سرمقاله رسالت/ انقلاب رنگی یا براندازی نرم

رسالت/ « انقلاب رنگی یا براندازی نرم » عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم سیدمسعود شهیدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

انقلاب رنگی یا براندازی نرم راهبرد غرب به ویژه آمریکا در جهت تغییر نظام‌های مستقل از غرب یا مخالف غرب است. دیروز در این باره از نظریه پردازان این نظریه و سازمان‌های مربوط و سرمایه‌گذاری آنها سخن گفتیم و هفت ابزار آنها را در این زمینه پایان بردیم که؛ چگونه باید یک انقلاب حقیقی و مردمی را از یک انقلاب مصنوعی و رنگی تشخیص دهیم؟ 7 مورد و نکته در این باره وجود دارد که در ادامه می‌خوانید: 1 – انقلاب حقیقی، معمولا با خواست اکثریت مردم یک کشور همراه است ، ولی انقلاب های رنگی عموما با خواست اقلیت به پیروزی می رسند و در حقیقت کودتای اقلیت علیه اکثریت اند . 2 -- انقلاب حقیقی ، نظام سیاسی وابسته به غرب را تغییر می دهد ، ولی انقلاب رنگی شخصیت های مهمی را که در مقابل آمریکا مقاومت می‌کنند تغییر می‌دهد و شخصیت های وابسته به غرب جایگزین آن ها می شوند.
3 – در انقلاب حقیقی رهبران جدید از خارج نظام حاکم هستند ، ولی در انقلاب رنگی ، رهبران جدید جزء مسئولین رده بالای نظام هستند که به علت گرایش به غرب پروژه کودتای نرم را پذ یرفته اند.
4 –انقلاب حقیقی ، ضد سلطه و طرفدار استقلال است ولی انقلاب رنگی درصدد وابستگی به اردوگاه غرب و پیوستن به اقمار آمریکا است و استقلال را متعلق به گذشته ها می‌داند.
5– در انقلاب های حقیقی بلافاصله تحریم ها و فشارهای اقتصادی و سیاسی غرب آغاز می شود تا زمینه سقوط نظام مستقل فراهم شود، ولی در انقلاب های رنگی ،بلافاصله کمکها و حمایت های غرب
به طور گسترده شامل رژیم جدید می شود تا بتواند رضایت عمومی را جلب کند .
6– انقلاب حقیقی حرکتی از طرف مردم علیه هیئت حاکمه وابسته به غرب است یعنی انقلابی از پایین به بالا ولی انقلاب رنگی حرکتی برانداز از سوی بخش غربگرای حاکمیت علیه حاکمیت است ، یعنی انقلابی از بالا به پایین .
7 – انقلاب واقعی درون زا و داخلی است ولی انقلاب نرم کاملا بیرونی است و از بیرون کشور مدیریت می شود و این دخالت آن ‌قدر علنی است که گاه اعضای سفارتخانه های غربی و حتی سناتورهای آمریکایی پیشاپیش صفوف راه پیمایی مخالفین حرکت می‌کنند .
نکته بسیار مهم این است که براساس نظریه انقلاب نرم ، لحظه کلید خوردن حرکت اصلی ، باید زمانی باشد که هیجان عمومی به بالاترین حد رسیده باشد .در تمام انقلابهای رنگی که تاکنون انجام شده و موفق یا ناموفق بوده ، آن لحظه مناسب ، لحظه انتخابات بوده و بهانه ای هم که مثل کبریت به انبار احساسات مردم زده شده ادعای تقلب بوده است. قبل از ایران در پنج کشور دیگر عینا این سناریو اجرا شده و به نتیجه مورد نظر آمریکا رسیده است . نکته بسیار مهم دیگر این است که در لحظات اوج هیجان عمومی و شدت گرفتن اعتراضات، سناریوهای دیگری مثل ترور یک شخصیت سیاسی محبوب یا ترور یک دختر زیبای معترض یا گم شدن یک هنرمند مشهور و رسانه ای شدن شایعات آن، خشم عمومی را به مرحله لازم برای کودتای نرم می رساند.
