گسترش قاره‌ها، چگونه شروع شد؟

بازیما/ آلفرد وگنر، در کتابی که در سال 1915 منتشر کرد، اصول عقاید خود را شرح داده است. او معتقد به وجود قاره ای عظیم به نام پانگه آ (به معنای همه ی خشکی ها ) است که در حدود 200 میلیون سال پیش، شروع به قطعه قطعه شدن کرد و سرانجام قاره های امروزی را به وجود آورد. این قاره (پانگه آ) چند میلیون سال بعد مبدل به دو قاره بزرگ لورازیا (Laurasia) و گندوانا (Gondwana) شد که اولی شامل آمریکای شمالی، گرینلند و بیشتر قسمتهای آسیا و اروپای امروزی است و دومی آمریکای جنوبی، آفریقا ، قطب جنوب، هندوستان ، استرالیای کنونی را شامل می شده است. فاصله دو قاره لورازیا و گندوانا را دریایی به نام تتیس (Tethys) پر می کرده است که امروزه دریاهای مدیترانه، مازندران و سیاه را بازمانده های آن می دانند.

دلایلی وجود دارد که ثابت می‌کند خشکی‌های کنونی کره‌ی زمین زمانی یکی بودند
پارک علمی پروفسور بازیما» منحصر به فرد ترین پارک موضوعی علمی ایران در سه موضوع زیست شناسی، زمین شناسی و نجوم می باشد که با تلفیق حوزه های سرگرمی و آموزش سعی دارد فضایی مفرح و آموزنده را برای« خانواده ایرانی فراهم آورد. در این مجموعه، از آخرین تکنیک های طراحی مراکز علمی تفریحی خانوادگی استفاده شده است.
بازدید کنندگان «پارک علمی پروفسور بازیما» علاوه بر آنکه از سرگرمی های دانش بنیان لذت می برند، به کشف پاسخ سوالات خود پیرامون چگونگی آفرینش کهکشان ها و سیاره زمین، حیات اولیه، زندگی حیوانات ماقبل تاریخ مانند دایناسور ها و فرمانروایی انسان بر روی زمین می پردازند. مخاطبان «پارک علمی پروفسور بازیما» سفری پرهیجان از اعماق فضا تا شگفتی های درون بدن انسان را تجربه خواهند کرد.

قاره‌های متحرک
زمین شناسان معتقدند که میلیون‌ها سال پیش زمین تنها از یک قاره تشکیل شده بود. آنان نام این قاره عظیم را «پانگه» گذارده‌اند. پانگه آ درحدود 200 میلیون سال پیش به دو قاره تقسیم شد. زمین شناسان نام‌های «گندووانا» و «لورازیا» را برای این دو قاره برگزیدند. این کشفی بود که توسط وگنر صورت گرفت.
در سال 1915، زمین شناس و هواشناس آلمانی آلفرد واگنر (1930-1880) برای اولین بار نظریه حرکت قاره ای را ارایه داد. این نظریه بیان می کرد که بخش هایی از پوسته زمین به آهستگی روی هسته مایع حرکت می کند. فسیل ها تأییدی بر نظریه های مربوط به ساختمان تکتونیک صفحه و حرکت قاره ای هستند.
واگنر گفت که در 200 میلیون سال قبل یک قاره بسیار بزرگ و اصلی وجود داشته که او آن را پانگه آ می نامد. معنی پانگه آ -همه، زمین- است. پانگه آ یک قاره بسیار بزرگ بوده که همه جرم خشکی های زمین را شامل می شده. این قاره بزرگ در دوره پرمین در دوران ژوراسیک به وجود آمده. در دوران ژوراسیک پانگه آ شروع به تجزیه می کند و در نتیجه قاره های گوندوانالند و لوراسیا شکل می گیرند و به وسیله دریای تیتیس از هم جدا می شوند. با پایان دوره کرتاسه این دو قاره به شکل خشکی هایی از هم جدا شده اند که شبیه قاره های جدید امروزی ما است.
واگنر این نظریه را در سال 1915 در کتابش "منشأ قاره ها و اقیانوس ها" منتشر کرد. در این کتاب او همچنین نظریه وجود قاره بسیار بزرگ پانگه آ را ارایه کرد.
مدرک فسیل برای حمایت از نظریه واگنر

ادوارد سوئز (eduard sues) زمین شناس اتریشی اولین کسی بود که گفت زمانی یک پل خشکی بین آمریکای جنوبی، آفریقا، هند، استرالیا و قطب جنوب وجود داشته. او این توده زمینی بزرگ را گوندوانالند نام گذاری کرد (این نام از بخشی از کشور هند گرفته شده که فسیل گیاه گلوسوپتریس در آن پیدا شد). او گفت که قاره بسیار بزرگ جنوبی، بعد از این که پانگه آ تجزیه شده، شکل گرفته. او دلایلش را بر اساس به دست آمدن گیاه گلوسوپتریس در سراسر هند، آمریکای جنوبی، آفریقای جنوبی، استرالیا و قطب جنوب، استوار کرد.

از طرفی فسیل های مزوسوروس (یکی از از اولین خزندگان شناور حتی قدیمی تر از دایناسورها) هم در آمریکای جنوبی و هم آفریقای جنوبی پیدا شده است. گلوسوپتریس (glossopteris) یک گیاه درخت مانند از دوره پرمین است. این گیاه برگ های زبانی شکل دارد و حدود 12 فوت یا 3.7 متر بلندی دارد. این گیاه، گیاه برجسته دوره ای است که قاره گوندوانا وجود داشته است.
- See more at: http://www.bazima.ir/%da%af%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b4-%d9%82%d8%a7%d8%b1%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/#sthash.Mt2JlIy2.dpuf

منبع: