مشخصات موشک‌های مقاومت فلسطین به تفکیک شاخه‌های نظامی آن

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم،گروه‌های مقاومت فلسطین اسامی متعددی را برای موشک های خود انتخاب کرده اند. هر کدام  از این موشک ها، نامی تبلیغاتی برای خود دارد، البته تکنولوژی تولید تمامی این موشک‌ها یکی بوده و تفاوت‌های اندکی با موارد مشابه خود در ابعاد صنعتی دارند. موشک‌های استفاده شده از سوی مقاومت فلسطین شامل موارد زیر است:

الف: موشک های تولید شده حماس1- موشک قسام: حماس چندین نسل از موشک های القسام را در اختیار دارد. موشک قسام 1 شصت میلیمتر قطر داشته و کلاهک انفجاری آن نیم کیلوگرم است. برد این موشک نهایتاً سه کیلومتر است. اما موشک قسام 2 نسخه پیشرفته موشک قسام است که در آن صنایع نظامی حماس سعی کرده عیب های موشک اول را برطرف کند. قطر این موشک 150 میلی متر و وزن کلاهکی انفجاری آن بین پنج تا هفت کیلوگرم است. طول این موشک 180 سانتی متر بوده و برد آن به 8 کیلومتر می رسد. نسل سوم این موشک ها قسام 3 است که 170 میلی متر قطر، 10 کیلوگرم کلاهک انفجاری و بین 10 تا 12 کیلومتر برد دارد. موشک قسام سه در ژولای سال 2006 موفق شد شهرک صهیونیستی عسقلان را هدف قرار دهد. همچنین گفته می شود موشک قسام 4 نیز تولید شده که برد آن بین 18 تا 22 کیلومتر است.2- موشک اس 55: برد این موشک 55 کیلومتر است.3- موشک ام 75: برد این موشک 75 کیلومتر است.4- موشک جی 80: برد این موشک 80 کیلومتر است.5- موشک آر 160: برد این موشک 160 کیلومتر می رسد.6- موشک اس اچ7- موشک ای

ب: موشک های تولید شده جهاد اسلامی

1- موشک های قدس: جنبش جهاد اسلامی نام موشک های خود را قدس گذاشته است. این موشک ها از قدس 1 با وزن 23.5 کیلوگرم و ارتفاع 150 سانتی متر و قطر 90 میلی متر و برد شش کیلومتر آغاز شده و با قدس 2 با 7 کیلومتر برد و 115 میلیمتر قطر و 110 سانتی متر طول و وزن کلی 33.5 کیلوگرم ادامه پیدا کرد. کلاهک انفجاری این موشک  8 کیلوگرم وزن داشت. قدس 3 موشکی پیشرفته تری بود که برد آن به 8.5 کیلومتر می رسید. این موشک 35 کیلوگرم وزن داشت و طول آن 130 سانتی متر بود. قطر این موشک بالغ بر 102 میلی متر و وزن کلاهک انفجاری آن بین شش تا هفت کیلوگرم بود. قدس 4 موشکی 42 کیلوگرمی بود که 9 کیلومتر برد داشت. این موشک 200 سانتی متر طول و 127.5 میلی متر قطر داشت. وزن کلاهک انفجاری آن هشت کیلوگرم و برد آن 9 کیلومتر بود.2- موشک براق 70: برد این موشک 70 کیلومتر است.3- موشک های براق 100: برد آن ها به صد کیلومتر می رسد.

ج: موشک هایی که کمیته های مقاومت مردمی تولید می‌کنند

موشک ناصر: موشک ناصر اسم موشکی است که نیروهای مقاومت مردمی آن را تولید می کنند. این موشک شش نوع دارد که عبارتند از ناصر 1 تا ناصر 6. در جزئیات برخی از این موشک ها باید گفت که موشک ناصر انواعی شامل بلند و کوتاه دارد. موشک بلند آن 30 کیلوگرم وزن دارد. قطر آن 90 میلی متر و طول آن 160  سانتی متر است. برد این موشک به 9 کیلومتر می رسد. موشک ناصر سه کوتاه 25 کیلوگرم وزن و 90 میلی متر قطر دارد. طول این موشک 90 سانتی متر و برد آن شش کیلومتر است. موشک ناصر چهار 40 کیلوگرم وزن دارد و طول آن 180 سانتی متر است. قطر این موشک 115 میلی متر و برد آن 9 کیلومتر است.

