چیزی که از دست میرود برنمیگردد ...

عکاس خونه/ ارسالی از کرمعلی
... یکی از بدترین چیزهایی که از بچگی یادمان میدهند : جای چیزی که نیست را با چیز دیگری پر کردن است ... یادمان ندادند چیزی که نیست یعنی دیگر نیست ، بادکنک گازی آبی ای که ترکید جایش با یک بادکنک گازی زرد دیگر پُر نمیشود ، جوجه ماشینی صورتی ای که مُرد جایش با یک جوجه ماشینی حتی همان رنگی هم پُر نمیشود ، بهمان گفتند دلت را خوش کن به چیزی جدیدتر تا از دست دادن یادت برود و ما هر بار بیشتر _ از دست دادن _ را یاد نگرفتیم ، دلمان را به چیزی جدیدتر خوش کردیم و دوباره بادکنک زرد جدید هم ترکید ، جوجه ی صورتی جدید هم مُرد ، باز عقب نگهمان داشتند یک چیز جدیدتر آوردند ، اشک هایمان را پاک کردند که : نه غصه نخور بیا جایش را با این پُر کن ... کسی به ما نگفت اتفاقا بفهم و قبول کن ، از دست دادن را باور کن که میشود یک چیزی برود بمیرد و دیگر هیچ چیز دیگر نتواند جایش را بگیرد ، یادمان ندادند و همین طور بزرگ شدیم ، بزرگ شدیم و به عادت بچگی هایمان تا آدمی را از دست دادیم فرار کردیم از باور از دست دادن و دست آدم جدیدتری را گرفتیم و کشیدیم توی زندگیمان که : قبلی را فراموش کن بیا جایش را با جدیدترش پُر کن ، و هیچ وقت نخواستیم باور کنیم جای چیزی که از دست میدهیم را هیچ وقت هیچ چیز دیگری نمیتواند پُر کند ، حالا ما هی خودمان را به چیز جدیدتری عادت بدهیم ، درست مثل بچه ای که با خنده میگوید : جوجه ی مُرده اش دوباره زنده شده ، و مادرش جواب میدهد گفتم که اگر گریه نکنی برمیگردد ، نه عزیزم ، هیچوقت هیچ چیزی که از دست میرود برنمیگردد .... ( مرآجان )
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."

منبع: عکاس خونه