رمان نویسنده‌ای که «نشان شوالیه» را رد کرد به ایران رسید

به گزارش خبرگزاری فارس، نشر «شورآفرین» با خرید امتیاز انتشار ترجمه‌ آثار پاتریک وایت به فارسی، شاخص‌ترین اثر پاتریک وایت، رمان «پُرتره‌ آقای نویسنده» را (با مقدمه‌ جی.ام. کوئتزی، نویسنده‌ نوبلیست و بوکری هلندی‌تبار آفریقایی‌) برای نخستین‌بار با ترجمه سلما رضوان‌جو منتشر می‌کند.

رمان «پرتره‌ آقای نویسنده» در سال 1970 منتشر شد. عنوان اصلی کتاب «The vivisector» (تشریح‌کننده‌ حیوانات) است. وایت در این رمان علاوه بر روایت زندگی یک نقاش که در اصل بر اساس بیوگرافی خودش است، به مباحثی چون معنای زندگی، جست‌وجوی حقیقت و رنج‌های یک هنرمند می‌پردازد. شاید بهترین تصویر رمان این جمله‌ وایت باشد که شمای کلی رمان را در خود دارد: «هیچ‌چیز به اندازه‌ی انسان، غیرانسانی نیست!»

مجموعه‌آثار پاتریک وایت که پیش از این قرار بود سارا مصطفی‌پور ترجمه کنند، پس از انصراف او، ترجمه این آثار از سوی نشر شورآفرین به سلما رضوان‌جو و سیروس نورآبادی واگذار شد. از سلما رضوان‌جو پیش از این «مرگ سراغ اسقف اعظم می‌آید» اثر ویلا کاتر و «هر کسی به فکر خودش» نوشته‌ بریل بینبریج و از سیروس نورآبادی هم «اگر یک مرد را بکشم، دو مرد را کشته‌ام»، «ما یک خانه آبی داریم»، «مرگ روی پل سن‌لوییس» و «خدای چیزهای کوچک» منتشر شده بود.

آثاری که از پاتریک وایت در نشر شورآفرین در دست ترجمه و انتشار است، عبارت‌‌اند از: پرتره‌ آقای نویسنده، آقای وُس، ارابه‌سواران، زنده‌ها و مرده‌ها، درخت انسان، تولد دوباره‌ اِدی توآی‌بورن، داستان عمه، خاطرات یک شخص، چشم توفان، باغ معلق، دره‌ شادی.

پاتریک وایت (28 می 1912-30 سپتامبر 1990) اولین نویسنده‌ استرالیایی است که توانست نوبل ادبیات 1973 را به خاطر روایت‌های حماسی و روانشناسانه‌اش که فصل نوینی در تاریخ ادبیات بود، از آن خود کند. آثار وایت دربرگیرنده‌ مسایل هویتی، پرسش‌های هستی‌شناختی و ضعف‌ها و ریاکاری‌های بی‌شمار انسانی است که با استعاره‌های بدیع و نو درهم می‌آمیزد.

وایت شخصیت عجیبی داشت: از پذیرش عنوان «شوالیه» که در  سال 1970 به او تعلق گرفت، استنکاف کرد. او حتا در مراسم دریافت جایزه‌ نوبل هم شرکت نکرد و نماینده‌‌ای فرستاد تا جایزه‌اش را تحویل بگیرد. وایت تمام پولی را که از جایزه‌ نوبل به دست آورد، صرف راه‌اندازی «بنیاد جایزه‌ پاتریک وایت» نمود که همه‌ساله به نویسندگان مستعد و خلاق تعلق می‌گیرد. وی در سال 1979 که نامزد دریافت جایزه‌ ادبی بوکر شده بود، درخواست کرد نامش را از میان اسامی نامزدها خط بزنند تا با این کار شانس دریافت این جایزه را به نویسندگان جوان‌تر بدهد. وایت یک‌بار دیگر هم وقتی دیگر در قید حیات نبود، برای رمان «پرتره‌ آقای نویسنده» نامزد جایزه‌ی بوکرِ نویسندگانِ مُرده شد. وایت در عمر 78 ساله‌اش، 12 رمان، سه مجموعه داستان کوتاه، و هشت نمایش‌نامه نوشت.

مجموعه ‌آثار پاتریک وایت با ترجمه‌ سلما رضوان‌جو و سیروس نورآبادی از سوی نشر «شورآفرین» منتشر می‌شود.

انتهای پیام/و

http://fna.ir/AEK3SB

ویدیو مرتبط :
بخش اول: گفتگو با استاد صادق کرمیار نویسنده رمان