گردشگری


2 دقیقه پیش

بازگشایی اتاق لباس های محمدرضا پهلوی در کاخ نیاوران

به مناسبت روز جهانی موزه اتاق لباس های محمدرضا پهلوی در کاخ اختصاصی نیاوران بازگشایی می شود.به گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران این اتاق پس از یک دوره تعمیرات ...
2 دقیقه پیش

سه اثر جهانی در خوزستان بدون زیرساخت گردشگری

خوزستان سه اثر ثبت جهانی دارد. چغازنبیل؛ شهر تاریخی شوش و سازه های آبی شوشتر اما برای هیچ کدام از این میراث جهانی زیرساخت های گردشگری مناسبی تدارک دیده نشده است.استان ...



مسافران مترو بدانید و آگاه باشید


این روزها نه تنها نمی توان آسوده خوابید بلکه نمی توان آسوده زندگی و آسوده تردد کرد.

آشنا نبودن شهروندان با حقوق قانونی شان عامل سرگردانی آنها و همچنین پرداخت هزینه هایی خواهد بود که مسئولیت آن بر عهده دیگری است. در اسلام کرامت انسان موهبتی الهی است. این کرامت از پشتوانه منطقی برخوردار است و ریشه در بعد معنوی و روحانی انسان دارد، چراکه این کرامت را خدا به انسان داده است. حضرت امام خمینی(ره) نیز انسان را ذاتا واجد ارزش و کرامت می داند. ایشان فرموده اند: «خداوند شما را با کرامت خلق کرده است، آزاد خلق کرده است، شماها ارزش انسانی دارید. ارزش انسانی، بالاترین چیزهاست برای شما و باید این ارزش انسانی را هر چه بیشتر تقویت کنید.»

با توجه به این نکته ها، شهروندان یک کشور در درجه نخست انسان اند، بنابراین خصلت انسان بودن آنها مقدم بر ویژگی شهروندی آنان است. همه انسان ها آزاد زاده می شوند و به نام انسان از حقوقی برخوردارند که نمی توان آن را از کسی سلب کرد و نمی توان کسی را از داشتن آن محروم کرد، اما در حقوق شهروندی اعطایی، انسان باید در سایه دولتی قرار بگیرد و چنانچه دولت حقوق تعریف شده را که عموما به صورت قانونی درمی  آید به او اعطا کند، خواهیم گفت که کرامت انسانی شهروندی رعایت شده است، به عبارت دیگر، انسان شهروند واجد یک سری حقوق اساسی و بنیادین است که منبع و مبنای این حقوق کرامت انسان است و دستگاه های حکومتی موظفند این حقوق بنیادین را رعایت و حراست کنند (کرامت انسانی و حقوق شهر وندی با تکیه بر اصول اسلام و دیدگاه امام خمینی (س)، حجت الاسلام امان الله شفایی).

متاسفانه با وجود تاکید اسلام به کرامت انسانی و حقوق شهروندی در ایران توجه به این مسائل بسیار کمرنگ و حتی گاهی بی رنگ است. مردم بارها و بارها شاهد بی توجهی مسئولان به آسیب های وارد به سلامت و اموال شان و حتی بی مسئولیتی آنان در قبال وظایف شان هستند.

نمونه بسیار کوچک و بارز بی توجهی به حقوق شهروندان در محدوده راه آهن شهری تهران (مترو) است. لازم به ذکر است که با توجه به سخنان معاون بهره برداری شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو)، تمامی مسافران از زمان ورود به مترو تحت پوشش بیمه حوادث هستند. او گفته که اگر فردی در داخل قطار و در ایستگاه مترو دچار حادثه ای شود، تمامی هزینه های آن را بیمه حوادث پرداخت خواهد کرد. (گفت وگوی جعفر ربیعی با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران).

گویا متاسفانه از حرف تا عمل فاصله بسیار است. گواه این موضوع حادثه ای است که این اواخر برایم رخ داد. این جانب در بعدازظهر روز 12 فروردین امسال در ایستگاه «وردآورد» هنگام خروج از مترو روی سکو سقوط کردم و آسیب دیدم (مسیر تهران به کرج). در این میان با وجود مراجعه به مسئول ایستگاه مذکور و درخواست دریافت نامه ای مبنی بر وقوع این حادثه، نه تنها این درخواست انجام نشد بلکه گزارشی نیز از وقوع این حادثه ثبت نشده است. در روزهای بعد با شماره های 137 و 1888 شهرداری نیز تماس گرفتم. پیگیری های مکرر و تماس های تلفنی و ارسال شرح حادثه به شورای اسلامی شهر تهران نیز در تاریخ 25/1/1395 صورت گرفت، اما تاکنون هیچ پاسخی مبنی بر پیگیری و پذیرش مسئولیت موضوع از سوی مراجع مسئول ارایه نشده است.

حال سوال این است:

در کشور جمهوری اسلامی ایران که به کرامت و ارزش انسانی توجه ویژه شده است، چرا هیچ ارگانی پاسخگوی آسیب وارد بر شهروندان و توجه به حقوق آنان نیست؟آیا چنین برخوردهایی باعث آسیب هر چه بیشتر به سرمایه اجتماعی کاهش یافته  ما نخواهد بود؟آیا ارزیابی ریسک تمام مخاطرات ممکن در این پروژه عظیم و برای تمام مسیرهای مترو به صورت اصولی و جدی انجام شده است؟ آیا بازبینی و نگهداری ابنیه، تجهیزات و تأسیسات این فضا در حد مطلوب است؟چرا باید فرد حادثه دیده، هزینه قصور دیگری در ثبت حادثه و نهاد مسئول را بپردازد، حتی به دنبال اثبات وقوع حادثه باشد؟ چرا باید شهروندان تاوان بدبینی ها را بپردازند؟مسئولیت شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه در برابر چنین حوادثی چیست؟آیا به نظر نمی رسد به لحاظ انسانی و اخلاقی لازم است به فرد حادثه دیده کمک شود یا باید او را به هزارتوهای پرپیچ و خم هدایت کرد؟آیا شماره سه رقمی (که ظاهرا برای موارد اضطراری است) 137 شهرداری و شماره 1888 اهداف مورد نظر را تأمین می کنند؟

شاید این جمله را بارها در فیلم ها شنیده ایم «آسوده بخوابید، شهر در امن و امان است». اما گویا این روزها نه تنها نمی توان آسوده خوابید بلکه نمی توان آسوده زندگی و آسوده تردد کرد.

در پایان چنین انتظار می رود که بررسی مخاطرات فضای مترو و ایستگاه ها، بازبینی و نگهداری تأسیسات و اصلاح آنها، اقدامی حیاتی و عاجل شمرده شود تا سلامت و جان انسان ها در اولویت قرار گیرد. متاسفانه به نظر می  رسد چنین موردی رعایت نشده است.

دنیای سفر این نوشته را از « روزنامه شهروند » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.گردشگری ایران


ویدیو مرتبط :
کلام آقا: باید از اخبار جامعۀ خود آگاه باشید.