خاکپور: هزینه نگه داشتن تیم ملی افغانستان در ایران را هم به حساب تیم امید زدند/ نوع قراردادهای فدراسیون، برده‌داری است

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، محمد خاکپور در نوروز 95 در گفت‌وگویی نوروزی با برنامه نیمکت داغ رادیو ایران صحبت‌هایی را بر زبان آورد که گزیده‌ای از آن را در زیر می‌خوانید.

تا زمانی که گذشته را فراموش نکنم، به موفقیت ادامه می‌دهم

وی با بیان اینکه یکی از افتخارات من این است که از محله نازی آباد که یکی از جنوبی‌ترین محله‌های تهران است به فوتبال و جامعه معرفی شدم، افزود: بر این عقیده‌ام تا زمانی که فراموش نکرده‌ام از کجا معرفی شدم و فراموش نکرده‌ام ریشه‌ام در کجاست می‌توانم به موفقیت ادامه دهم. خوشحالم که محله نازی آباد ورزشکاران، سیاست‌مداران، اقتصاد دان‌ها و تاجران بزرگی را به کشور معرفی کرده که اکنون هم به این مملکت خدمت می‌کنند.

هافبک وسط بودم و بعداً مدافع شدم

خاکپور در پاسخ به این سؤال که آیا از ابتدای آغاز دوران فوتبالش مدافع بوده یا نه، تصریح کرد: من زمانی که کوچک‌تر بودم، در هافبک وسط بازی می‌کردم. شروع فوتبال من از باشگاهی به نام باشگاه شریعتی بود که محصل این مدرسه هم بودم. اولین مربی‌ای که در این باشگاه با او کار کردم، محمود ساطری بود که آن زمان بازیکن تیم ملی و بازیکن تیم عقاب بود. پس از آن به تیم نوجوانان راه‌آهن رفتم و در دوران جوانی به تیم شاهین پیوستم که آقای نصرالله عبداللهی سرمربی تیم‌مان بود که از من در خط دفاع استفاده کرد و دیگر مدافع شدم.

طرفدار دو آتشه تیم خاصی نبودم

وی که زمانی در تیم پرسپولیس عضویت داشت در خصوص اینکه آیا از بچگی هم طرفدار پرسپولیس بوده که در نهایت هم به این تیم رفته است، گفت: من از ابتدا هم زیاد طرفدار تیم خاصی نبودم. مثل خیلی‌ها که تیم‌شان را دنبال می‌کنند و هوادار دو آتشه هستند، نبودم اما من نفس فوتبال را دوست داشتم و بیشتر زمانم را برای تمرین کردن می‌گذاشتم. بیشتر فوتبال برزیل را دوست داشتم و عاشق فلسفه فوتبال برزیل بودم، اما اینکه در داخل طرفدار تیم خاصی باشم، اینطور نبود.

شوستر الگویم بود

وی درباره اینکه الگوی فوتبالی‌اش هم یک برزیلی بوده یا نه، خاطرنشان کرد: خیر، الگوی من یک آلمانی بود. من شوستر را خیلی دوست داشتم. فوتبال او، شخصیتش و محکم بودنش را دوست داشتم.

جزو مدافعانی بودم که کم کارت گرفتم

مدافع پیشین تیم ملی در پاسخ به این سؤال که آیا خودش هم مانند شوستر مدافع محکمی بوده یا نه و آیا محکم خشن بوده، گفت: بله، فکر می‌کنم اینطور بود، اما محکم خشن نبودم. شاید من جزو معدود مدافعانی بودم که خیلی کم کارت گرفتم و به ندرت اخراج شدم، اما ظاهراً محکم بازی می‌کردم.

هر چیزی که دارم از فوتبال است

«آیا در فوتبال به آن چیزی که می‌خواستید رسیدید؟» وی در پاسخ به این سؤال گفت: من در فوتبال به همه چیز رسیدم و هرچیزی هم که دارم از فوتبال است. بحث مالی نمی‌کنم، چون وقتی بین فوتبالیست‌ها صحبت از این مسائل می‌شود، می‌گویند که همه چیز در فوتبال گیرشان آمده و بحث آنها مالی می‌شود، اما به واقع من زیاد از فوتبال به پول نرسیدم. با این حال فوتبال خیلی چیزها در زندگی به من داد که باعث پیشرفت و موفقیتم شد.

آکادمی‌ام را بعد از دو سال تبدیل به باشگاه کردم

خاکپور در ادامه گفت‌وگو با برنامه نیمکت داغ در خصوص حضورش در عرصه مربیگری در ایران و اینکه خیلی زود از این کار پشیمان شد، عنوان کرد: مربیگری حرفه من بود که پس از خداحافظی‌ام از دوران بازیگری، 10 تا 12 سال به صورت مداوم در آمریکا مربیگری کردم. باشگاه خودم را تأسیس کردم که ابتدا آکادمی بود و در شروع آن فقط 2 شاگرد داشت و به مرور 180 تا 200 نفر به ما اضافه شدند که در سال دوم آکادمی را تبدیل به باشگاه کردم. در این باشگاه 15،16 تیم داشتیم که در رده‌های مختلف در لیگ بازی می‌کردند. پس از آن آقای مایلی‌کهن از من خواست به ایران بیایم و در تیم فولاد به او کمک کنم. به ایران آمدم، در حالی که خانواده‌ام در آمریکا بودند و پس از کمی کار کردن آقای مایلی‌کهن استعفا کرد. به تبع آن، من هم استعفا کرده و به آمریکا برگشتم که دوباره کار خودم را دنبال کردم.

در استیل آذین در کارم دخالت شد و کنار کشیدم

وی ادامه داد: سال 2008 میلادی (1387) که تصمیم گرفتم با خانواده‌ام به ایران بازگردم. بازگشت من نه برای فوتبال، بلکه برای مسائل خانوادگی بود که دوست داشتم کنار پدر و مادرم باشم. فرزندانم به ایران بیایند تا ببینند پدر و مادرشان در کجا ریشه دارند، خانواده و فامیل را ببینند، با فرهنگ ایران آشنا شوند و به همین دلایل بود که به ایران آمدم. در همان مقطع بود که آقای پروین خواست با استیل آذین کار کنم. در آن زمان علاقه زیادی به کار کردن نداشتم، اما با اصرار و ماندن در رودربایستی قبول کردم و چند ماه در استیل آذین بودم. وقتی در مقطعی دیدم در کارم دخالت می‌شود، تصمیم گرفتم کنار بکشم.

پروین علاقه نشان داد در مسائل فنی دخالت کند

سرمربی پیشین استیل آذین در خصوص اینکه این دخالت‌ها از سوی چه کسی بود، گفت: پس از مدتی آقای پروین علاقه نشان دادند که در مسائل فنی دخالت مستقیم داشته باشند و برای من قابل قبول نبود. همان روز هم که این پیشنهاد را به من دادند، باشگاه را ترک کردم.

نمی‌خواستم به تیم امید بیایم، اما کاشانی اصرار داشت حتماً باشم

خاکپور درباره حضورش در تیم امید توسط حبیب کاشانی و داستانی که برای کرانچار به وجود آمد تا در نهایت او سرمربی تیم امید شود، خاطرنشان کرد: من از قدیم با حبیب کاشانی دوست بودم. زمانی که او در دبیرستانی در محله هاشمی دبیر تربیتی بود، با هم آشنا بودیم. آشنایی ما نه به زمان فوتبال بازمی‌گردد، نه به زمان شورای شهر و یک آشنایی قدیمی است. آقای کاشانی هم در آن زمان که تیم امید را قبول کرده بود، از من خواست در تیم باشم و کمک کنم که بنا بر مشغله کاری و زندگی شخصی سعی کردم این اتفاق رخ ندهد، اما آقای کاشانی اصرار داشت که باشم. برای اینکه زمان زیادی را نگذارم، پست مدیریت فنی را قبول کردم. قرار بود کرانچار را بیاوریم که داستان را همه می‌دانند چه اتفاقی افتاد و بعد از آن زمان زیادی نبود که سرمربی انتخاب شود. مقطعی که حتی اگر قرار بود سرمربی خوب خارجی هم بیاورند، تا بخواهد با تیم آشنا شود، به زمان نیاز داشت. بنا بر اصرار آقای کاشانی من هدایت تیم را قبول کردم و کارمان آغاز شد.

نمی‌توان با 55 روز کار  انتظار داشت تبدیل به ژاپن و آلمان شویم

وی در پاسخ به این سؤال که آیا از حضور در تیم امید پشیمان نیست، گفت: پشیمان نیستم، چون تأثیر لازم را روی بچه‌هایی که با آنها کار کردم، گذاشتم. ما معمولاً فوتبال را فقط با نتیجه می‌بینیم. نمی‌توانیم با 55 روز کار کردن انتظار داشته باشیم فوتبال‌مان تغییر اساسی کند و تبدیل به فوتبال ژاپن و آلمان شویم. اگر ژاپن اکنون به این شرایط رسیده، 15، 20 سال است که به صورت مداوم کار می‌کند. زمانی که من هدایت تیم را قبول کردم از آذر 93 تا پایان بازی با ژاپن فقط 93 روز با تیم کار کردیم. در این 93 روز دو تأثیر مهم گذاشتم که یکی تأثیر رفتاری بود و تیم با تیم قبلی کاملاً از نظر رفتاری متفاوت شده بود. تأثیر دوم هم از نظر شیوه بازی بود. تیم امید با بازیکنانی بهتر از این جوان‌ها و مطرح‌تر که اکنون هم در لیگ بازی می‌کنند تشکیل شده بود و با بازیکنانی مانند مرتضی پورعلی‌گنجی، محسن مسلمان و خیلی‌های دیگر نتایج ضعیفی در تورنمنت‌های قبلی گرفته بودر و از نظر شخصیتی هم برای یک تیم ملی شرایط خوبی را کسب نکرده بودند.

کفاشیان خوش قلب است، اما یکسری اصول حرفه‌ای را رعایت نمی‌کند

سرمربی پیشین تیم امید که در زمان حضورش در این تیم علیه علی کفاشیان مصاحبه کرد و به شدت از رئیس فدراسیون دلخور بود در خصوص اینکه آیا هنوز هم از او دلخور است، گفت: به عنوان شخص از کفاشیان دلخور نیستم. همه ما وقتی سمتی داریم، یک وجهه حقوقی و یک وجهه حقیقی داریم. کفاشیان هم یک وجهه حقیقی دارد که خوش قلب، خوب و مهربان است و وجهه حقوقی‌اش هم رئیس فدراسیون فوتبال است. به نظرم او در وجهه حقوقی خود یکسری اصول حرفه‌ای را رعایت نمی‌کند و دلخوری من هم فقط همین بود. اصول حرفه‌ای این است که یک نفر به عنوان مدیر یک مجموعه باید به خوبی زیر مجموعه‌اش را کنترل کند، آنها را به خوبی مدیریت کرده و تبعیضی بین نفرات زیر مجموعه خود قائل نشود و به چیزهایی که می‌گوید، عمل کند.

دلخوری بین من و کاشانی رفع شد

خاکپور در خصوص استعفای فرودگاهی‌اش و دلخوری حبیب کاشانی از او به دلیل این استعفا خاطرنشان کرد: این دلخوری بعد از آن رفع شد. باید از حبیب کاشانی تشکر کنم که در 14 ماه مدیریتش تمام تلاش خود را کرد و بهترین‌ها را برای تیم فراهم کرده بود. زمانی که من استعفا کردم، کاشانی انتظار و اطلاع از استعفای من نداشت و شوکه شد. بعد از آن که باهم صحبت کردیم، دلخوری رفع شد.

فشارها روی تیم امید، بیشت