جمع‎آوری مکتوبات 100 مجلس تعزیه در بهشهر

یکی از پیشکسوتان تعزیه بهشهر با اعلام این‌که 300 مجلس تعزیه وجود دارد، گفت: توانستم تا بحال 100 مجلس را به صورت مکتوب جمع‌‎آوری کنم.

علی‌اکبر اکبری در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه مازندران، اظهار کرد: پدرم تعزیه‌خوان بود و این هنر به من نیز به ارث رسید و به همین خاطر از دوران کودکی در نمایش‌های تعزیه به عنوان بچه‌خوان شرکت می‎کردم.

اکبری با اشاره به این‌که من 63 سال سن دارم و به جرأت می‌توانم بگویم به اندازه تمام عمرم در کار تعزیه بودم زیرا در چند ماهگی به عنوان نقش حضرت علی اصغر(ع) در آغوش پدرم در تعزیه نقش ایفا کردم، عنوان کرد: به همین خاطر این هنر با زندگی من عجین شده است و خوشحالم که تا به امروز عشق به اهل بیت را حفظ کردم و تا زمانی که زنده‌ام به تعزیه‎خوانی ادامه می‎دهم.

وی با بیان این‌که در دوران کودکی و نوجوانی که در کنار پدرم و دیگر اساتید تعزیه مازندران کار می‌کردم درس‎های زیادی را از آنها آموختم، خاطرنشان کرد: برخی از اساتید تعزیه در کار بسیار جدی، سختگیر و منضبط بودند و به موقع حاضر بودن عوامل تعزیه مقید بودند و قطعا همه این خاطره‌های عبرت آموز تأثیر فراوانی بر زندگی شخصی من گذاشتند.

اکبری با اشاره به این‌که شمشیرهایی که در اجرای تعزیه از آنها استفاده می‌کنیم شمشیرهای چوبی یا پلاستیکی نیستند بلکه شمشیرهای واقعی هستند که بازیگران حرفه‌ای و پیشکسوت بکار می‌برند، تصریح کرد: بازیگران جوان و مبتدی باید بسیار محتاط باشند تا به آنها آسیب نرسد و زخمی نشوند.

این پیشکسوت تعزیه یادآور شد: در گذشته مسجد قتلگاه و امام‌زاده بی بی زینب(س) در بهشهر پایگاه تعزیه بودند و در 10 روز اجرایی که داشتیم افرادی که روز اول برای تماشا می‌آمدند روزهای بعدی افراد دیگر محله را مطلع می‌کردند و اینگونه مردان و زنان بسیاری ساعت‌ها می‌نشستند و با عشق به اهل بیت؛ تعزیه را تماشا می‌کردند و در غم شهدای کربلا اشک می‌ریختند.

وی افزود: در گذشته هر اجرای تعزیه 4 یا 5 ساعت طول می کشید و مردم با علاقه و اشتیاقی که داشتند تا پایان اجرا به تماشا می نشستند اما در حال حاضر وقتی که در اختیار گروه های تعزیه قرار می‌دهند 30 دقیقه یا یک ساعت است و اینگونه مجبور هستیم که برخی از دیالوگ‌ها و متن‌ها را حذف یا بسیار خلاصه کنیم.

اکبری با بیان این‌که در این 6 دهه اجرای تعزیه که داشتم و همه گونه نقشی را بازی کردم، افزود: در حال حاضر بیشتر نقش‌های منفی یا به اصطلاح اشقیا که به بازیگر آن می‌گوییم مخالف‌خوان مانند یزید، شمر، شیث، عمر صدر، ابن زیاد و خولی را بازی می‌کنم اما در دوران جوانی بیشتر نقش‌های مثبت که عموما اهل بیت امام حسین(ع) هستند و به بازیگر آن می‌گوییم اولیاخوان را ایفا می‌کنم.

وی افزود: بچه‌خوان‌ها معمولا پسربچه‌هایی هستند که به دلیل صدای نازکشان نقش‌های حضرت زینب(س)، حضرت رقیه (س) و حضرت سکینه (س) را اجرا می‌کنند.

اکبری اظهار کرد: بیش از 300 مجلس تعزیه وجود دارد که من توانستم تا بحال 100 مجلس را به صورت مکتوب جمع‌‎آوری کنم اما مجلس‌هایی که عمدتا مردم علاقمند به اجرای آن‎ها هستند و به آنها متوسل می‌شوند 10 مجلس از جمله مجلس مسلم، دوطفلان مسلم، حضرت علی اکبر، حضرت قاسم، حضرت ابوالفضل، امام حسین(ع)، حضرت رقیه، حضرت زینب، وهب و حر است.

این پیشکسوت تعزیه اظهار کرد: در گذشته برای اجرای تعزیه مکان بخصوصی مانند مسجد یا امامزاده که مکان‎های حرمت‎گذاری شده هستند اختصاص داده می‎شد؛ به این خاطر که نباید به تعزیه هتک حرمت شود زیرا این هنر با تاریخ دین اسلام گره خورده و آمیخته شده است و نباید تعزیه را در کوچه و خیابان برگزار کرد.

اکبری با ابراز نگرانی از کمرنگ شدن هنر دیرینه تعزیه، گفت: متأسفانه در شهر بهشهر مانند سال‎های گذشته آن طور که شایسته است به تعزیه بها داده نمی‎شود اما خوشبختانه هنوز مردم روستاهای شهرستان بهشهر علاقمند به برگزاری مجالس تعزیه هستند و هر ساله در ماه‎های محرم و صفر از روستاهای مختلف تقاضای اجرای تعزیه دارند.

*عکس تزیینی است.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
جمع آوری نیزه ها توسط شیر در تعزیه ی امام حسین(ع) خوانسار