رفتارهاي عاشقانه با همسر افسرده

جام نيوز/ افسردگي يکي از بيماري‌هاي شايع قرن کنوني ماست. بسياري از زنان و مردان ار اين بيماري رنج مي‌برند و در صورت عدم درمان بموقع کانون خانوادگيشان آشفته خواهد شد. ماجراي شهرام و پروانه را در اين باره بخوانيد تا راهکارهاي پيشنهادي براي آن را نيز بدانيد.

شهرام مي‌گويد: تصميم دارم به احترام همه روزهاي شاد و عاشقانه‌اي که با پروانه داشتم، اون رو به زندگي واقعيش برگردونم. ما زندگي خيلي شادي داشتيم. تقريبا در همه زمينه‌ها باهم تفاهم داشتيم. هر دومان اون قدر با گذشت بوديم که اگر مشکلي هم پيش مي‌اومد کار به جنجال و قهر‌هاي طولاني نمي‌رسيد. مثل خيلي از زندگي‌هاي ديگه در کنار روزهاي شاد، روزهاي غمگيني هم داشتيم که با کمک هم اونا رو حل و فصل مي‌کرديم. البته يادم رفت بگم که همسرم زن خيلي حساس و عاطفي است. وابستگي زيادي به من و بچه‌ها و حتي ساير اعضاي خانواده خودش داره.

هميشه اين اخلاق، نگراني‌ها، دلسوزي‌ها و… را يک امتياز خاص و خارق العاده مي‌دونستم تا اينکه دو هفته‌اي بيشتر از تولد فرزند دوممان نگذشته بود که پدر همسرم طي يک سکته قلبي به طور ناگهاني فوت کرد.

همسرم به طور طبيعي بعد از زايمان فرزندمان دچار حالات افسردگي شده بود ولي اين اتفاق مشکل ما رو خيلي بغرنج‌تر کرد. همسرم اصلا به بچه نمي‌رسيد. دايما يک جا مات مي‌شد و هر کاري که من و اطرافيان حتي مادرش مي‌کرديم نمي‌تونستيم اونو به زندگي طبيعي برگردونيم.

الان دو سال ازاون روز‌ها مي‌گذره. همسرم بهتر شده چون مدتي تحت دارو درماني بود ولي هنوز اون پروانه سابق نشده. حرف مي‌زنه، به زندگي مي‌رسه، ولي شاد نيست. چند ساعتم کنارت بشينه حرفي نمي‌زنه مگر اينه خودت به حرف بکشيش. اين شرايط خيلي برام سخت شده و تمام تلاشمو براي بهبود حالش مي‌کنم. از سفرهاي سياحتي و زيارتي گرفته تا ايجاد يک جو شاد در خونه و رفتن پيش متخصصان مختلف.

مي‌دونم سرعت بهبودش خيلي کنده ولي اين تلاش‌ها بي‌تاثير هم نيست. حالا تصميم دارم به احترام همه روزهاي شاد و عاشقانه‌اي که با پروانه داشتم، اونو به زندگي واقعيش برگردونم…

افسردگي، فقط روي کسي که گرفتار آن شده است تاثيرگذار نيست، بلکه مانند هر بيماري ديگر بر روي تمام افرادي که در زندگي اين شخص هستند از جمله همسر و فرزندان و… هم تاثير مي‌گذارد.

به گفته متخصصان بيماري‌هاي رواني از جمله افسردگي مي‌تواند تاثير بسزايي بر روابط افراد داشته باشد. اينکه اين تاثير به چه ميزان است بسته به افراد مختلف متفاوت است. هر پيوندي يک رابطه منحصربه فرد و يکتاست و علائم افسردگي براي هر کسي مي‌تواند منحصربه فرد و خاص خود او باشد و در نتيجه بر زندگي زناشويي وي هم تاثيري خاص و متفاوت از ساير زندگي‌ها داشته باشد.

اگر با همسري زندگي مي‌کنيد که از افسردگي رنج مي‌برد اين شخص تفکرات منفي بسيار زيادي را تجربه مي‌کند. ممکن است حس کند که آدم بدي است و سزاوار عشق و توجه شما نيست. همچنين ممکن است علاقه‌اش نسبت به تمام مواردي که قبلا از انجامش لذت مي‌برده از دست بدهد. حتي بسيار مشاهده مي‌شود که اين دست افراد از مشاجرات و چالشهاي زناشويي هم دوري مي‌کنند يعني مشکلات و مسايل زندگي مشترک، ديگر داراي اهميت قبل براي وي نبوده و همين سهل انگاري و بي‌توجهي، همسر را بيش از حد آزار مي‌دهد.

چنانچه همسرتان تحت درمان باشد و دارو مصرف کند و يا مجبور باشد که الگوي خوابش را تنظيم کند ممکن است زندگي زناشويي شما هم تحت تاثير قرار بگيرد. دارو‌ها مي‌تواند باعث شود که شخص احساس بي‌حالي کند و چنانچه لازم باشد که او در ساعت خاصي به رختخواب برود، شانس رابطه زناشويي شما با همسرتان کاهش مي‌يابد. تمام اين مشکلات به طور اجتناب ناپذيري روي رابطه شما قيد و شرط و محدوديت قرار مي‌دهند، اما هميشه راههايي براي کنار آمدن با اين دست مشکلات وجود دارد.

چگونه او را حمايت کنيد؟
براي حمايت کردن از همسري که گرفتار افسردگي است، پيشنهادهاي زير ارائه مي‌شود:

۱-قضاوت نکنيد. برچسب‌هاي اجتماعي و درک نادرست از افسردگي، باعث شده که افراد شدت اين بيماري را بدرستي درک نکنند. مهم است که به خاطر داشته باشيد افراد افسرده آدم‌هاي ناتوان و ضعيفي نيستند و شما نمي‌توانيد به دليل اين بيماري آن‌ها را ناتوان از انجام هر کاري دانسته و حق يک زندگي طبيعي را از وي بگيريد.

۲- گفتگو کنيد. حرف زدن درباره احساسات کار ساده‌اي نيست، بويژه زماني که شما قصد داريد درباره بيماري يک فرد حرف بزنيد. اما به هر حال شما نبايد از تشويق کردن همسرتان به صحبت کردن درباره علائم و نشانه‌هايش و آنچه که آزارش مي‌دهد، بترسيد.

۳- محدوديت‌هايي وضع کنيد. وقتي با کسي که دچار افسردگي است زير يک سقف زندگي مي‌کنيد اينکه مواظب باشيد تبديل به يک مراقب و نگهدار تمام وقت نشويد بسيار مهم است. لازم است که برخي حد و حدود‌ها و شرايط را لحاظ کنيد و اين را روشن کنيد که شما همسر اين فرد هستيد نه درمانگر او. همسرتان را تشويق کنيد که به دنبال دريافت کمک از متخصصين اين فن باشد.

۴- به همسرتان اميد به زندگي بدهيد. درست زماني که همسرتان ممکن است حس کند افسردگي او هيچ وقت تمام نمي‌شود، لازم است که او را تشويق کنيد که با گذشت زمان و انجام درمان لازم بهتر خواهد شد. به او آرزوي يک آينده مثبت را بدهيد و اجازه دهيد متوجه شود که شما در پستي و بلندي‌هاي زندگي او را ياري خواهيد کرد.