عالمی که انسان نام گرفت/ گمشده ای به نام دوست - قسمت سی و ششم

آخرین خبر/ مهمترین و ضروری ترین علم آن است که برای حیات، نشاط و توانایی انسان، اساسی ترین مطالب را دارا باشد.به همین منظور قصد داریم مطالبی شامل سه بعد انسان شناسی (جسم‌شناسی، ذهن شناسی و روح شناسی)را با زبانی ساده تقدیمتان کنیم. باشد که راه گشا باشد.

لینک قسمت قبل 
هر انسان که قدم در عالم گذارده، در جستجوی دوست، هر لحظه چشم باز کرده. دل ناآرام انسان در امید یک دوست رؤیایی، هر لحظه می‌تپد. این شیفتگی‌ها برای یک دوست نامعلوم را هر کسی می‌تواند از دل خسته‌ی خود پرس ‌و جو کند، اما دلی غبار نگرفته، دلی که با فطرت گامی بیش فاصله ندارد. که هرچه مغز به تنهایی می‌تازد، دل بیشتر به زیر خروارها گِل فرو‌ می رود و ناپدید می‌گردد.
پس باید از دل آگاهان پرسید، آنان که دلی فطرت آگین دارند، انسان‌هایی که با ورودشان هنوز ساکن دریای فطرت اند و غرق در احساس، اینان همان کودکان اند. و آن‌هایی که عقل، تنها راهبر آنها نبوده و بیشتر با بال فطرت پریده اند، اینان همان عالمانند و دیگران، دوستی هایشان، اینقدر وسعت ندارد، که اینان عاقلانند، افسوس هر آنچه در زمین می‌بینیم، عاقلانند، اما عقلِ تنها، عقل دیده‌ها، شنیده‌ها و چشیده‌ها...
چه شگفت است، وقتی که می‌بینیم، عالمان، همان دوستی را دنبال می‌کنند که کودکان با زبان کودکانه به دنبالش می‌گردند.
آری، از آنجا که هیچ احساس نیاز و امیدی، در عالم بی پاسخ نمی‌ماند، قطعاً این گونه دوست‌های رؤیایی را، می‌توان در جایی از این عالم پهناور یافت. پس می‌ارزد که سالها در پیِ دل، به دنبال چنین عشقی در عالم، خیره و منتظر بمانیم، دوستی که بهترین هدیه است از خدا، به بهترین هایش. 
شاید تا به حال از کودکی پرسیده باشید که، گمشده‌ی تو کیست و که را از تمام وجود می‌خواهی و او آرام، غرق در احساس گفته باشد:
دوست رؤیاهای من این گونه است ...
1- کسی‌که اهل دوستی باشه و باب آشنایی رو خودش باز کنه، خودش رو برام درست معرفی کنه و اصالت داشته باشه.
2- به دعوت و برنامه‌ام بیاد، گرچه برای برنامه هاش ارزشی قائل نبودم و اونو فراموش کردم.
3- ما رو کسی حساب کنه و توی دلش جای مخصوصی برای من داشته باشه و سرش شلوغ نباشه.
4- اینکه اگه یه روزی احساس کنه که دوستی‌ام با اون فقط برای استفاده یا تفریح خودمه، نه اینکه واقعاً دوستش داشته باشم، بازم روشو ازم بر نمی‌گردونه.
5- شرایط و ناراحتی منو هم در نظر بگیره.
6- منتظر دیدارم باشه و هر روز چند بار احوالم رو بپرسه و نازم رو بکشه.
7- بی‌محلی‌ها و لوس بازی هام رو به یادم نیاره که شرمندش بشم، در عوض خوبیم رو جلوی چشمم بیاره و بعداً با محبت بدی هام رو بهم تذکر بده، خیرخواهم باشه، اگرچه ازش قهر کردم، بازم عین دوست‌های خیلی خوبش بهم نگاه کنه.
8- هر موقع صداش می‌زنم بیاد پای حرفام، با اشتیاق گوش کنه، به حرف‌هام علاقه داشته باشه، ناراحتی هام رو باهاش در میون بذارم، حتی شکایت‌هام رو دوست داشته باشه، گرچه که از خودش شاکی باشم. باهاش راحت باشم.
