سفر به همین نزدیکی/روستاهایی که دامن گلدار طبیعت به تن دارند

به گزارش خبرنگار مهر، در ذهن خود نقشه سفر را که می کشی شاید نام قروه فواره می کند و مثل یک هشدار تو را به سمت خود می کشاند و با این کشش بار و بندیل سفر را می بندی و راهی دیاری می شوی که انگار قلم نقاش روزگار، رنگ به تاریخ آن زده است و دامن گلدار کوه ها را با چینهایی از آبشار به هم دوخته است.

به شهری سفر می کنی که در نگاه اول کوچک به نظر می رسد اما وقتی عمق تاریخ باستان را در آن می بینی و یا چشمانت پر از تماشای دشت ها و طبیعت سبز و بهاری اش می شود به باورت می رسد که قروه همان دشت خدایی است که نامش را نهاده اند.

سفر به همین نزدیکی است که برجسته می شود و تو را به یادگارهای شیرین و فرهاد می برد و تنفس زندگی را به دامن گلدار طبیعت بدر و پریشان می رساند و آنگاه بوی برگ مو، باغهای انگور را انگشت نما کرده و راه را برای روستای انگور باز می کند، از آن طرف تو را رهگذر روستاهایی می کند که پوشش اصلی آنها دشت است و رودخانه های سر کشیده از دل کوه، سپس لبخند طبیعت دلنشین را به چهره ات می نشاند و نسیم آبشار سنگین آباد را در وجودت می ریزد و کمی بعد تو را به باغچه مریم و مقبره شیدای نازار دعوت می کند و هنگام زیارت تو را به تاریخ پیوند می زند و از پلی می گوید که غریب و مهجور مانده است و بدین گونه کوله پشتی سفرت را پر از عشق کرده و حس جدید زیستن را پرورش می دهد.

قروه شهر دشت و گل و چشمه هاست، شهر تاریخ و فرهنگ و چند زبان است، در سفر به این شهر می توان کوردی و ترکی گفت و خاطرات خوبی را به یادگار برد.

شهرستان قروه در یک چشم انداز کلی در دشت پهناوری واقع شده است که زنجیره ای از کوه ها آن را احاطه کرده اند. به طوری که برخی از ارتفاعات این منطقه از بلندترین قله های استان محسوب می شوند. همچنین دشتهای اصلی استان کردستان نیز در این بخش قرار دارد.

دشت قروه که از معدود مناطق صاف و هموار استان کردستان به شمار می رود با شیب کم از جنوب به شمال گسترده شده و سرزمین حاصلخیزی را به وجود آورده است. سطح این دشت ۶۳۱ کیلومتر مربع و مساحت حوضه آن ۲ هزار و ۲۳۳ کیلومتر مربع می باشد.

وینسار؛ روستایی با یادگار عشق

در ابتدای ورود به شهرستان قروه در حدود ۳۵ كیلومتری شرق این شهرستان، در فاصله سه روستای داشبلاغ، آقبلاغ و وینسار بر روی كوهی مرتفع، بقایای یك معدن بزرگ سنگ معروف به فرهادتاش قرار دارد كه از نظر نوع، اندازه و تراش سنگ دارای ویژگی های خاص و از اهمیت بسیاری برخوردار است. باور مردم بر آن است كه این سنگ ها که با شیوه تراشکاری فرهاد صیقل خورده اند به داستان شیرین و فرهاد ارتباط دارد و گویا در زمان ساخت معبد آناهیتا نیز از این سنگ‌ها استفاده شده است. نوع حجاری و سفال های موجود در منطقه، احتمالاً به دوره ساسانی تعلق دارد. این منطقه در ایام بهار به عنوان تفرجگاه مورد استفاده مردم است.

طوغان؛ روستایی با طعم انگور

در ۱۸ کیلومتری قروه این بوی برگ مو است که دروازه ورود به باغ انگور را به رویت می گشاید. روستای طوغان از توابع شهر دلبران با باغ و باغچه های انگور طبیعتی دلنشین دارد و این سبد های پر از مرواریدهای انگور است که پذیرایت می شوند و کامت را شیرین می کنند. در این روستا می توانی انگور ناب و شیرین همراه خود برده و در کنار آن از آداب و رسوم این دیار لذت ببری.  

اگر به دنبال چشیدن سفر در دل طبیعت با حس زیبای ساده زیستی و روستا گردی با بوی نان تازه و خامه و ماست و کره محلی هستی سفر به دامنه کوه ها و دیدن طبیعت و رودخانه های این مناطق لذتی دارد غیرقابل وصف. روستاهایی که دایره وار به دور کوه های بدر و پریشان تنیده شده اند و رقص رنگ در دل طبیعت را به نمایش می گذارند.  

روستای تکیه میهم

این روستا که از دو بخش میهم سفلی و علیا تشکیل شده در فاصله ۱۳ کیلومتری و در جنوب شرقی قروه قرار دارد.

اگر دوست دارید در دامنه کوه زیر درختان تنومند و سبز بنشینید و به آسمان آبی خیره شوید این طبیعت چنین جاذبه ای دارد غیرقابل وصف و دیدنی. روستایی کهن و تاریخی که با طبیعت بکر و دست نخورده خود پذیرای گردشگران روستایی است. این روستا در دامنه کوه پریشان و قلوز واقع شده و از لحاظ گردشگری طبیعی و بوم گردی حرف اول را می زند.

درست روبروی تکیه سرسبز چشمانت از دیدن آنچه در مقابلت ایستاده است برق می زند و نگاهت از هیجان منفجر می شود. روستایی که در مسیر جاده سنقر قرار گرفته و در دل طبیعتی چشم نواز پنهان شده است.

