توصیه ای به مردان/ ورزش های پسرانه ای که آنها را به پدر نزدیک می کند

تابناک با تو/ ورزش به پسرها شانس نزدیک تر شدن به پدرشان و دیگر پسرها و مردها را، از طریق علائم مشترکشان، می دهد. گاهی چند فرد کاملاً غریبه با هم در مورد آن بحث می کنند. ورزش راهی برای پیوستن به جامعه است.
ورزش در زندگی بسیاری از پسرها نقش مهمی دارد و می تواند فواید یا مضرات زیادی برای آنها داشته باشد. ورزش می تواند حس تعلق، شخصیت، عزت نفس و سلامت را به آنها بدهد. یا ممکن است به جسم آنها آسیب بزند، ذهن آنها را دچار مشکل کند، به انها ارزش های بدی را بیاموزد و نوعی حس خشن شکست را در آنها ایجاد کند.

در طول تاریخ انسان ها ورزش کرده اند. حتی در سده های تیره، مردم به شکل های اولیه، فوتبال بازی می کردند. رومیها گلادیاتور داشتند و یونانی ها المپیک.
از ورزش به عنوان خروجی انرژی انفجاری پسرها و ایجاد مهارت های مختلف در آنها استفاده می شد. بنابراین والدین پسرها به مسائل مربوط به ورزش علاقه مند هستند و با آن درگیرند.

کمک به نزدیک تر شدن مردها و پسرها

ورزش به پسرها شانس نزدیک تر شدن به پدرشان و دیگر پسرها و مردها را، از طریق علائم مشترکشان، می دهد. گاهی چند فرد کاملاً غریبه با هم در مورد آن بحث می کنند. ورزش راهی برای پیوستن به جامعه است.

از آنجا که ورزش شکل حقیقی هم کنشی مردان و پسران است، اغلب پسرها بسیاری از نگرش ها و ارزش های زندگیشان را در آنجا می یابند.
آنها از سنین پایین یعنی از هنگامی که به سختی می توانند توپ را در دست بگیرند شروع به یادگیری درس های مهمی می کنند؛

- چگونه بازندۀ خوبی باشند (و اگر بازنده شدند گریه نکنند، دیگری را نزنند یا توپ را پرت نکنند)
- چگونه برندۀ خوبی باشند (متواضع باشند، مغرور نشوند و احساسات بیمارگونه نداشته باشند)
- چگونه عضوی از یک تیم باشند (با هم همکاری کنند، محدودیت هایشان را بشناسند و از تلاش های دیگران حمایت کنند)
- نهایت سعی شان را بکنند (حتی وقتی خسته هستند تمرین کنند و تا جایی که می توانند تلاش نمایند)
- چگونه برای هدفی دراز مدت تلاش کنند (و برای به دست آوردن آن از چیزهایی بگذرند)
- چگونه تقریباً همۀ کارهایی که در زندگی انجام می دهند با تمرین بهتر می شود.
والدین تلاش زیادی می کنند تا فرزندانشان ورزش کنند. فواید آن واضح است (سرگرمی، تناسب اندام و جذب اکسیژن بیشتر، شخصیت سازی، دوستی و حس موفقیت و تعلق داشتن).

اما متاسفانه این باور که ورزش چیز خوبی است، روز به روز بیشتر مورد تردید قرار می گیرد. ورزش در حال تغییر است و همیشه به سوی بهتر شدن پیش نمی رود. خطراتی برای جسم و ذهن وجود دارد و والدین مجبورند با دقتی کمی بیشتر از نسل قبل، هدایت بچه ها را به عهده گیرند.

الگوهای منفی و فرهنگ ورزشکاران

ورزش و قهرمانان ورزشی برای کل جامعۀ ما به صورت یک اشتغال ذهنی درآمده است. تصاویر ورزشی آنقدر گسترده است که امروزه همه لباس های ورزشی می پوشند.
ما والدین می خواهیم، از قدرت ورزش استفاده کنیم تا کودکانمان را به افراد بهتری تبدیل کنیم. اما ممکن است نتیجه کاملاً برعکس شود. به ویژه در ورزش مردان، بچه های تاثیر پذیر هر نوع پیام نامناسبی را از مردانی که هیچ گاه واقعاً بزرگ نمی شوند، دریافت می کنند.

در هر زمین ورزشی ممکن است پسری یاد بگیرد که چگونه شجاع و قوی باشد. البته ممکن است رفتارهای غیراخلاقی و نادرست را نیز بیاموزد.
رهبران ورزشی مانند مربیان و والدین و مسئولان مثل ریش سفیدهای قبایل هستند. آنها باید به خاطر داشته باشند که ورزش یک بازی است و برای بازیکنان است و نه ورزشکاران در خدمت بازی. اگر ورزش، نوجوانان ما را برای زندگی واقعی تجهیز نکند، بهتر است به ماهیگیری بپردازیم.

