محبوب
2 دقیقه پیش | امیت سرکیسیان، اولین شهید مدافع حرم ارامنه! / شایعه 0506این تصویر جعلی است و عکس اصلی مربوط به شهید مدافع حرم هادی شجاع در مشهد می باشدمتن و پاسخ شایعه |
2 دقیقه پیش | وقتی موبایل برای سلامت شما مفید می شود!!جریان سریع امور در دنیای امروز به حواسپرتی بیشتر و نداشتن وقتی برای آسودگی انجامیده است. در چنین شرایطی نیازهای بدن به آسانی فراموش میشود. خوشبختانه همان وسایلی که ... |
تلاوت ماندگار «سوره الرحمن» با صدای استاد راغب مصطفی غلوش + صوت
در آستانه عصر پنج شنبه جا دارد با شنیدن و قرائت آیاتی از کلامالله مجید ثواب آن را نثار اهل قبور و درگذشتگان خود کنیم.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فایل صوتی تلاوت ماندگار آیات 9 تا 33 «سوره الرحمن» و آیات 1 تا 24 سوره «حاقه» با صدای قاری مصری، مرحوم راغب مصطفی غلوش آماده دریافت است. متن و ترجمه فارسی این آیات نیز در ادامه گزارش آمده است. دانلود تلاوت سوره الرحمن و سوره حاقه با صدای راغب مصطفی غلوش(برای ذخیره این تلاوت روی لینک راست کلیک کنید و گزینه "Save link as.." را انتخاب نمایید.)
متن و ترجمه سوره الرحمن:
بسم الله الرحمن الرحیم
و وزن را به انصاف برپا دارید و در سنجش مكاهید (۹)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿۹﴾
و زمین را براى مردم نهاد (۱۰)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
در آن میوه [ها] و نخلها با خوشههاى غلاف دار (۱۱)
فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾
و دانههاى پوستدار و گیاهان خوشبوست (۱۲)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿۱۲﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۱۳)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
انسان را از گل خشكیدهاى سفال مانند آفرید (۱۴)
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد (۱۵)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۱۶)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر (۱۷)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۱۸)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
دو دریا را [به گونهاى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند (۱۹)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾
میان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمىكنند (۲۰)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۲۱)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
از هر دو [دریا] مروارید و مرجان برآید (۲۲)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۲۳)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
و او راست در دریا سفینههاى بادباندار بلند همچون كوهها (۲۴)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۲۵)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
هر چه بر [زمین] است فانىشونده است (۲۶)
كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند (۲۷)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۲۸)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
هر كه در آسمانها و زمین است از او درخواست مىكند هر زمان او در كارى است (۲۹)
یَسْأَلُهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۳۰)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
اى جن و انس زودا كه به شما بپردازیم (۳۱)
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَیُّهَا الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (۳۲)
فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
اى گروه جنیان و انسیان اگر مىتوانید از كرانههاى آسمانها و زمین به بیرون رخنه كنید پس رخنه كنید [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمىكنید (۳۳)
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
متن و ترجمه سوره الحاقه:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آن رخ دهنده (۱)
الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾
چیست آن رخ دهنده (۲)
مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾
و چه دانى كه آن رخ دهنده چیست (۳)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾
ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذیب كردند (۴)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿۴﴾
اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسیدند (۵)
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿۵﴾
و اما عاد به [وسیله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند (۶)
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿۶﴾
[كه خدا] آن را هفت شب و هشت روز پیاپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مىدیدى گویى آنها تنههاى نخلهاى میان تهىاند (۷)
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿۷﴾
آیا از آنان كسى را بر جاى مىبینى (۸)
فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ ﴿۸﴾
و فرعون و كسانى كه پیش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند (۹)
وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿۹﴾
و از امر فرستاده پروردگارشان سرپیچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت (۱۰)
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً ﴿۱۰﴾
ما چون آب طغیان كرد شما را بر كشتى سوار نمودیم (۱۱)
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿۱۱﴾
تا آن را براى شما [مایه] تذكرى گردانیم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد (۱۲)
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿۱۲﴾
پس آنگاه كه در صور یك بار دمیده شود (۱۳)
فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾
و زمین و كوهها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با یك تكان ریز ریز گردند (۱۴)
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿۱۴﴾
پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع یابد (۱۵)
فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱۵﴾
و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد (۱۶)
وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿۱۶﴾
و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مىدارند (۱۷)
وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿۱۷﴾
در آن روز شما [به پیشگاه خدا] عرضه مىشوید [و] پوشیدهاى از شما پوشیده نمىماند (۱۸)
یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِیَةٌ ﴿۱۸﴾
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود گوید بیایید و كتابم را بخوانید (۱۹)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِیهْ ﴿۱۹﴾
من یقین داشتم كه به حساب خود مىرسم (۲۰)
إِنِّی ظَنَنتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ ﴿۲۰﴾
پس او در یك زندگى خوش است (۲۱)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ ﴿۲۱﴾
در بهشتى برین (۲۲)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿۲۲﴾
[كه] میوه هایش در دسترس است (۲۳)
قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿۲۳﴾
بخورید و بنوشید گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام دادید (۲۴)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿۲۴﴾
انتهای پیام/
ویدیو مرتبط :
تلاوت زیبای استاد راغب مصطفی غلوش سوره الرحمن