درس‌های شب هراس و وحشت پاریس

وبلاگ > علیانی، کورش - در جهان کنونی، با گسترش ارتباطات و تکنولوژی‌ها، از خصوصیت بازدارندگی مرزها تا حد زیادی کاسته شده است. این اندیشیدن به دکترین‌های نوین امنیتی را الزام می‌کند.

جهان نوین جهان پیوستگی و ارتباطات است. پست هوایی تقریباً به خاطره‌ها پیوسته است و شما می‌توانید آنچه را تا ۲۰ سال پیش از راه نامه و در زمانی بیش از یک هفته انتقال می‌دادید در حال قدم زدن در پارک و با یکی از چندین نرم‌افزار روی گوشی همراهتان انتقال بدهید. ارتباط گسترده و غیر قابل کنترل تنها یکی از جنبه‌های جهان نو است. اطلاعات در هر موردی هر آن در دسترس همه است. ما تقریبا در هر موردی نیاز به اطلاعات داشته باشیم در یک جست‌وجوی ساده‌ی اینترنتی می‌یابیم و این تازه یک الی ده درصد از اینترنت است. نود تا نود و نه درصد از اینترنت که تن به موتورهای جست‌وجو نمی‌دهد و اصطلاحا اینترنت سیاه نام دارد آکنده از اطلاعات است. اطلاعاتی درباره‌ی انواع کارهای غیر قانونی و رخنه‌های قانون یا اجرای آن در کشورهای مختلف جهان.

یک نوجوان هیجان‌زده‌ی کم‌اطلاع و مطلقا بی‌تجربه در چنین فضایی چند قدم کوتاه تا تبدیل شدن به یک تروریست عملی در میدان عملیات فاصله دارد. او می‌تواند تمام اقلام مورد نیازش را به یاری همین ارتباطات بسیار سریع تهیه کند و از پرده‌گردانان این لعبتک‌بازی شوم حمایت‌های بسیار بگیرد.

در چنین جهانی مرزها بازدارندگی خود را تا حد زیادی از دست داده‌اند و تروریزم و خشونت سازمان‌یافته یک مساله‌ی جهانی است. مساله‌ای که حتی بانیان تروریزم نیز از آن در امان نیستند. ساده‌دلی است که بریتانیا و فرانسه و ایالات متحده گمان کنند چون از تشکیل اولین حکومت تروریستی در خاورمیانه در سال ۱۹۴۸ حمایت کرده‌اند از حمله‌های تروریستیش در امان خواهند بود. ساده‌دلی است که حامیان مرتجع منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تروریزم از نوع داعشی گمان کنند آتش داعش دامن آنان را نخواهد گرفت.

ساده‌دلی بود اگر آقای اولاند تا دیشب گمان می‌کرد مردم در سوریه و عراق و افغانستان قربانی وحشی‌های داعش می‌شوند و پاریس امن و باشکوه خواهد ماند.

فاجعه‌ی کشتار دیشب در پاریس دردناک و هشداردهنده است. هشدار برای آنان که تا کنون خواب بوده‌اند. جنگی آغاز شده است که جنگ میان تمدن و تروریزم است. همه‌ی کشورهای متمدن هدف حمله‌ی تروریزم هستند. هیچ کشوری در امان نیست و هیچ مرزی بازدارنده نیست. تصور این که می‌توان با تروریزم بازی کرد، به جاهایی صادرش کرد و خود با دستکش و ماسک ضد تروریزم مصون ماند ابلهانه بوده و هست.

جهان امروز نیاز به این آگاهی دارد که تروریزم تهدیدی جدی برای جهان متمدن است، مرزها در برابرش بازدارندگی خود را از دست داده‌اند و نیاز به عزم جدی و دکترین‌های امنیتی نو با نگاهی فراملی برای مبارزه با تروریزم است. طبیعتا ایران که بیش از سه دهه است قربانی انواع تروریزم بوده و تجربه‌های بسیاری در این زمینه دارد می‌تواند در این مبارزه تاثیر جدی داشته باشد؛ تنها اگر بلاهت آنان که نمی‌دانند ایران و ایرانی جز خوبی برای بشریت چیزی نمی‌خواهد، بگذارد. 

ویدیو مرتبط :
وحشت‌زدگی یا حمله‌ی هراس