مقصر اصلی در ماجرای فتیله کیست؟

وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - دلم نمی آید حالا که کار به این جا کشیده شده یقه مدیران صدا و سیما را بگیرم ولی حقیقت این است که این ماجرای اخیر اگر یک مقصر داشته باشد مدیران صدا و سیما هستند و لاغیر. سالیان سال است که درِ این سازمان عریض و طویل به روی آدم های مستعد و خوش فکر و آزادی طلب بسته است و در عوض تلویزیون شده است عرصه جان های کوچک.

طرف مقلد صداست یعنی خوب بلد است ادای دیگران را دربیاورد آن وقت چندساعت برنامه زنده تلویزیونی را در اختیار او می گذارند تا بیاید و درباره جایگاه هنر در جامعه اظهار فضل کند. طرف مجری است. صرفا یک مجری. آن وقت در یکی از مناسبت های ملی خودش و خانواده اش را می آورند تا مردم ساعت ها پای حرف ها و خاطرات آن ها بنشینند و به فیض برسند. تلویزیون روزگاری قرار بود دانشگاه باشد اما امروز جز سطحی نگری و ابتذال و ترویج خرافه چیز دیگری از دل آن بیرون نمی آید. البته خیلی از تلویزیون های دیگر دنیا هم همین وضعیت را دارند اما با این تفاوت که آن ها حداقل خوش آب و رنگند و روی اعصاب مخاطبانشان راه نمی روند و به همین دلیل رونق بیشتری دارند و یکی از کانال های ِ ارزان قیمتشان می تواند تلویزیون ملی مارا با این همه برو و بیا و ادعا و شبکه های متعدد به خاک سیاه بنشاند. کلی حرف نزنم. این حرف ها همیشگی است و ظاهرا قرار است حالا حالا هم مصداق داشته باشد. اما در این مورد خاص هم مقصر تام و تمام مدیران تلویزیون اند و نه هیچ کس دیگر. این گروه تلویزیونی که امروز طشت رسوایی شان از بام افتاده سال هاست که دارند به همین سیاق برنامه می سازند. توجه بفرمایید: سال هاست. شوخی یا تمسخر اقوام متعدد ایرانی سال هاست که دارد توسط این دوستان صورت می گیرد و هیچ کس از بزرگان متعرض آنان نمی شود. تازه این جا صدا و سیماست و دوستان مراعات خط قرمزها را می کنند.

بیرون از این سازمانِ پاک و پاستوریزه فیلم تولید کرده اند که بیا و ببین! قاتین گا و پاتین گا شخصیت های اصلی فیلم را تشکیل می دهند- تو خود حدیث مفصل بخوان از این مهمل-. فکر نکنید دیوانه شده ام و از زورِ خانه نشینی به تماشای چنین اباطیلی نشسته ام. خیر. این ها همه از نتایج و برکات وروجکی است که در خانه دارم و از سر اضطرار گاه باید چشمم به چنین فجایعی روشن شود. این فجایع را به چشم دیده ام و مهم تر از آن اثرات مخرب آن را هم به عینه مشاهده فرموده ام. آیا در آن سازمانِ عریض و طویل یک آدم حسابی چشمش به این تولیدات فاجعه بار نیفتاده؟ آیا هیچ نهادی، هیچ مرکزی، هیچ روانشناسی، به گردانندگانِ صدا وسیما بابت تولید چنین خزعبلاتی تذکر نداده؟ اصلا اهانت این گروه به یک قوم به کنار. کدام آدم بی ذوقی اجازه پخش چنین شوخی مبتذل و پیش پا افتاده و لوس و چندش آوری را از آنتنِ رسانه به اصطلاح ملی داده است؟ آیا تشخیص این که پخش چنین شوخی ای آن هم برای کودکان اصلا مناسب نیست خیلی کار سختی است؟ مخلص کلام : اتفاقی که افتاده صرفا یک اتفاق نیست. برآیندِ یک مدیریتِ غلطِ چندین و چند ساله است. باید چاره ای جدی تر از این حرف ها اندیشید.عذر خواهی از مخاطبانِ تلویزیون کارِ بسیار پسندیده ای است اما چاره کار نیست. خانه از پای بست ویران است.

ویدیو مرتبط :
مقصر اصلی دعواهای سیاسی کیست؟