9- هر جور که راحت ترم بذاره صداش بزنم، هر وقت بخوام بتونم باهاش تماس بگیرم. در دسترس باشه.
10- دوستی که بذاره خیلی وقت‌ها تو خلوت هامون، دوتایی حرفامون رو به هم بگیم و کسی دیگه رو راه نده.
11- کسی که براش فرق نکنه کجا با هم قرار ملاقات بذاریم و هم دیگه رو ببینیم، از صمیم قلب اون برای من باشه و من برای اون.
12- منو عین یکی از خودشون حساب کنه، باهاش غریبی نکنم.
13- هرچی داره برام خرج کنه و کم نذاره، دست و دل باز باشه، از چیزهایی که دارم، بی نیاز باشه (من به اون نیازمند باشم تا اون به من)، دوستیش حرفی نباشه، برام هر کاری می‌تونه بکنه.
14- کسی باشه که هرچی بخوام بتونم ازش سؤال کنم، هرچی بخوام برام توضیح بده، بی حوصله نباشه، اهل علم روز باشه، حتی روحیّات منو خوب بشناسه، طوری که احساس کنم تمام وجودم توی دستشه.
15- کسی که مشهور هم باشه، دوستی با اون معروفم کنه، بهم شخصیت بده. متحولم کنه، روم تأثیر بذاره، تا یکی مثل خودش بشم.
16- کسی باشه که به خاطر دوست داشتنش، اگه توی کاری که صلاحم هست و من نمی‌فهمم، مجبورم هم کرد، ازش دلخور نشم. کارهایی که به سودم هست، با دلیل بهم بگه، راهنمایی‌ام هم بکنه، خلاصه هرچی ندونستنش بیچاره‌ام می‌کنه بهم یاد بده.
17- توی شکست‌ها و بن بست ها، توی سرم نزنه، بجاش امیدوارم کنه، درباره‌ام بی تفاوت نباشه، اون چیزهایی که باعث خستگی و دلگیری و عصبانیت و کسالت و غصه میشه بهم راهنمایی کنه.
18- از من توقع زیادی نداشته باشه، کاری که در توانم هست رو به من بده. این جوری دیگه جای عذری برای قهر باقی نذاره.
19- اهل آشتی باشه، اگه یه موقعی دعوامون شد، بدونم هنوز دوستم داره و بهم لبخند می‌زنه، اینطوری نباشه که فقط اون موقع‌هایی که بهش خوبی می‌کنم و هواش رو دارم بهم خوبی کنه، خوبیش همیشگی باشه.
20- کسی که جلوی بقیه خرابم نکنه و اشتباهاتم رو بپوشونه، پیش بقیه‌ی دوستام از من تعریف کنه و بهم احترام بذاره.
21- کسی که از من تعریف بکنه ولی نه الکی، اگر اشکالی هم توی کارهام می‌بینه صادقانه بهم بگه تا بقیه از من فراری نشن و از من نرنجن، زیاد پر و بالم نده که مغرور بشم، جلوی بلند پروازی‌های الکی‌ام رو بگیره. قدرم رو بهم بشناسونه.
22- اونقدر بهش نزدیک باشم که هرچی رو که حتی به نزدیکترین و بهترین دوستام نگفتم، به اون بگم، حتی از بی مهری خیلی از اونایی که فکر می‌کردم از همه بهم نزدیکترن، پیش اون شِکوه کنم و یک کمی سبک بشم.
23- کسی باشه که هر کسی دلش بخواد از اون صحبت کنه، همیشه ازش تعریف کنن، نه فقط با من که با دلم دوست باشه، اصلاً نتونم درباره‌ی اون فکر بدی کنم، کسی که بخوام فکرم همیشه مشغول اون باشه.
24- کسی که دلسوزم باشه و واقعاً دوستم داشته باشه، برام غصه بخوره، خلاصه مهربونیش بی نهایت باشه.
25- در عین دوست داشتنی بودن، هیبت هم داشته باشه، پر دل و جرأت باشه ولی مهربون.
26- همه جوره بتونم بهش اطمینان کنم، کسی که آدم، مطمئن باشه اگه براش کاری بکنه، ضایع نمی‌کنه و قدر دونه.
