دوست خیالی کودک شما

پارسه گرد/ آیا این مساله طبیعی است که برخی کودکان پیش دبستانی‌ یک دوست خیالی دارند؟
نگران نباشید، فرزند شما نه تنها عادی و طبیعی، بلکه بسیار خلاق است. تخیل رو به رشد او این خلقت شگفت‌انگیز را انجام داده، تا کسی او را در بررسی و کشف جهان همراهی کند. دوستان خیالی یکی از راه‌های کودکان برای یادگیری تمایز میان خوب و بد هستند. برای مثال، فرزند شما ممکن است دوست خیالی خود را برای هر گونه سوء رفتاری سرزنش کند و بگوید: «جین شیر را ریخت» یا «جین کتاب‌هایم را از قفسه بیرون ریخته.» در این حالت شما باید از او بخواهید در تمیز نمودن کمک کرده و به آرامی قوانین و ارزش‌های خانه را به او یادآوری کنید. سعی کنید هنگامی که او به دوست خیالی خود اشاره می‌کند، افراط نکرده و عکس‌العمل شدید نشان ندهید. این بدان معناست که نه به او بگویید که «بس است، دست از وانمود کردن بردار!» و آشوب به پا کنید، و نه خودتان تظاهر به ملاقات یا صحبت با دوست نامرئی او کنید. هیچ دلیلی وجود ندارد تا کاری کنید که او از صحبت کردن با کسی که وجود ندارد، احساس حماقت کند. از سوی دیگر، اگر شما هم دوست خیالی او را به جهان خود وارد کنید با استقبال بیش از حد خود موجب می‌شوید تا موجود خیالی بیش از حد لازم در دنیای کودکتان اقامت کند. پس فقط اجازه دهید تا او از همراهی با دوست خیالی‌اش لذت ببرد؛ کودکتان احتمالاً خود به خود در سنِ ۵ سالگی از این حالت رایج دوران کودکی خارج خواهد شد.




منبع: پارسه گرد