچ چیز نمی‌تواند دیالوگ میان میلا كونیس و چانینگ تیتوم را در "صعود جوپیتر" شكست دهد: "من عاشق سگ‌ها هستم، همیشه سگ‌ها را دوست داشتم."

 اشك‌آورترین لحظه

بسیاری می‌گویند كه غم‌انگیزترین صحنه در "درون بیرون" لحظه فداكاری بینگ بونگ است، اما اشك‌آورترین لحظه برای ما زمانی بود كه رایلی (كه داستان فیلم در ذهن او می‌گذرد) به خانه و آغوش خانواده‌اش بازمی‌گردد و پیش مادر و پدرش اعتراف می‌كند كه دلتنگ زندگی گذشته‌اش شده و می‌خواهد تا همیشه دختر خوشحال آن‌ها باقی بماند. خالی از لطف نخواهد بود اگر به فیلم "اتاق" هم اشاره كنیم و جمله‌ای را یادآوری كنیم كه ما به پسرش می‌گوید: "عاشق آن خواهی شد، عاشق دنیا."

 بهترین فیلم خارجی زبانی كه واقعا تحویلش نگرفتیم اما هنوز دوستش داریم

"درباره الی" اصغر فرهادی در واقع شش سال پیش در برلین به نمایش درآمد، اما نهایتا امسال در سینماهای آمریكا ظاهر شد تا فیلم این كارگردان اسكاری (برای فیلم "جدایی"- همچنین كارگردان فیلم تحسین شده "گذشته") را به تماشاگران معرفی كند.

 فیلم داستان گروه دوستانی را دنبال می‌كند كه به سفری در كنار دریا می‌روند و در تلاش هستند كه معلمی را با مردی مطلقه آشنا كنند. شاید فیلم از لحاظ پرداخت جزئیات احساسات انسانی و ملودرام آنقدرها موفق عمل نكند اما این تمام ماجرا نیست و فرهادی در ادامه فیلمش از استانداردهای بالایی پیروی می‌كند.بهترین شوخی

پس از تمام اشك ریختن‌ها، خوب است كه "درون بیرون" با لحظات كوتاه و خنده‌دار به پایان می‌رسد، در قدم اول به ذهن پسركی وارد می‌شویم كه با رایلی در مدرسه ملاقات می‌كند؛ احساسات او با صدای آژیر، دستپاچه و هراسان می‌شوند و نور قرمز و صدای اخطارآمیزی كه واژه دختر! را پشت هم تكرار می‌كند بر بامزگی این لحظه می‌افزاید. در ادامه صحنه‌های مشابه دیگری هم در ذهن موجودات مختلف از راه می‌رسد اما این خنده‌آورترین لحظه "درون بیرون" برای ماست.

 بهترین دعوای لفظی

بهترین و پویاترین دیالوگ در رویارویی نهایی مدیرعامل اپل، جان اسكالی (جف دنیلز) و استیو جابز (مایكل فسبندر) پیش از عرضه محصول جدید این كمپانی در فیلم "استیو جابز" اجرا می‌شود.  این صحنه شاید بكلی ساختگی باشد اما اتفاقات در فیلمنامه آرون سوركین سریع‌تر و غضبناك‌تر از هر صحنه تعقیب و گریز ماشینی رخ می‌دهند.

 آتش بازی لفظی این دو به قدری هیجان‌انگیز و نفس‌گیر بود كه تماشاگران نمایش افتتاحیه فیلم در جشنواره تلورید با اتمام آن سیلی از تشویق و فریاد را تقدیمش كردند. در طرف دیگر درگیری‌های لفظی به سوزان كوپر، جاسوس آمریكایی (ملیسا مك‌كارتی) در فیلم "جاسوس" می‌رسیم، جایی كه او در هواپیما در مقابل راینا بویانوف شرور (رز بایرن) قرار می‌گیرد. بهترین چیز در این صحنه دینامیك مضحك میان دو زنی است كه یكی به مضحك‌ترین شكل به دیگری ابراز محبت می‌كند.