دام استعداد

شکست در ورزش نوعی مشکل به شمار می آید، اما گاهی موفقیت نیز می تواند یک مشکل باشد. امروزه به کمتر پسری به مثابه یک مرد توجه می شود. اگر پسری به فوتبال یا تنیس بپردازد، ناگهان بزرگترها به او توجه نشان می دهند. پدرش یا مربی او را تحسین می کنند. او پله های ترقی در ورزش را می پیماید.

این مردان وسیله ای برای تحقق رؤیاهایشان می یابند. پسر تأییدی را که نیاز دارد به دست می آورد. اما اگر پسر آسیب ببیند چه؟ اگر به محدودیت های طبیعی خود برسد چه؟ یا اگر استرس او را وادار کند تا مواد مخدر استفاده کند یا اگر بیش از اندازه تمرین کند، چه می شود؟

تایید از بین می رود و آن مردان بزرگ تر ناامیدی خود را بروز می دهند. تحسین اجتماعی تبدیل به تنفر از او می شود. زندگی هزاران جوان ویران می شود یا به همین صورت پس می رود. هرچه کودکی مستعدتر باشد، والدین باید از او در مقابل سوء استفادۀ ورزشی (استفاده از موفقیت ورزشی بچه ها برای خشنودی و رضایت بزرگترها) محافظت کنند.

اگر ورزشکار خوبی نباشید چه اتفاقی می افتد؟

مشکل بزرگ ورزش برای بچه ها ( همچنان که رقابتی تر می شود) این است که اگر مستعد نباشید شما را کنار می گذارند. مشکل دیگر ورزش فشار والدین است. اگر پدری ورزشکار بزرگی است احتمالاً اگر پسرش هیکلی مناسب برای ورزشکار شدن نداشته باشد یا به این کار بی علاقه باشد، مشکل خواهد داشت.

یک پدر مطمئن و با اعتماد به نفس، چه پسرش نقاش شود و چه یک کارشناس کامپیوتر، به او افتخار می کند. یک پدر مستاصل مشکل بزرگتری است. از سوی دیگر پدری که خودش علاقه ای به ورزش ندارد، نسبت به کودکی که عاشق آن است، سختگیری می کند.

بسیار اهمیت دارد که زمینۀ مشترکی پیدا کنید تا هر دو بتوانید از آن لذت ببرید. بچه ها را مانند برده برای ورزش هایی که دوست ندارند نبرید (مگر آنکه پسرتان واقعاً عاشق آن باشد و حس کنید آن کار ارزشمند است).

به دنبال علاقۀ مشترک باشید. پدر امروزی وقت و پول بیشتری می پردازد تا دیگران به پسرش آموزش دهند. با این حال این غریبه ها اغلب کاملاً نسبت به فرزندتان بی تفاوت اند. گاهی بهتر است به دنبال فعالیتی باشید که واقعاً برای هر دوی شما مناسب باشد.
اوقاتی را که صرف بازی ماهیگیری، والیبال، بسکتبال، شنا و ... می کنید، فرصت خوبی برای گفتگو و اوقات لذت بخشی برای با هم بودن است.

بهبود وضعیت

درست در همین لحظه، در هر شهر و روستایی، گروه هایی از کودکان در حالی که دوچرخه سواری می کنند، می دوند، با لذت می خندند، مشغول بازی و ورزش هستند. برای اکثر مردم این بخش، قسمت زیبای زندگی است.

اگر بزرگترها ورزش را درک کنند، از آن همراه با بچه ها لذت ببرند و آنها را در جهت نگرش درست نسبت به ورزش هدایت کنند و به خاطر داشته باشند که ورزش چه فایده ای دارد، همه چیز به خوبی پیش می رود.

چکیده

1- ورزش می تواند فواید بسیاری برای بچه ها داشته باشد. ورزش به آنها فرصت تمرین کردن، لذت بردن، چالش داشتن و حس موفقیت می دهد و به ویژه علائق مشترکی بین پدران و پسران، و پسرها و مردها به طور کلی ایجاد می کند.

2- ورزش اغلب روشی عالی برای شخصیت سازی، آموزش دربارۀ زندگی و ایجاد مردانگی است.

3- متاسفانه، ورزش در حال ابتذال است. فرهنگ برخی از ورزش ها، ویژگی های منفی مانند خشونت، خودبینی، اخلاق منفی و ... را ترغیب می کند و تنها راه ما آن است که بازی را تنها برای لذت آن انجام دهیم.

4- وقتی رقابت و برنده شدن بسیار اهمیت پیدا می کند، مستعد بودن خطرناک می شود، زیرا زندگی فرد نامتعادل می گردد. ورزش کردن به صورت کاملاً رقابتی اغلب به آسیب های دائمی منجر می شود.

5- تاکید بر رقابت، بسیاری از بچه ها را که خیلی مستعد نیستند، از بازی حذف می کند. تحقیقات نشان می دهد که تعداد بی شماری از پسران ورزش را رها کرده اند.

6- ورزش باید مشارکتی، بی خطر و برای همه سرگرم کننده باشد و بر برابری تاکید ورزد. پسران به ورزش نیاز دارند. ما نباید بگذاریم ورزش توسط قدرت های تجاری یا رهبری نابالغانه فاسد شود.


منبع: تابناک با تو