در تمام انقلاب های نرم برای تقویت همبستگی عاطفی و روحی و هیجان حرکت جمعی بین مخالفین ، براساس یافته های روانشناختی انقلاب نرم، وجود یک نماد مشترک نقش حیاتی ایفا می کند . در همه انقلاب های نرم این نماد با توجه به فرهنگ آن جامعه انتخاب شده و مورد استفاده قرار گرفته است .در چکسلواکی مشت مخملین ، در صربستان تی شرت با تصویر پرچم ، در اوکراین رنگ نارنجی ، در گرجستان گل سرخ ،در قرقیزستان گل لاله ،در میانمار رنگ زعفرانی ، در لبنان کاج و در ایران رنگ سبز به عنوان نماد انقلاب نرم انتخاب شده.
به دلیل وجود همین نمادها و رنگها، انقلاب های نرم به انقلاب رنگی یا مخملی مشهور شده و به علت اینکه با روش نرم محقق می شود ، انقلاب آرام یا انقلاب خاموش هم نامیده شده است .
باید توجه داشت پروژه انقلاب رنگی از ابتدا مبتنی بریک دروغ بزرگ است ،زیرا با وجود آنکه هدفش براندازی است ، طوری وانمود می کند که همه فکر کنند حرکتی قانون گرا و اصلاح طلب است .
در حقیقت گرگی است که خود را در لباس میش پنهان کرده تا اعتماد مردم را جلب کند. هدف طراح ، از دو چهره بودن انقلاب نرم این بوده که در مقابله با نظام ضربه کمتری خورده و از قدرت غافلگیری بیشتر برخوردار باشد ، در این حالت هزینه های دو حالت را دفع و مزایای دو حالت را جذب می کند . این طراحی حساب شده ، سرمایه اجتماعی انقلاب رنگی را افزایش می دهد، زیرا هواداران اصلاحات هم ، دانسته یا ندانسته و بدون احساس خطر به آنها می پیوندند. مخفی شدن پشت شعار اصلاح طلبی، سبب می شود مسئولین ونیروهای طرفدار نظام ،حتی تا شب کودتا ،در غفلت بمانند و دچار خطا در محاسبه باشند . افراد ساده لوح ، حتی در آخرین لحظات هم ، کودتاگران بر انداز را اصلاح طلب های درون نظام به حساب آورده ، حساسیت و مراقبت لازم ، در مورد آنها اعمال نمی کنند . وبه این ترتیب ، زمینه برای غافلگیر شدن و ضربه خوردن فراهم می شود . این غافلگیرشدن مسئولین ونیروهای دلسوز نظام ، و این که در فرایند شکل گیری کودتا ، دشمن را دوست می پندارند ، در همه ی انقلاب های رنگی گذشته اتفاق افتاده ونباید اجازه داد بار دیگر این ترفند ، مؤثر واقع شود . غافلگیر شدن در مقابل یک تاکتیک جدید دشمن اگرچه ، مذموم است اماممکن است قابل دفاع باشد ، اما غافلگیر شدن در مقابل تاکتیکی که قبلا ده بارتکرار شده وهمه جزئیات آن شناخته شده ، دانسته یا ندانسته ، یک خیانت است.