 بهترین مونولوگ

تك‌گویی‌های خوب زیادی در "استیو جابز" آرون سوركین وجود داشت. اما "ملكه زمین/Queen of Earth" الكس راس پری جایزه این بخش را از آن خود می‌كند. سخنرانی‌های نوشته شده برای دو كاراكتر اصلی زن فیلم بی‌نقص و شنیدنی هستند كه الیزابت ماس و كاترین واترستون به اجرای آن‌ها پرداخته‌اند.

 بهترین كاراكتر در بلاك باستری ناامیدكننده

بطور كلی دو فیلم "دنیای ژوراسیك" و "آنت-من" برایمان خسته‌كننده بودند، اما هركدام كاراكترهای ماندگاری را در میان گروه بازیگران غالبا فراموش‌شدنی خود در اختیار داشتند.

 در اولی مجذوب عرفان خان، در نقش میلیونری كه به سختی توانایی‌هایش را به عنوان یك خلبان می‌سنجد، شدیم. و طبیعتا مایكل پنا در "آنت-من" بیش از هركس دیگری به كاراكتر محبوب ما تبدیل شد. شوخی‌های او به شدت اوریجینال و بامزه بودند و افسوس كه این فیلم بیشتر از هردوی این ویژگی‌ها بهره نگرفته بود.

 بهترین استفاده از CGI در سال 2015

پرده سوم فیلم رابرت زمكیس، "پیاده روی" و تمام صحنه‌های اقیانوس در "در قلب دریا" ساخته ران هاوارد.

 كلیشه‌ای ترین كاراكتر شرور

كوری استول در "انت-من". یك یادآوری به مارول: از خلق كاراكترهای شرور تغییرپذیر و دوست‌نداشتنی و محقر دست بردارید. واقعا كسل كننده هستند.

 بهترین كاراكتر شرور

"جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد" به یك كاراكتر شرور بزرگ نیاز داشت، دارث ویدر پیش از این در میان شمایلی‌ترین آدم بدهای این فرنچایز خودنمایی می‌كرد.

 اما كایلو رن با بازی آدام درایور تبدیل به شرارتی نبوغ‎‌آمیز شد؛ اینكه او كمی شبیه به ویدر به نظر می‌آید از آن جهت است كه كایلو به نوعی از هواداران ویدر است و می‌خواهد نیروی اولتراخبیثانه پدربزرگش را به اطرافیانش یادآوری كند.

با وجود رفتار ناجوانمردانه او (او پدرش را به قتل می‌رسد! همان هان سولو!)، درایور تصویر پسربچه‌ای سردرگم را به نمایش می‌گذارد كه از حقیقت خواسته‌های خود مطمئن نیست. انتخابی بی‌نقص و یكی از بهترین المان‌های فیلم.

 غیرمنتظره‌ترین اجرا

دیزی ریدلی در نقش ری در "جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد". او تمام نمایش را از آن خودش می‌كند.

 بهترین شوخی بلاك باستری

جرمی رنر (كه كاراكترش از معدود چیزهای امیدواركننده در "عصر اولتران" بود) با خودش غرولند می‌كند كه خواهان مرگ آرون تیلور-جانسون است؛ هركس كه "گودزیلا" را تماشا كرده باشد با این خواسته او همدردی می‌كند.

یكی از صحنه‌های درخشان در "The Man From U.N.C.L.E" نیز لحظه تعقیب و گریز قایق بود، جایی كه هنری كاویل در حال خوردن یك ساندویچ در كابین قایق است و دوستش، آرمی همر در همان حین با كاراكتر شرور داستان در قایقی پرسرعت جنگ تن به تن می‌كند. و در آخر، با وجود اینكه شوخی‌های زیادی در "نیرو برمی‌خیزد" رد و بدل شد اما واكنش BB-8 به فین، زمانی كه انگشت شست‌اش را به نشانه تایید بالا می‌اورد باید بهترین آن‌ها باشد.

ویدیو مرتبط :
شوخی كردم سكانس اعتیاد