د: موشک هایی که جنبش فتح و جنبش مردمی آزادسازی فلسطین تولید می کنند:

1- موشک اقصی (جنبش فتح ) جنبش فتح نام موشک‌های خود را الاقصی گذاشته است. این موشک ها شبیه موشک های جنبش حماس هستند. این گردان ها اخیراً موشک جدید خود با نام یاسر (منسوب به یاسر عرفات ) را رونمایی کرده که برد آن 15 کیلومتر است. این جنبش همچنین موشک های کفاح را استفاده می کند که پیش از موشک های الاقصی تولید شده است. همچنین منابع مرتبط با جنبش فتح اعلام می کنند این جنبش موشک جنین 1 را در کرانه باختری توسعه داده است.

2- موشک صمود (جبهه مردمی ) صمود موشکی است که جنبش مردمی از آن استفاده می کند. برد این موشک هفت کیلومتر است.علاوه بر اینها خمپاره هایی نیز وجود دارد که ساخت صنایع خارجی است ،این موشک ها  از موشک های بومی دقیق تر است، ولی محموله های انفجاری کمتری دارند.

این ترتیب امکان نقل و انتقال آنها ساده تر صورت می گیرد ، اما برد کوتاه تری دارند. این موشک ها در نوار غزه بر ضد شهرک های صهیونیست نشین استفاده می شدند، اما بعد از عقب نشینی کامل اسرائیل از نوار غزه و برچیده شدن این شهرک ها پرتاب آنها به سمت مواضع و گشتی های رژیم صهیونیستی که در نوار مرزی یا داخل مرزهای نوار غزه فعال  هستند، منحصر شده است.

سه نوع از این موشک ها وجود دارد. نوع اول با قطر 80 تا 90 میلی متر است که وزن آن سه تا پنج کیلوگرم است. اما مقدار مواد منفجره به کار رفته شده در آنها 400 گرم است. برد آن نیز تنها 1.8 کیلومتر است. نوع دوم از این موشک ها 135 تا 140 میلی متر قطر دارد. وزن آن بین 20 تا 25 کیلوگرم و برد آن چهار کیلومتر است. نوع سوم بین 240 تا 250 میلی متر قطر داشته و 21 کیلوگرم وزن دارد. این موشک قادر است مواد منفجره ای به اندازه 5 تا 8 کیلوگرم را حمل کند. برد این موشک بین یک تا دو کیلومتر است.

موشک های گراد ساخت روسیه نیز در غزه وجود دارد که به نظر می رسد به واسطه تونل های نوار غزه به این منطقه قاچاق شده است. این موشک ها بین 62 تا 66 کیلوگرم وزن و 280 سانتی متر طول دارند. قطر آن ها 122 میلی متر است و مواد منفجره ای به اندازه 18 کیلوگرم را حمل می کنند. برد این موشک ها بالغ بر 20.4 کیلومتر است. اولین باری که این موشک ها مورد استفاده قرار گرفتند در 28 مارس سال 2006 بود که در یک منطقه باز در غرب شهرک صهیونیست نشین نتیفوت به زمین نشست.

اصابت این موشک البته خسارات و تلفاتی به دنبال نداشت ، اما روند استفاده از آن هم زمان با آغاز سال 2008 افزایش پیدا کند. موشک باران مرکز خرید شهرک صهیونیست نشین عسقلان که بیش از 106 هزار نفر جمعیت دارد در اواسط سال 2008 با این موشک صورت گرفت که به زخمی شدن 41 اسرائیلی منجر شد و ضربه سختی به رژیم صهیونیستی وارد کرد.

منابع اسرائیلی گزارش می دهند که منبع تجهیز فلسطینی ها به این موشک ، ایران و حزب الله لبنان است. آنها اعتقاد دارند مقادیر قابل توجهی از این موشک ها در نوار غزه موجود است، ولی نیروهای مقاومت از آنها به وفور استفاده نمی کنند و منتظر پدید آمدن شرایط مناسب استفاده از آنها هستند. همچنین گفته می شود این موشک به صورت کاملاً حرفه ای ساخته شده و از دیگر موشک های بومی نوار غزه دقت بیشتری دارد. برد این موشک ها به شهر عسقلان رژیم صهیونیستی می رسد.