جین شارپ در کتاب "از دیکتاتوری تا دموکراسی" که به فارسی هم ترجمه شده ، طی دستور العمل بسیار دقیقی که ضمیمه کتاب است 198 اقدام عملی ، برای انجام مراحل مختلف انقلاب نرم و سرنگون کردن نظام سیاسی را به مخالفین آموزش می دهد .در سال 88 این گونه دستورالعملها به طور کامل بوسیله مدیران اجرائی کودتا ، قبل و بعد از انتخابات بر اساس یک تقسیم کار ، عملیاتی شد . امروز هم که باز در آستانه انتخابات هستیم با کمال تعجب ، همان دستور العمل 198 ماده ای ، به وسیله برخی از مسئولین ، برخی از رسانه ها و برخی از احزاب، در حال انجام شدن است ، دستگاه های مسئول کشور که از این 198 دستور عملیاتی کودتا خبر دارند و در سال 88 هم عملی شدن بسیاری از آنها ونتایجش را به چشم دیده اند و امروز هم دارند عملی شدن تدریجی آنها را به چشم می بینند چه اقدامی برای مقابله با این خیانت انجام داده اند . چرا در همین اولین قدم ، با خیانتکار برخورد نمی کنند؟ آیا باید دوباره با ساده دلی غمض عین کنند تا آتش به خیمه امام حسین (ع) برسد و بعد به فکر چاره بیفتند .سال 88 یکی از دلسوزان نظام قبل از انتخابات، فقط با مقایسه دستورالعمل های آقای جین شارت با اقداماتی که بوسیله برخی ازاحزاب ، رسانه ها و کاندیدا ها انجام می شد تشخیص داد کودتای رنگی در راه است ، آیا مسئولین ما که حتما این کتاب را دیده اند و اقداماتی مشابه سال 88 را که منطبق با کتاب است از برخی مسئولین و رسانه ها و احزاب می بینند وجود توطئه کودتای نرم را احساس نمی کنند؟ اگر سال 88 بدیهی نبود اکنون بدیهی است که هر کس و در هر لباس و در هر مقام اگر دستورات اصلی جین شارپ را عملی کند عامل نفوذی دشمن و عامل اجرائی دشمن است . بدیهی است خائن است و باید محاکمه شود ، کسی که صدای تیرهای سقف خانه اش را می شنود نباید منتظر بماند تا سقف خانه روی سر خانواده اش خراب شود و بعد به فکر چاره بیفتد . این کتابچه 80 برگی که کتابچه راهنمای کودتا و براندازی است و عوامل دشمن آن را مثل رساله ی احکام ، برنامه کار خود قرار داده اند ، برای دستگاه های مسئول هم باید رساله ی عملی باشد و هرکس در طول مراحل مختلف انتخابات مرتکب هر کدام از دستورات اصلی شد بلافاصله و بدون ملاحظه دستگیر شود . چه اشکالی دارد مجلس شورای اسلامی با یک مصوبه ،موارد مهم این کتابچه را استخراج وطی طرحی آنها را خیانت به کشور محسوب و برای آن اشد مجازات را منظور کند . چه اشکالی دارد رسانه های دلسوز نظام و رسانه ملی به مردم آگاهی دهند که عمل به دستورات مهم این کتابچه ،از هرکس دیده شد خیانت است . در این صورت مردم ، خیانتکاران را می شناسند و آنها را طرد می کنند و یا حداقل خودشان ندانسته مرتکب چنین اعمالی نمی شوند . همانگونه که جرج سوروس را پدر عملیات جنگ نرم در ِ کشور های هدف نامیده اند ، جین شارپ هم پدر نظریه پردازی جنگ نرم نامیده شده و هنوز هیچ متفکر غربی نتوانسته تمام جزئیات اجرائی کودتای نرم را با دقت وجامعیت او ارائه دهد . در اکثر انقلابهای رنگی ، این کتابچه به عنوان یک راهنمای عملیات در جیب نیروهای میدانی کودتا بوده وبه آن عمل کرده اند .اگر چنین است می تواند راهنمای نیروهای دلسوزنظام برای شناخت کودتا گران باشد . این کتابچه و دو کتاب دیگر جین شارپ می تواند به مسئولین امنیتی ، انتظامی و قضائی کمک کند که مجرم را در همان قدم های اول راه بشناسند و قبل از گسترش آتش و با کمترین خسارت بتوانند آن را خاموش کنند.
دستگاه های امنیتی و قضائی که در سال 88 به نوعی غافلگیر شدند ، این بارشایسته نیست غافلگیر شوند؟
اگر در سال 88 کتابهای جین شارپ را ندیده ویا نخوانده بودند، تردید داشتند که اعمال معترضین ، زیانی دارد یا ندارد ، جرم هست یا جرم نیست وآیا نیت سوئی پشت آن هست یا نیست ، این بار باید مطمئن باشند این ها بخشی از توطئه ی بر اندازی است . هر شخصیت ،حزب و رسانه ای به دستورات اصلی جین شارپ، عمل کرد ، تردید نباید کرد که او ستون پنجم دشمن است و تردید نباید کرد که باید بدون فوت وقت دستگیر و محاکمه شود .ستون فقرات کودتای نرم این چند کتاب است .
بی اثر کردن آن ها ، شیرازه طرح انقلاب نرم را متلاشی می کند انشاءالله .

منبع: رسالت