روستای باغچه مریم

در مسیر روستای قوری چای منطقه ای سبز و بکر دستانت را می گیرد و تو را به رقص در دامنه اش وا می دارد. باغچه مریم با ارتفاع هزار و ۹۸۰ متر در دامنه کوه دروازه و در ۳ کیلومتری روستای قلعه از توابع شهرستان قروه قرار دارد. کوه دروازه دو قله فرعی با نامهای دوشاخه و قلوز دارد. قله اصلی آن به نام دروازه با ارتفاع ۳ هزار و ۱۰۰ متر می باشد. این روستا از چنان جاذبه ای برخوردار است که تا مدتها درگیر به ماندنت می کند.

روستای تازه آباد سر اوریه

یکی از روستاهای نمونه و هدف گردشگری که در ضلع جنوب غربی شهرستان و در دامنه کوه مانگادول واقع شده است. منطقه ای که سرشار از لاله های واژگون و سبزیهای صحرایی است. برای رسیدن به طبیعت این روستا باید ابتدا از  مسیر سنگلاخی گذر کرده و آن وقت است که به محوطه وسیعی به نام «مانگه دول» می رسی. «مانگه دول» در زبان کوردی به دشتی که در ارتفاع واقع شده و محل چرای گاو و گوسفندان می باشد، گفته می شود.

این مسیر به قدری زیباست که واقعاً وصف ناشدنی است از هر تپه ای که پایین می روی، پشتش یک بهشت و دنیایی از از رنگ های طبیعی به همراه انواعی از گیاهان صحرایی خودنمایی می کند.  

در بالای روستا آثار ویران شده از قلعه ای هست به نام «نور به سر» که بنا به گفته آگاهان منطقه دارای چند اتاق بوده اما چند سال پیش به دست عوامل انسانی به تاراج رفته و خراب شده است. اهالی روستا معتقدند قبلاً یک فرد روحانی در آن قلعه زندگی می کرده و مردم روستا برای گرفتن حاجات آنجا می رفتند به همین دلیل احترام خاصی برای این منطقه قائلند. در نزدیکی قله فاصله ای بین آسمان و زمین حس نمی کنی و آنچنان لذتی می بری که بسان یک رؤیای دست نیافتی می ماند.

سنگین آباد؛ نقشی از آبشار

در ۸ کیلومتری و جنوب قروه روستایی وجود دارد که معروف است به آبشار طبیعت. آبشار قلوز یا سنگین آباد، محله ای در دل صخره ای و دامن سبز طبیعت است. قلوز در زبان محلی به معنی صعب العبور و دیواره سنگی است. آبشار قلوز یا سنگین آباد در یک کیلومتری روستا واقع شده و در واقع یک حس آرامبخش همراه با نوای آب به خوبی در این منطقه حس می شود. با دل کندن از آبشار اگر به روستا قدم بگذاری آنچه فقط روبرویت می بینی کوچه باغهایی است که برای همیشه در گوشه ای دنج از ذهن ات نقش خاطره می زند.

در گذر از این کوچه باغها گاهی هم دلت می خواهد از زالزالکهای قرمز رنگش بچینی و طعم سفرت را رنگین کنی.

ظفرآباد؛ روستای شیدای نازار

بعد از دیدن روستاهای با طبیعت بکر و چشم نواز یک بار دیگر تاریخ مقابلت چشمک می زند و تو را به ۷۰ کیلومتری شمال غربی قروه می برد، جایی که در شمال شرقی روستایی به نام ظفر آباد از توابع شهر دهگلان مقبره ای معروف به شیدای نازار در قله کوه شیدا قرار دارد. به گفته تاریخ نگاران در این بنا «سبحان وردی خان» جد «امام الله خان بزرگ» والی کردستان معاصر، نادر شاه مدفون است.

کوه شیدا در نزد اهالی «ظفر آباد» به «شیطه» یا «شیا» به معنی «کوه نور»  معروف است. روستاییان معتقدند که در منفذ آجرهای این بنا فیروزه هایی است که شبها می درخشد اما در اثر فرسایش، نور آن از بین رفته است و ابتدا قلعه سه طبقه ای بوده جهت محافظت از پل «فرهاد آباد» .

فرهاد آباد؛ پل صعود به تاریخ  

در مسیر کوه شیدا این پل تاریخی فرهاد آباد در ۱۵ كیلومتری شمال غربی شهرستان قروه، در روستای فرهادآباد است که به دور کوله بار سفرت می پیچد.  پل فرهاد آباد دارای ۸ دهانه و ۸۰ متر طول است. چشمه هایی كه در وسط این پُل قرار دارد، بزرگ تر از دیگر چشمه ها است. نوع قوس به كار رفته در این پل عموماً جناقی است. دیدن این پل، سی و سه پل اصفهان و پل اهواز را یادت می اندازد و بوی تاریخ اینجاست که به مشامت می رسد.

 در نهایت سفرت را با بوی روستا و مادری که آتش تنورش نان تازه می ساخت و سفره اش با برکت عشق پر بود و همراهی چوپانی که با صدای نی خود راهنمایت بود و یا آن پسربچه بازیگوشی که سنگ در آبشار می زد و نیز دختر روستایی که پولکهای لباس محلی اش هنوز در کوچه باغها مانده است به پایان می بری تا مزمزه کنی طعم دلنشین گردشگری روستایی را برای همیشه.

ویدیو مرتبط :
بچه ها در دامن طبیعت