27- کسی که درکم کنه، با داشتن دوستی مثل اون احساس کمی نکنم که جای دیگه‌ای برم، جلوی هیچ کس کم نیارم، اون هم حرف دلش رو راحت به من بگه.
28- به قول بچه‌ها آخر هرچی دوستی باشه، به من ابراز کنه که منو خیلی دوست داره.
29- منو بزرگ حساب کنه، عین یک هم سن و سال، هم زبون من باشه، کسی که همه جا حرفش خریدار داشته باشه.
30- کسی که برای کارهاش منت نذاره و توقع جبران هم نداشته باشه، صادقانه کار کنه، ولی لوس و پر توقع و تنبل هم بارم نیاره.
31- بهم اعتماد داشته باشه، اگه مجبور شدیم ظاهراً از هم دور باشیم، دوری ما دوستیمون رو کمرنگ نکنه، برام حتماً نامه بنویسه، کسی‌که اگه کسی بخواد اونو از من بگیره و به جاش همه‌ی دنیا رو بده، قبول نکنم. زیبا باشه، کسی که هر کسی می‌خوادش، مگه اینکه دیوونه باشه و اون رو دوست نداشته باشه...
32- کسی که...؟!!.
اما...تا کی قرین حقیقت شود مجاز ما...؟
... آری، اشتیاق به چنین دوستی را، هر لحظه در وجودم احساس می‌کنم و آنچه را که از دریای فطرتِ عالمان شنیده‌ام در خود جستجو می‌کنم، این چنین دوستی را گاه گاهی در تنهایی قلبم دیده ام، او را همیشه حاضر می‌بینم.
آری، این خدای من است و هر کسی که دوستی با خویش را از سر بگیرد.
خدایا! تو را بوسیله‌ی خودت شناختم...

بِکَ عَرَفتُکَ، تو را بوسیله‌ی خودت شناختم و شروع آشنایی‌ام با خودت بوده.
و أنتَ دَلَّلتَنِی عَلَیکَ، و تو خودت مرا در این راه راهنما بوده ای.
و دَعَوتَنِی إلَیکَ، و خودت مرا خواندی و مرا به طرف خودت کشاندی.
و لَولا أنتَ لَم أدرِ ما أنتَ، اگر تو نبودی نمی‌فهمیدم تو چه هستی و اگر تو در این میانه کاری نمی‌کردی شناختنت غیر ممکن و محال بود.
الحَمدُ لِلّه الَّذی أدعُوهُ فَیجِیبُنِی وَ إن کُنتُ بَطِیئاً حِینَ یدعُونِی، بهترین سپاس برای یگانه‌ای است که می‌خوانمش و او بی تأمل پاسخم می‌دهد گرچه که در دعوت‌هایش به اکراه پاسخش را داده ام.
الحَمدُ لِلّهِ الَّذِی أسئَلُهُ فَیعطِینِی وَ إن کُنتُ بَخیلاً حِینَ یستَقِرضُنِی، شکرانه‌ام برای محبوبیست که با خواستنم عطاء می‌کند حتی بعد از این که کمترین هدیه‌ای را هم به خاطر او نداده ام.
الحَمدُ لِلّهِ الَّذی اُنادِیهِ کُلَّ ما شِئتُ لِحاجَتِی، حمد و سپاسم برای هم نوائیست که هر زمان که بخواهم صدایش می‌زنم و در هر مکانی که راحت باشم برای بازگو کردن اسرارم با او خلوت می‌کنم؛ اوست تنها کسی که مرا برای خود خرج نمی‌کند و من دوست دارم فقط مال او باشم.
و أخلُو بِهِ حَیثُ شِئتُ لِسِرِّی بِغَیرِ شَفِیعٍ فَیقضِی لِی حاجَتِی، ستایشم برای عزیزی است که برای رازهایم، هرگونه که بخواهم با او خلوت می‌کنم و او بدون هیچ واسطه‌ای همراهم می‌شود، آری با او راحتم.
یا أکرَمَ مَسئُولٍ سُئِل،‌ای کریم ترین کسی که خود را در معرض خوا

ویدیو مرتبط :
حنا دختری در مزرعه قسمت ششم - گوسفند گمشده