موشک دیگر مورد استفاده در نزد نیروهای مقاومت موشک 107 میلی متری است که ساخت روسیه است. دو نوع از این موشک ها وجود دارد. نوع اول  تخریبی است که سبز رنگ بوده و طول آن 79 سانتی متر است. نوع دوم آتش زا است که خط قرمز دایره ای شکلی برروی آن وجود دارد و طول آن 85 سانتی متر است. وزن این موشک از 20 کیلوگرم تجاوز نمی کند این موشک 12 کیلومتر برد دارد و ضدزره است این موشک به صورت انفرادی  با یک لوله قابل شلیک است. همچنین می توان آن را به صورت موشک انداز همراه با 12 موشک شلیک کرد.

موشک فجر پنج نیز از طریق تونل های حفر شده بین صحرای سینای مصر و نوار غزه به این منطقه قاچاق شده است. این موشک 900 کیلوگرم وزن و شش متر طول دارد. قطر این موشک 333 میلی متر بوده و مواد منفجره بالغ بر 90 کیلوگرم را حمل می کند. این موشک 75 کیلومتر برد دارد. موشک مذکور برای اولین بار در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر 2012 مورد استفاده قرار گرفت و شهر هرتزلیا واقع در شمال تل آویو را هدف قرار داد.

موشک مالوتکا نیز ساخت روسیه است و وارد ناوگان موشکی مقاومت شده است. این موشک نیز از نسل اول موشک های ضد زره است و برای پرتاب به سمت اهداف زرهی و خودروهای نظامی و استحکامات دشمن مورد استفاده قرار می گیرد. این موشک به وسیله یک سیم در جریان پرواز هدایت می شود. این موشک با نام ای تی-3 ساغر نیز شناخته می شود. بیشترین برد این موشک 3000 متر و کمترین برد فعال آن 500 متر است.

موشک سی 8 کی،دیگر موشک ساخت اروپا است. این موشک در بالگردهای نوع ام 17 روسیه مورد استفاده قرار می گیرد. این موشک برد بالایی دارد و می توان آن را از طریق سکوهای پرتاب متحرک مستقر شده بر روی خودروهای نظامی شلیک کرد.

موشک سام 7 موشک ضدهوایی ساخت روسی است. این موشک دوش پرتاب بوده و کلاهک انفجاری تخریب کننده ای به وزن 2.5 کیلوگرم دارد. گردان های القسام در جریان یکی از مانورهای نظامی خود در نوار غزه در نوامبر سال 2013 از این موشک رونمایی کرد.

موشک های ضدهوایی ایرانی میثاق از دیگر اجزای ناوگان موشکی نیروهای مقاومت فلسطین است. این موشک نسخه پیشرفته ای از موشک های سام 7 است. احتمال می رود نیروهای جنبش حماس اخیراً به این دو موشک دست پیدا کرده باشند.

موشک های ضد تانک کورنیت بین 100 متر تا 5500 متر برد دارند. این موشک ها با سیستم رهگیری از طریق لیزر عمل می کنند. موشک های مذکور قادر به ایجاد شکاف در خودروهای زرهی تا عمق 1200 میلی متر هستند. نیروهای مقاومت در تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه در سال 2014 از این موشک ها استفاده کردند.

علاوه بر آنچه که گفته شد باید به این نکته اشاره کنیم که دیگر گروه های مقاومت فلسطینی نیز نقش مهمی در پرتاب موشک به سمت سرزمین های اشغالی دارند. از جمله این گروه ها گردان های مقاومت ملی شاخه نظامی جبهه دموکراتیک برای آزادسازی فلسطین و جبهه مردمی شاخه فرماندهی کل است.

نکته قابل توجه این که گروه های مقاومت فلسطین از جمله جنبش حماس و جهاد اسلامی موفق شدند توانمندی های نظامی برخی کشورهای عربی و اسلامی حامی پروژه مقاومت را به نوار غزه منتقل کرده و به ویژه در مرحله پیش از آغاز حوادث سوریه در سال 2011 از آن در روند توسعه سامانه های موشکی خود استفاده کردند.

این گزارش ادامه دارد ...